Blisterbes

Inhoudsopgave:

Blisterbes
Blisterbes
Anonim
Image
Image

Blisterbes is een van de planten van de familie die kruidnagel wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Cacubulus baccifer L. Wat betreft de naam van de bessenblaarfamilie, in het Latijn zal het zo zijn: Caryophillaceae Juss.

Beschrijving van bessenblister

Blisterbes is een overblijvend kruid, waarvan de hoogte ongeveer tachtig centimeter - twee meter kan zijn. Het is vermeldenswaard dat de stengels van deze plant nogal zwak en kortharig zijn, en ze kunnen ook opgaand of liggend zijn. De bladeren van deze plant zijn ofwel lancetvormig, ovaal of langwerpig. De bladeren van de besblaar zijn geheel gerand, kort gesteeld en scherp. De bloemen zijn solitair in de bladoksels: ze bevinden zich in vrij dunne bladvormige bloeiwijzen, de kelk is geelgroen van kleur, hij zal ook kort klokvormig zijn. De bloembladen van deze plant zijn geschilderd in groenachtig witte tinten, ze zullen smal en tweelobbig zijn, er zijn er in totaal vijf, met tien meeldraden en drie kolommen. De vruchten van de bessenblaar zijn besvormig, zittend, eenkamerig en bolvormig, terwijl de zaden glanzend, niervormig en zwart zijn. De bloei van deze plant vindt plaats gedurende de zomerperiode.

De distributie van bessenblister wordt gekenmerkt door de Krim, het Europese deel van Rusland, Oekraïne, Wit-Rusland, de regio Verkhne-Tobolsk in West-Siberië, evenals de Kaukasus, Kazachstan en het Verre Oosten. Wat de algemene distributie betreft, is deze plant te vinden in Korea, Japan, Iran, Afghanistan, India, Pakistan, Nepal, Noordoost-China en Centraal-Europa. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan vochtige plaatsen, de oevers van rivieren en meren, struiken en schaduwrijke bossen.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van bessenblister

Voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om de wortels en kruiden van deze plant te gebruiken: namelijk bloemen, bladeren en stengels. De plant bevat fenolcarbonzuren, saponinen en de volgende flavanoïden: glycosiden van apigenine, glycosiden van isovetixine en vitexine, evenals koolhydraten: lichnose, sucrose, stachyose, penta-, hexa-, hepta- en octagalactosiden van sucrose en isolichnose lichnose serie.

Wat de traditionele geneeskunde betreft, wordt hier vers bessenblaarkruid gebruikt als kompressen voor verschillende blaren, en een afkooksel van dit kruid wordt gebruikt als hemostatisch middel voor bloedingen. Het is opmerkelijk dat genezers het kruid van bessenblaren gebruiken voor runderpest.

In China wordt een afkooksel gemaakt van ongeveer negen tot vijftien gram wortels gedronken voor kneuzingen, reumatische pijnen, rachitis bij kinderen, fracturen, oedeem, longtuberculose en ook voor infectie van de urinewegen. Externe toepassing van vers gemalen wortel wordt gebruikt als een pleister voor de behandeling van abcessen, tuberculeuze laesies van het lymfestelsel en etterende wonden. Opgemerkt moet worden dat in Frankrijk jonge planten vaak als groente worden gegeten.

Voor aambeien en andere bloedingen wordt aanbevolen om de volgende remedie te bereiden: hiervoor moet u tien gram droog gemalen gras in één glas water nemen. Daarna moet zo'n mengsel ongeveer drie tot vier minuten worden gekookt en vervolgens ongeveer een uur laten trekken, waarna een dergelijk mengsel grondig moet worden gefilterd. Deze remedie moet vier keer per dag worden gebruikt, ongeveer een half glas of een derde ervan. Met inachtneming van deze toelatingsregels zal deze remedie zeer effectief zijn.