Vallisneria

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Vallisneria (lat. Vallisneria) - behorend tot de Vodokrasovye-familie, een vochtminnende vaste plant onder water.

Beschrijving

Vallisneria is begiftigd met kruipende, vrij dunne en zeer lange wortelstokken, en de stengels, dicht bedekt met rozetachtige bladeren, worden in de grond nabij de moederstruiken gefixeerd met behulp van krachtige scheuten van zeer indrukwekkende lengte.

De bladeren van Vallisneria zijn vrij zacht en hun kleur kan roodachtig of heldergroen zijn. Bijna altijd zijn deze bladeren volledig ondergedompeld in water. Bovendien kunnen ze ofwel hele randen hebben of fijn gekarteld aan de bovenkant langs de randen. De bladeren die in de basale rozetten zitten, zijn altijd lancetvormig of lintachtig lineair, en de bladeren bij de basis verschillen soms in een nogal interessante hartvormige vorm. Soms zijn er ook vertakte, goed ontwikkelde stengels met afwisselende bladeren te vinden, die soms gekruld zijn en bedekt met kleine okselschubben. Wat betreft de spiraalvormige vallisneria, het is de gelukkige eigenaar van grappige spiraalvormige bladeren. De lengte van de bladeren van deze waterschoonheid kan een meter bereiken. Bij de overgrote meerderheid van de Vallisneria-variëteiten beginnen de bladeren, die het wateroppervlak hebben bereikt, er langs te kruipen, prachtig fladderend met een speelse stroming. Deze functie onderscheidt deze plant gunstig van pijlpunten.

De schoonheid van Vallisneria is een tweehuizige plant: aan de ene kant worden uitsluitend mannelijke bloemen gevormd en aan de andere kant vrouwelijke bloemen. Ze kunnen zowel vrij eenvoudig als klein zijn, en vrij groot, uitsteken boven het wateroppervlak en begiftigd met opvallende bloemblaadjes. Alle bloemen van deze plant vouwen zich in fraaie halve parasols of zijn afzonderlijk gerangschikt.

Waar groeit

Meestal kun je Vallisneria ontmoeten in verse subtropische en tropische wateren van het oostelijk of westelijk halfrond. Op het grondgebied van Rusland groeit slechts één van zijn variëteiten - spiraalvormige vallisneria.

Gebruik

Vallisneria trekt al lang enthousiaste aquarianen aan met zijn verbazingwekkende schoonheid en pretentieloosheid. Het is een van de meest populaire waterplanten die in aquaria worden gebruikt. Vallisneria wordt in de regel in compacte groepen geplant, hetzij langs de hoeken van de containers, hetzij in het midden of op de achtergrond.

Groeien en verzorgen

Voortplanting van Vallisneria kan zowel via zaad als vegetatief plaatsvinden, en in het tweede geval reproduceert het zich bijna bliksemsnel. Kleine knoppen worden gevormd op licht ingegraven in de grond of op de meest delicate scheuten die langs het oppervlak kruipen, die na een tijdje geleidelijk worden omgezet in miniatuurdochterplanten. Ze wortelen onmiddellijk in de grond en gooien kleine stekken weg voor nieuwe jonge exemplaren. Als de omstandigheden gunstig zijn, kan Vallisneria in één jaar tot vijftig nieuwe struiken vormen.

Deze waterbewoner is zeer pretentieloos voor de detentievoorwaarden. Het stelt geen eisen aan de chemische samenstelling van water. Bovendien is Vallisneria moedig bestand tegen zelfs extreem scherpe temperatuurschommelingen en is ze even actief bij zowel natuurlijk als kunstlicht. Het enige is dat deze plant geen overtollig koper verdraagt, dat gemakkelijk in een aquarium kan belanden samen met medicijnen die allerlei soorten weekdieren en algen doden, evenals medicijnen voor vissen. In aanwezigheid van roest (dat wil zeggen ijzeroxide) in het water, kan de schoonheid van Vallisneria ook sterven - speciale waakzaamheid moet worden betracht door de eigenaren van frame-aquaria die zijn uitgerust met stalen hoeken.

De meest optimale temperatuur voor een gunstige ontwikkeling van Vallisneria ligt tussen de vierentwintig en achtentwintig graden. Als de temperatuur onder de achttien tot twintig graden komt, zal de plant zijn groei vertragen. Bodems voor Vallisneria kunnen het beste worden geselecteerd, niet arm, maar voldoende voedzaam, en water dat niet constant hoeft te worden vervangen. Bovendien is het van tijd tot tijd nodig om het struikgewas van deze plant uit te dunnen, zonder de bladeren te snijden - geel worden op de plaatsen van de sneden, de bladeren beginnen heel snel te rotten.