2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Anigozanthos (lat. Anigozanthos) - een bloeiende plant uit de familie Hemodoracie. De mensen noemen deze plant "kangoeroepoten" omdat de bloeiwijzen erg lijken op de poten van deze schattige dieren.
Beschrijving
Anigosanthos is een kleurrijke struik of kruidachtige plant, waarvan de vertakte wortelstokken worden gekenmerkt door een uitsluitend horizontale opstelling. En de lengte van de behaarde stengels van deze plant kan in natuurlijke omstandigheden twee meter bereiken.
De lancetvormige basale bladeren van anigosanthos vouwen zich in kleine spectaculaire rozetten en op de vrij lange steeltjes worden luxueuze fluweelachtige pluimvormige bloeiwijzen gevormd, die een zeer ongebruikelijke vorm hebben, die geel, lichtgroen of roze kunnen worden gekleurd. Er zijn ook tweekleurige variëteiten van deze plant - die worden vooral gewaardeerd door bloemisten. De dicht behaarde bloeiwijzen van dergelijke planten kunnen een grote verscheidenheid aan tinten groen combineren, evenals rood en zelfs zwart!
Momenteel zijn er meer dan twaalf soorten anigosantos, en sommige worden met succes gekweekt in de binnenbloementeelt - in de regel zijn dit planten waarvan de hoogte niet groter is dan zestig centimeter.
Waar groeit
Anigosantos is inheems in Australië. Zoals de praktijk laat zien, ontwikkelt deze plant zich het beste in vochtige subtropen.
Gebruik
Vers gesneden bloeiende scheuten van anigosanthos blijven tot drie weken perfect in vazen, en soms zelfs meer, en gedroogde planten kunnen voor een onbeperkte periode worden bewaard, dus toeristen die het geluk hebben om Australië te bezoeken, kopen vaak graag ikebans en allerlei soorten bloemen souvenirs van deze plant daar.
Groeiend en zorgzaam
Anigosanthos groeien extreem langzaam, terwijl ze frequente transplantaties niet tolereren - de laatste zijn alleen toegestaan als hun wortelstelsel groeit. Overmatige bemesting is ook ongewenst voor deze plant: ze wordt slechts één keer per maand bemest tijdens het actieve groeiseizoen (met gecombineerde of organische meststoffen) en met het begin van de winter wordt de bemesting volledig gestopt. Trouwens, topdressing kan worden vervangen door niet minder nuttige minerale sticks.
Om de bloei van anigosanthos te verlengen en het een massief karakter te geven, is het noodzakelijk om de verwelkende bloeiwijzen tijdig af te snijden. Om het decoratieve effect van struiken te vergroten, kan het ook geen kwaad om alle vergeelde oude bladeren er meteen uit te verwijderen.
Verlichting voor anigosanthos moet intens genoeg zijn, maar tegelijkertijd diffuus - het is ongewenst dat de bladeren worden blootgesteld aan direct zonlicht. Trouwens, in het lente-zomerseizoen zal de plant zich het beste voelen in open grond, dat wil zeggen dat hij veilig in bloembedden kan worden geplant of gewoon naar het balkon kan worden gebracht.
De grond in potten met anigosanthos moet systematisch worden losgemaakt. En het is ook uiterst belangrijk om geen overtollig vocht toe te staan - het kan een volledig gebrek aan bloei veroorzaken. Om dit probleem het hoofd te bieden, volstaat het echter om terug te keren naar competente zorg - de plant zal in dit geval vanzelf herstellen. Idealiter zou het water geven van anigosantos twee keer per week moeten zijn, maar op bijzonder warme dagen is het heel acceptabel om de frequentie van water geven iets te verhogen. Maar op sproeien reageert anigosantos positief, hoewel ze geen vitale toestand zijn, dus je moet hem er ook regelmatig mee verwennen.
Anigosantos plant zich voort door de struiken te verdelen of door zaden. Wat betreft ongedierte, deze plant lijdt meestal aan aanvallen van spint en wolluis.
Aanbevolen:
Anigosantos Mangels
Anigozanthos mangels (lat.Anigozanthos manglesii) - een vertegenwoordiger van het geslacht Anigosantos, behorend tot de familie Hemodorov. Het is een symbool, of liever een botanisch embleem van de grootste Australische staat van West-Australië, die een derde van het continent beslaat.
