2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Allionia (lat. Allionia) - een geslacht van bloeiende planten, bestaande uit slechts twee soorten, door botanici gerekend tot de familie Nyctaginaceae (lat. Nyctaginaceae) of nachtplanten. Planten van het geslacht onderscheiden zich door ongewone bloemen. Je kijkt naar de heldere en delicate pracht van één bloem, en het blijkt dat dit niet één bloem is, maar drie bloemen tegelijk, waardoor de illusie ontstaat van één geheel. De bladeren van de plant zijn ook pittoresk, met een ovale langwerpige vorm, een golvende rand en bedekt met plakkerig behaard. Kruipende stengels van planten van het geslacht banen zich een weg door de omringende planten, ingewikkeld verweven met de stengels van buren.
Wat staat er op jouw naam?
Carl Linnaeus, die een harmonieuze classificatie van de plantenwereld creëerde, hield ervan de namen te bestendigen van wetenschappers, artsen, botanici die hun leven aan de wetenschap wijdden, inclusief de studie en beschrijving van de planten van onze meest verbazingwekkende planeet. Een van deze mensen was de Italiaanse professor in de botanie, Carlo Allioni (1728 - 1804), wiens naam zeer harmonieus paste in de naam van een klein geslacht van planten uit de familie Niktaginaceae, of Nochiformes. Dit is hoe de geslachtsnaam "Allionia" (Allionia) verscheen, zo delicaat als de bloembladen van de planten van het geslacht.
Het geslacht heeft populaire namen, waaronder "Windmills" ("Windmills").
Beschrijving
Planten van het geslacht Allionia zijn eenjarige of kortlevende vaste planten, met behaarde bovengrondse delen. Kruipende behaarde stengels bereiken een meter lang. Ze banen zich vaak een weg, banen zich een weg door andere vegetatie en zijn ingewikkeld en stevig verweven met buitenaardse stengels. Ze groeien op arme droge gronden.
Gepaarde bladeren tot 4 centimeter lang hebben een vorm van ovaal tot langwerpig en zijn met behaarde bladstelen aan de stengel bevestigd. De zijnerven, die uitwaaieren van de centrale nerf naar de randen van de bladplaat, lijken het bladweefsel samen te trekken, vormen een decoratieve golvende rand en geven het blad de indruk van een uitstulping. Het oppervlak van de bladplaat is bedekt met dik en plakkerig behaard, waardoor het ongedierte er niet doorheen kan. Daarom heeft Allionia bijna geen vijanden.
In de oksels van pittoreske bladeren worden bloeiwijzen geboren, gevormd door drie rood-paarse biseksuele bloemen met een wit centrum. De symmetrische opstelling van bloemen in de bloeiwijze wekt de illusie van een enkele bloem met talrijke bloembladen en krachtig uitpuilende talrijke gele meeldraden. Elke bloem heeft een uitgesproken hellende trechter. De nog niet uitgebloeide bloemknoppen zijn bedekt met witachtige plakkerige haren.
Vruchten van planten zijn 5-geribbelde capsules-achenes.
Twee soorten van het geslacht
Het geslacht Allionia heeft tegenwoordig slechts twee soorten planten:
* Allionia Incarnata - een overblijvend kruid met roodachtige kruipende stengels, gesteeld gekrulde bladeren en roodpaarse bloeiwijzen van drie bloemen, die de indruk wekken van één bloem.
* Allionia choisyi Is een eenjarig kruid met roodachtige stengels, gesteelde bladeren en lichtroze bloembladen.
Uiterlijk lijken beide soorten erg op elkaar, en hun botanici onderscheiden zich door de kenmerken van de vruchten van elke soort.
In de literatuur vindt u de naam van de plant - "Allionia rotundifolia". Hoewel het eerste woord van de naam verwijst naar de naam van het beschreven geslacht, heeft deze plant niets te maken met het geslacht Allionia. Dit is de verkeerde naam voor een plant die behoort tot het geslacht Mirabilis van de Niktagin-familie. De wetenschappelijke Latijnse naam luidt als volgt - "Mirabilis rotundifolia", wat in het Russisch overeenkomt met de naam "Round-leaved Mirabilis".
