Spike Veronica

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Spike veronica behoort tot de familie norichnikovye, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Veronica spicata L. Wat de naam van de familie zelf betreft, die klinkt als volgt: Scrophulariaceae Juss.

Beschrijving van Veronica spicata

Veronica spicata is een kruidachtige vaste plant waarvan de hoogte kan schommelen tussen de tien en vijfenzeventig centimeter. De wortelstok van de plant is vrij dun en horizontaal. Wat betreft de stengels van spicata, deze zijn ofwel in kleine hoeveelheden of in een enkele versie, de stengels kunnen recht of oplopend zijn. De stengels van de plant zijn vrij sterk, ze zijn eenvoudig en vrij overvloedig behaard. De apicale bloeiwijzen zijn enkelvoudig, een dichte borstel zal ongeveer vijf tot dertig centimeter lang zijn. Het is opmerkelijk dat deze plant soms ook is voorzien van zijborstels, de bloemen van deze plant staan op ruige steeltjes, de bloemen kunnen zittend of iets korter zijn dan de kelk zelf. De bloemkroon van Veronica spicata in kleur kan helderblauw, blauw, paars, wit en zelfs roze zijn. In lengte zal zo'n bloemkroon ongeveer zeven millimeter zijn en de zaden van deze plant zijn stomp, glad, breed ovaal en platbol. De bloei van Veronica spicata valt in de periode van juli tot oktober.

Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van Oekraïne, Wit-Rusland, in het Europese deel van Rusland, maar ook in het oosten van het Europese Noordpoolgebied, in de Kaukasus, in Centraal-Azië en in de Yenisei-regio in Oost-Siberië. Veronica spicate kiest voor dennenbossen, grindhellingen, steppen en bosgazons voor groei. Het is opmerkelijk dat deze plant decoratief is; in de cultuur worden vaak verschillende tuinvormen en variëteiten van Veronica spicata gebruikt.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van Veronica spicata

Voor medicinale doeleinden worden de bladeren, stengels en bloemen van Veronica spicata gebruikt. De wortels van deze plant bevatten iridoïden en in het gras werden de volgende stoffen aangetroffen: flavonoïden, fenolcarbonzuren en hun derivaten, evenals talrijke tannines, coumarine, koolhydraten, mannitol, kininezuur, saponinen, choline, iridoïden en cardenoliden.

De stengels van spicata bevatten een indrukwekkende hoeveelheid iridoïden, terwijl de bladeren zowel iridoïden als flavonoïden bevatten. Flavonoïden werden ook gevonden in de bloemen van de plant en alkaloïden werden gevonden in de zaden.

In de volksgeneeskunde wordt een infusie gemaakt van het kruid van deze plant actief gebruikt voor verschillende luchtweginfecties, evenals een wondgenezing, cardiotonisch en ontgiftingsmiddel. Het is experimenteel bewezen dat de kruideninfusie in staat is om de snelheid van bloedstolling te verhogen, evenals de amplitude van hartcontracties te vergroten en hun tempo te vertragen. Onder omstandigheden van intraveneuze toediening kan een dergelijke infusie de hartactiviteit versterken en de bloeddruk verhogen. Het is opmerkelijk dat de infusie antibacteriële activiteit kan vertonen.

In geval van griep moet een infusie van Veronica spicata worden gebruikt, driemaal daags een half glas. Om zo'n infusie te bereiden, moet je twee eetlepels droge gemalen kruiden van de plant in twee kopjes kokend water nemen, waarna het resulterende mengsel twee uur wordt toegediend en vervolgens wordt gefilterd.

Voor griep, bronchitis en verschillende aandoeningen van de luchtwegen wordt aanbevolen om een half glas infusie warm en in kleine slokjes te nemen. Om te koken, moet je drie eetlepels van de bladeren van het klein hoefblad, het kruid van de driedelige serie en de verzameling Veronica spicata nemen, deze ingrediënten moeten worden gegoten met 500 milliliter kokend water en vervolgens gedurende twee uur worden toegediend, en dan moet het resulterende mengsel worden gefilterd.