Geitenblad Boekweit

Inhoudsopgave:

Video: Geitenblad Boekweit

Video: Geitenblad Boekweit
Video: Kamperfoelie - Honeysuckle - Lonicera 2024, Maart
Geitenblad Boekweit
Geitenblad Boekweit
Anonim
Image
Image

Geitenblad boekweit behoort tot het aantal planten van de familie genaamd Umbelliferae, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Bupleurum scorzonerifolium Willd. Wat betreft de naam van de familie van de follikel van geitenblad zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Apiaceae Lindl.

Beschrijving van geitengebladerte

Bupleurumgeit is een overblijvend kruid waarvan de hoogte kan schommelen tussen de vijftien en zeventig centimeter. De plant kan zowel enkele als zeer weinig stengels hebben, die in het bovenste deel vertakt zullen zijn. Alle bladeren van de follikel van geitenblad zijn heel en heel, ze zijn begiftigd met boogvormige nerven. Tegelijkertijd kunnen de basale en onderste stengelbladeren van deze plant van lineair tot lancetvormig of langwerpig lancetvormig zijn, dergelijke bladeren zijn begiftigd met lange bladstelen en naar boven langs de stengel zullen ze afnemen en in zittend worden.

Bloeiwijzen zien eruit als talloze paraplu's, begiftigd met dunne en licht gebogen gebogen stralen, ze kunnen met of zonder wikkel zijn: de wikkel zal uit één tot vijf ongelijke bladeren bestaan. De bladeren van de envelop zijn vijf tot zes, in vorm kunnen ze ovaal of lineair-lancetvormig zijn, ze zijn puntig, ze kunnen tegen de stralen van de paraplu worden gedrukt, of bijna gelijk aan hen. Het is opmerkelijk dat de tanden van de kelk onzichtbaar zijn. De bloembladen zullen geel van kleur zijn, hun bovenkant is erg naar binnen gebogen. De vruchten zijn vanaf de zijkanten enigszins samengedrukt, ze kunnen eivormig of langwerpig van vorm zijn, hun lengte zal ongeveer twee tot drie millimeter zijn.

Deze plant is wijdverbreid geworden in Altai in West-Siberië, evenals in het Verre Oosten in de Amoer-regio, daarnaast is de geitenbladige boekweit ook te vinden in de volgende regio's van Oost-Siberië: in de Daursky-regio en Angaro Sayan. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan droge eiken- en dennen-eikenbossen, evenals rotsen, stenige steppehellingen en steppeweiden.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van de uitstulping van geitenblad

Voor medicinale doeleinden wordt het aanbevolen om de wortels, vruchten en kruiden van deze plant te gebruiken. Opgemerkt moet worden dat deze plant een van die componenten is die het vaakst worden aangetroffen in de meest complexe recepten voor traditionele geneeskunde in Zuidoost-Azië. Eigenlijk wordt deze plant gebruikt als tonic en tonic.

Wat betreft de Chinese en Koreaanse geneeskunde, hier wordt een afkooksel en infusie van de wortels van geitenbladkruid gebruikt als een koortswerend, ontstekingsremmend, zweetdrijvend en diureticum. Bovendien wordt een dergelijk middel ook aanbevolen voor hepatitis, infectieziekten, winderigheid, cholecystitis, duizeligheid, hoofdpijn en impotentie. Deze plant wordt onder andere ook uitwendig gebruikt voor jeukende en pustuleuze dermatosen, evenals voor oogziekten. Opgemerkt moet worden dat het gebruik van een dergelijk middel ook gecontra-indiceerd is voor cholelithiasis.

Preparaten uit de wortels van geitenbladkruid hebben een antipyretisch effect en het extract van deze plant zelf zal een antitumoreffect hebben. Een afkooksel en infusie van de wortels van deze plant in de Tibetaanse geneeskunde wordt gebruikt voor verschillende ziekten van de lever, het hart en de nieren als koortswerend en choleretisch middel. Wat het kruidenpoeder betreft, het kan worden gebruikt als wondgenezingsmiddel voor misdadigers en etterende wonden. Klinische onderzoeken hebben feitelijk aangetoond dat een afkooksel van het kruid van geitenblad wordt gekenmerkt door een choleretisch effect, evenals het vermogen om de secretoire functie van de maag en pancreas te verbeteren.

Aanbevolen: