2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Mus (lat. Lithospermum) - een geslacht van alomtegenwoordige kruidachtige vaste planten die nog niet alleen Australië hebben bereikt. Bladeren zilverachtig van de puberteit, spectaculaire kleine bloemen die de plant overvloedig bedekken in de lente of zomer, pretentieloze levensomstandigheden trekken de aandacht van tuinders. En traditionele genezers gebruiken een aantal soorten mus om mensen van kwalen af te helpen.
Wat staat er op jouw naam?
De reden voor de Latijnse naam van het geslacht van kruidachtige planten waren de zaden - noten, die eivormig, wit van kleur en moeilijk aanvoelen. Ze creëerden het uiterlijk van kleine kiezelstenen die aan de takken van planten waren gehecht, en daarom gaven de botanici het geslacht de naam "Stone Seed". Dit is tenslotte hoe het woord "Lithospermum" (Lithospermum) vanuit het Latijn in het Russisch wordt vertaald.
In Russische namen worden "witte noten" niet geassocieerd met stenen, maar met delicate parels, en daarom kan men horen dat de plant "Parelgras" wordt genoemd. Maar de naam "Sparrow" wordt vaker gehoord.
De Latijnse naam "Lithospermum" concurreert met een andere geslachtsnaam, "Lithodora" (Litodora).
Rassen
* Lithospermum calabrum (lat. Lithospermum calabrum) is een kruipend overblijvend kruid, waarvan de struiken niet boven de grond boven 35 cm uitsteken. Het kan dienen als bodembedekker, of rotsachtige tuinen en alpenheuvels versieren met zijn lancetvormige bladeren. De winterharde plant laat in het voorjaar zijn blauwe bloemen aan de wereld zien.
* Lithospermum paarsblauw (lat. Lithospermum purpureo-caeruleum) is een struik die zijn scheuten duidelijk in twee soorten verdeelt. Op kruipende scheuten bevinden zich alleen bladeren, waarvan de vorm lancetvormig of ovaal-lancetvormig kan zijn. En rechtopstaande scheuten spelen de rol van steeltjes en laten de wereld de bloeiwijzen zien die worden gevormd door paarsrode bloemen. Naarmate het rijpt, ontwikkelt de paarsrode kleur zich tot blauw. Hij bloeit in de lente, soms aan het begin van de zomer.
* Lithospermum uitgestrekt (lat. Lithospermum diffusum) is een dwergstruik waarvan de doornige stengels tot 10 cm boven de grond uitsteken. Ondanks de nabijheid van de grond houdt de plant niet van de kou en voegt daarom spectaculaire bloemen toe aan zijn donkergroene smalle bladeren pas bij het begin van de zomerhitte. Heldere natuurlijke stippen geven een bijzondere charme aan glanzend blauwe bloemen.
Omdat het een wezen met wortelnakomelingen is, creëert Lithospermum-spreiding een helder, dicht tapijt van lommerrijke, doornige scheuten op de site. Zo'n tapijt zal perfect plaatsen verbergen waar de hand van een persoon niet bij kan.
Fokkers hebben rassen gefokt die verschillen van het origineel in natuurlijke kleuren. De bloemen kunnen dus blauw of violetblauw zijn en de eenkleurige donkergroene bladeren veranderen in bont en hebben meerdere kleuren tegelijk geabsorbeerd.
* Lithospermum olijf (lat. Lithospermum oleifolium) - net als de vorige soort is het een dwerg kruipende dwergstruik. Maar de vorm van de bladeren is langwerpig, vergelijkbaar met de bladeren van een olijfboom. Bruingroene donkere bladeren van mei tot augustus zijn versierd met bloemen van lila-roze tot blauw, die zich verzamelen in bloeiwijzen.
* Lithospermum Caroline (lat. Lithospermum carolinienses) - valt op tussen dwergsoorten met zijn stengels die zich uitstrekken tot een meter lang. Een zeer formidabele plant, gewapend met stengeldoornen ter bescherming tegen vijanden. Zelfs de bladeren hebben hun punten geslepen om ze te intimideren. Passend bij de grootte van de stelen en de grootte van de bloemen, bereikt een diameter van 2,5 cm en heeft geeloranje bloembladen.
Groeien
Veel soorten mus zijn populaire planten bij tuinders wanneer het nodig is om de grond te beschermen tegen de brandende zonnestralen, die niet verschrikkelijk zijn voor deze plant. Bovendien is de Mus niet bang voor hitte of kou. Alleen de mus houdt niet van de zich verspreidende kou.
Daarom is de beste plaats om de mus te planten zonnige plaatsen, die rijk zijn aan stenen muren, alpine glijbanen, waar mus zich prettig voelt.
De grond voor succesvolle vertakking en overvloedige bloei vereist vruchtbare, losse, doorlatende grond, waardoor er geen stilstaand water kan worden gecreëerd dat rottende wortelziekten veroorzaakt. De plant water geven is alleen nodig bij langdurige droogte. Periodiek wordt water geven gecombineerd met dressing.
Vermeerderd door zaden, stekken, de struik verdelen.
Aanbevolen:
Roodgewortelde Mus
Roodgewortelde mus is een van de planten van de familie genaamd bernagie, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Lithospermum erythrorhizon Siebold et Zucc. Wat betreft de naam van de familie van deze plant zelf, dan zal het in het Latijn zo zijn:
Mus Medicinaal
Mus medicinaal (lat.Lithospermum officinale) - achter het pretentieloze uiterlijk van een plant uit het geslacht Sparrow (lat. Lithospermum) van de Borage-familie (lat. Boraginaceae) verbergt een bekwame genezer, die mensen ontmoetten lang voordat ze leerden om de samenstelling en capaciteiten van de vertegenwoordigers van het plantenrijk van de planeet.
De Mus Die Op De Rotsen Leeft
Nog zo'n pretentieloze plant die in het voorjaar of de zomer (afhankelijk van de soort) uitbundig bloeit met opvallende miniatuurbloemen. Mussen zien er geweldig uit in rotstuinen en op rotsachtige hellingen en maskeren moeilijk bereikbare plaatsen. Sappig groen, verzilverd met behaardheid, de helderheid van de bloemen, de stevigheid en pretentie van de plant maken het aantrekkelijk voor tuinders. Sommige mussoorten hebben verbazingwekkende geneeskrachtige eigenschappen
