2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Siberische fokker is een overblijvend kruid waarvan de hoogte kan schommelen tussen de tien en vijftig centimeter. In het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Phlogodicarpus sibiricus. De Siberische veredelaar is een van de planten van de familie die de paraplu wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze familie zijn: Apiaceae Lindl.
Beschrijving van de Siberische bloat
De wortel van deze plant is dik en kan in sommige gevallen ook meerkoppig zijn. De wortelhals van deze plant is als het ware gekleed in de overblijfselen van bladstelen van wortelbladeren, die bruin van kleur zullen zijn. de stengels zijn ofwel enkelvoudig, en daarnaast kunnen er meerdere zijn. De stengels van de Siberische hypodermis zijn kaal, in hoogte zullen ze zo'n vijftien tot zeventien centimeter zijn. De basale bladeren van de plant zijn vrij talrijk, ze zijn ook tricyperistisch ontleed en van kleur zullen ze blauwgroen zijn. Deze basale bladeren zijn kaal en hun vruchtbladen zijn in algemene omtrek langwerpig-eivormig. Er zijn ongeveer acht tot drieëntwintig paraplu's, de lengte van de bloembladen zal ongeveer twee millimeter zijn en ze zullen wit van kleur zijn. De vruchten zijn breed ovaal en ongeveer vijf tot acht millimeter lang, terwijl ze ongeveer drie millimeter breed zijn. De bloei van de Siberische bicarp valt in de periode van ongeveer juni tot juli.
Deze plant werd wijdverbreid in alle regio's van Oost-Siberië, met uitzondering van de Yenisei. Daarnaast is de Siberische bloat ook te vinden in het Verre Oosten, op steppeweiden en in stenige steppen. De wortels van deze plant worden gebruikt voor medicinale doeleinden.
Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van de Siberische bloat
De wortels van de Siberische bloat bevatten de volgende coumarines: visnadine en digilrosamitine, evenals scopoletin, umbelliferone, Iterixin, Samedin, Kellactone diisovalerate, acomaline, deltoin, suxdorfhin, en daarnaast ook dihydrosamedin en isoimperatorin.
Het is opmerkelijk dat sucrose, etherische olie, alfa-pineen, limoneen, myrceen, beta-pineen, gamma-terpineen, beta-fellandreen, flavonoïden en coumarines zoals buchtarmin, xanthohaline en lomatine werden gevonden in het terrestrische deel van de Siberische hypocarp. Opgemerkt moet worden dat het ondergrondse deel van de plant ook een grondstof kan worden, op basis waarvan geneesmiddelen genaamd dihydrosamidine en dimidine kunnen worden verkregen. Dergelijke geneesmiddelen zullen een krampstillend effect hebben bij perifere vasculaire spasmen, de ziekte van Raynaud, milde vormen van chronische coronaire insufficiëntie en ook bij spastische vormen van endarteritis.
In de Tibetaanse geneeskunde worden de wortels en wortelstokken van de Siberische gezwollen karper vaak gebruikt als componenten van vrij complexe medicinale mengsels. Dergelijke mengsels zijn vooral waardevol voor gastro-enteritis, longontsteking, longtuberculose, verschillende neurosen, een aantal bloedziekten en difterie. Bovendien werken dergelijke mengsels ook als anthelmintica. Het is opmerkelijk dat het bewezen is dat delen van deze plant bacteriostatische activiteit hebben tegen tuberkelbacil. Coumarines, die in de samenstelling van deze plant zitten, hebben ook krampstillende eigenschappen.
Voor longtuberculose, neurose en longontsteking wordt aanbevolen om de volgende remedie te bereiden: hiervoor moet u ongeveer acht tot tien gram gemalen droge wortels in één glas water nemen. Het wordt aanbevolen om zo'n mengsel ongeveer vijf tot zes minuten op een vrij laag vuur te koken, en dan laat men het resulterende mengsel twee uur trekken. Voeg vervolgens gekookt water toe tot de oorspronkelijke hoeveelheid en filter dit mengsel. Het wordt aanbevolen om deze remedie drie keer per dag in te nemen, twee eetlepels.
Aanbevolen:
Pseudo-Siberische Geranium
Pseudo-Siberische geranium is een van de planten van de familie genaamd geraniums, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Geranium pseudosibiricum J. Mayer. Wat betreft de Latijnse naam van de pseudo-Siberische geraniumfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Siberische Geranium
Siberische geranium is een van de planten in de familie die geraniums worden genoemd. In het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Geranium sibiricum L. Wat betreft de naam van de Siberische geraniumfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Cocklebur Siberische
Cocklebur Siberische is een van de planten van de familie genaamd Asteraceae of Compositae, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Xanthium sibiricum L. Wat betreft de naam van de Siberische klitfamilie zelf, in het Latijn zal het zijn:
Siberische Zigadenus
Siberische zigadenus is een van de planten van de familie genaamd liliaceae, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Zygadenus sibiricus L. Wat betreft de Latijnse naam van de Siberische zygadenus-familie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Siberische Spar
Siberische spar is een van de planten van de familie die dennen wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Picea obovata L. Wat betreft de Latijnse naam van de familie van de Siberische spar zelf, die zal zo zijn:
