2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Veronica langbladig maakt deel uit van een familie genaamd norichnikovye, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Veronica longifolia L.
Beschrijving van Veronica langbladig
Veronica longifolia is een overblijvend kruid dat is begiftigd met een vrij lange kruipende wortelstok. Deze wortelstok is bijna volledig naakt en in het bovenste deel zal hij kort behaard zijn. De stengel van Veronica longifolia is rechtopstaand, soms is de stengel licht vertakt in de bloeiwijzen en in de hoogte zal deze ongeveer vijftig tot honderdtwintig centimeter zijn. De onderste bladeren van deze plant zijn verzameld in een rozet, terwijl de bladeren rond of lancetvormig kunnen zijn. Bovendien zijn de bladeren gekarteld of met hele randen, evenals enigszins dik en begiftigd met een gevleugelde bladsteel. Stambladeren zijn zittend, terwijl de onderste tegenoverstaand zijn en de bovenste afwisselend, gekarteld, lancetvormig of met hele randen. De bloemen van Veronica langbladige zijn geschilderd in blauw-paarse of blauwe tinten, de bloemen bevinden zich één voor één op de steeltjes in de oksels van de schutbladen, en helemaal bovenaan de stengel en takken verzamelen ze zich in nogal pluizige lange borstels. De vrucht van de plant is een doos, enigszins afgeplat, gekerfd en omgekeerd hartvormig.
Veronica langbladig in natuurlijke omstandigheden is te vinden op het grondgebied van het Europese deel van Rusland, in de Krim, de Kaukasus, Oekraïne, Siberië, maar ook in Centraal-Azië en het Verre Oosten. De plant houdt van vochtige plaatsen, bossen, oevers van beekjes en kanalen, vaak is de plant te vinden tussen struiken.
Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van Veronica longifolia
Voor medicinale doeleinden moeten de stengels, bladeren, bloemen en wortels van Veronica longifolia worden gebruikt. Het is opmerkelijk dat de chemische samenstelling van deze plant nog niet bijzonder is bestudeerd. Het is echter bewezen dat deze plant saponinen bevat, evenals de volgende flavanoïden: aucubine, cynaroside en luteoline. De wortels van deze plant bevatten saponinen en het gras bevat caroteen, ascorbinezuur, tannines, choline, cafeïne en chlorogene zuren. Het is wetenschappelijk bewezen dat Veronica longifolia een speciale antistafylokokkenactiviteit heeft.
De plant wordt ook gekenmerkt door antimicrobiële, hemostatische, ontstekingsremmende, pijnstillende en verzachtende effecten. Veronica longifolia wordt gebruikt voor de behandeling van verschillende verkoudheden, maar ook voor aambeien, blaasontsteking, bronchitis, longtuberculose en daarnaast is de plant ook effectief bij hoofdpijn, pijntjes en als pijnstiller na de bevalling.
Wat de traditionele geneeskunde betreft, is het gebruik van het kruid van Veronica longifolia voor baarmoederbloedingen hier vrij wijdverbreid, terwijl de wortels worden gebruikt voor endometritis en enterocolitis. Verse bladeren van deze plant kunnen tussen de tenen worden aangebracht om overmatig zweten te voorkomen. Voorheen werd de kruideninfusie gebruikt om wonden en slangenbeten te wassen, en in dergelijke gevallen is het gebruik van een afkooksel en infusie van het kruid ook effectief. Voor korstmossen kun je kompressen gebruiken. De bloeiende toppen van deze plant werden gebakken in reuzel en vervolgens gebruikt als kompres voor ziekten van difterie en roodvonk. Voor geelzucht en neuropsychiatrische aandoeningen wordt aanbevolen om een afkooksel te gebruiken dat is bereid uit de wortels van deze plant. In de homeopathie worden de wortels van de plant gebruikt vanwege hun goede choleretische werking.
Voor verkoudheid moet je een theelepel kruiden in een glas kokend water nemen en het mengsel vervolgens twee uur laten trekken. Het wordt aanbevolen om deze bouillon een half glas per dag te nemen.
Aanbevolen:
Veronica
Veronica (lat.Veronica) Is een groot geslacht van bloeiende planten die behoren tot de familie Peulvruchten. Voorheen werd het geslacht gerekend tot de familie Norichnikov. De soorten worden op hun beurt vertegenwoordigd door kruidachtige planten, dwergstruiken en struiken.
Veronica Daurskaya
Veronica Daurskaya is een van de familie genaamd norichnikovye, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Veronica davurica Stev. of V. grandis Fisch. ex Sprong. Wat de Norichnikov-familie betreft, in het Latijn zal de naam van deze familie zijn:
Langbladig Haar
Langbladig haar is een van de planten van de familie Umbelliferae, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Bupleurum longifolium L. Wat betreft de naam van de longifolium-familie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Apiaceae Lindl.
Doronicum Langbladig
Doronicum oblongifolium (lat.Doronicum oblongifolium) - een van de vele vertegenwoordigers van het geslacht Doronicum, behorend tot de familie Astrov, of Compositae. In de natuur leeft het in de bergen in Centraal-Azië, maar ook in Siberië, Kazachstan en sommige regio's van de Kaukasus.
Veeleisende Barclay Langbladig
De langbladige Barclay leeft in de natuur in de wateren van Birma, Zuid-Thailand, Sumatra, Nieuw-Guinea, de Andaman-eilanden en Hindustan. Het groeit voornamelijk in zonnige en halfschaduwrijke gebieden in snelstromende beekjes. Deze warmteminnende schoonheid is uitstekend geschikt om in aquariumomstandigheden te houden en dient als uitstekende decoratie voor aquaria. Ze is echter behoorlijk veeleisend voor de detentievoorwaarden, en u moet hierop voorbereid zijn
