2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Acacia (Latijnse Acacia) - een geslacht van struiken en bomen van de vlinderbloemigenfamilie. Onder natuurlijke omstandigheden zijn vertegenwoordigers van het geslacht te vinden in Azië, Zuid-Amerika, Afrika en Australië. Typische habitats zijn droge woestijn, rotsachtige gebieden, laaglanden, rivierdalen, bergachtige gebieden. Ze worden gekenmerkt door snelle groei, op de leeftijd van 25-30 stopt de groei.
Kenmerken van cultuur
Acacia is een struik of boom tot 25 m hoog en vormt tijdens het groeiproces overvloedige scheuten van de wortelhals en worteluitlopers. Sommige soorten zijn uitgerust met doornen. De schors van jonge planten is glad, groen, krijgt met de jaren een bruine of grijze kleur en barst sterk. Het wortelstelsel is krachtig, sterk vertakt.
De bladeren zijn samengesteld, een- of tweemaal geveerd, bestaan uit kleine bladeren die naaldvormig, lancetvormig of breed ovaal kunnen zijn. Bladopstelling is afwisselend of gekronkeld. De bladeren zijn uitgerust met kleine leerachtige steunblaadjes; steunblaadjes ontbreken op sommige vertegenwoordigers van het geslacht.
Bloemen zijn talrijk, klein, verzameld in capitate, trosvormige of paniculaire bloeiwijzen, zitten aan de uiteinden van takken of in bladoksels. Bloemen kunnen biseksueel of tweehuizig zijn. De kelk is omzoomd-ontleed of klokvormig, soms helemaal afwezig.
De vrucht is een langwerpige eivormige, lineaire of lancetvormige peul die opent met twee kleppen wanneer hij rijp is, hij kan leerachtig of houtachtig zijn. Zaden zijn zwart, bruin of lichtbruin, bolvormig, ellipsvormig of langwerpig-ellipsvormig, vaak afgeplat.
Groeiomstandigheden
Acacia is een lichtminnende cultuur, het ontwikkelt zich goed en bloeit rijkelijk in open zonnige gebieden beschermd tegen koude wind. Opgemaakt met lichte schaduw. Goed gedraineerde, lichte, losse, matig vochtige, vruchtbare gronden hebben de voorkeur. Vertegenwoordigers van het geslacht van verdichte, zware kleiachtige, sterk zure bodems accepteren dit niet.
Je moet geen gewas verbouwen in laaglanden, waar zich in het voorjaar een grote hoeveelheid smeltwater ophoopt. Landen op zuidelijke hellingen wordt aangemoedigd. De winterhardheid van verschillende soorten acacia varieert binnen vrij ruime grenzen. Met het ouder worden worden planten resistenter tegen ongunstige factoren.
Reproductie
Acacia wordt vermeerderd door zaden, worteluitlopers, wortelscheuten en stekken. De zaadmethode, hoewel omslachtig, is zeer effectief. De zaden hebben een voorbereidende voorbereiding nodig, hiervoor worden ze 24 uur geweekt in heet water (50-60C). Acaciazaden worden gezaaid in zaailingcontainers, bedekt met glas en in een warme kamer geplaatst. Gewassen worden regelmatig besproeid met warm, bezonken water en geventileerd.
In de fase van twee echte bladeren wordt een duik uitgevoerd in afzonderlijke potten met een diameter van 7-8 cm. Terwijl de zaailingen groeien, worden ze overgeladen in grotere containers, evenals bemesting met minerale meststoffen. Om de groei van zaailingen te versnellen, moet u fytostimulantia gebruiken, bijvoorbeeld Novosil of Epin. Planten worden na 1-2 jaar in de volle grond getransplanteerd.
Onder tuinders is de methode van vermeerdering door stekken gebruikelijk. Acacia wordt gesneden in het voorjaar of eind augustus. Voor de beworteling worden stekken geplant in een licht substraat bestaande uit zand, turf en perliet. De optimale temperatuur voor het bewortelen van stekken is 25C. Gewortelde stekken worden volgend voorjaar op een vaste plaats geplant.
Mogelijke problemen bij het kweken en verzorgen
Alle soorten van het geslacht Acacia hebben regelmatig en overvloedig water nodig. Bij onvoldoende vocht vallen de planten vaak van de knoppen en verdorren de bladeren. Wateroverlast is ook ongewenst, het kan leiden tot de dood van planten. Gebrek aan zonlicht veroorzaakt bleek gebladerte en bloemen. Als er hoge bomen naast de acacia worden geplant, is het noodzakelijk om de verdikkende scheuten te snoeien die voorkomen dat de planten zich normaal ontwikkelen.
Acacia's zijn vatbaar voor aantasting door verschillende ziekten en plagen, om deze problemen te voorkomen, is het belangrijk om aan alle teeltvoorwaarden te voldoen en van tijd tot tijd preventieve behandelingen met kruideninfusies uit te voeren. Bij ernstige schade is het beter om insecticiden en andere chemicaliën te gebruiken. Het bijsnijden moet met handschoenen gebeuren, omdat de planten giftig zijn.
Aanbevolen:
Robinia Of Witte Acacia
Hoe vaak kunnen we de mooie en geurige witte bloemen van robinia, die vaak witte acacia wordt genoemd, in parken en pleinen bewonderen. Noord-Amerika wordt beschouwd als de geboorteplaats van deze boom; aan het begin van de 19e eeuw werden robinia-zaden naar Rusland gebracht. Gekweekt als sierplant met geneeskrachtige eigenschappen
Witte Acacia Of Robinia
Tegenwoordig heeft alleen een persoon die erg lui of onverschillig is voor de natuur geen buitenwijk. Iedereen wil het zo comfortabel mogelijk maken en de tuin zo aantrekkelijk mogelijk maken. Maar niet iedereen denkt dat een tuin niet alleen pittoresk, maar ook gezond kan zijn, als er planten met geneeskrachtige eigenschappen in worden geplant. Een van deze planten is Robinia False Acacia, vaak ten onrechte "White Acacia" genoemd
Zilveren Acacia
Zilver acacia (Latijnse Acacia dealbata) - een vertegenwoordiger van het geslacht Acacia van de familie Peulvruchten. Een andere naam is Acacia witgekalkt. In Rusland en de landen van de voormalige USSR wordt de cultuur vaak mimosa genoemd.
Robinia Valse Acacia
Robinia pseudoacacia (lat.Robinia pseudoacacia) - sierheester; een vertegenwoordiger van het geslacht Robinia van de vlinderbloemigenfamilie. Andere namen zijn robinia pseudoacacia, robinia pseudoacacia. Een van de snelst groeiende soorten die actief wordt gebruikt om spoordijken te versterken en een windscherm te vormen.
Het Alomtegenwoordige Acacia Valse Schild
Acacia pseudoschaal leeft bijna overal en ontwikkelt zich op verschillende boom- en struiksoorten. Meestal is het te vinden op witte acacia-, pruimen-, appel- en hazelaarbomen. Als gevolg van het voeden van vrouwtjes en schadelijke larven, wordt het aantal bladeren en hun grootte merkbaar verminderd, vergeelde bladeren vallen snel af en scheuten en twijgen drogen geleidelijk uit. De kwaliteit van het gewas, evenals de kwantiteit ervan, neemt ook aanzienlijk af. En als de schade erg groot en repetitief is in de stroom
