Iep

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Iep (Latijnse Ulmus) - een groot geslacht van hoge bomen die behoren tot de iepenfamilie (lat. Ulmaceae). Voor het eerst leerden ze meer dan 40 miljoen jaar geleden over de iep. In de natuur groeien vertegenwoordigers van het geslacht in de Kaukasus (Armenië, Georgië, Azerbeidzjan, enz.), In Centraal-Azië, Noord-Amerika, sommige Europese landen en natuurlijk in Rusland, namelijk in de Zuid-Oeral en de Wolga-regio. Typische habitats zijn loofbossen, sparrenbossen, gebieden met vruchtbare bodems. Andere namen zijn iep, berkenschors.

Kenmerken van cultuur

De iep wordt vertegenwoordigd door loofbomen die een hoogte bereiken van 40 m. Ook in de cultuur zijn er vertegenwoordigers van het geslacht, groeiend in de vorm van grote struiken met een spreidende kroon van een bolvorm of in de vorm van een cilinder. De takken van de beschouwde cultuur zijn glad. Jonge scheuten zijn dun. De schors is op zijn beurt vrij sterk, bruin, zeer glad op jonge leeftijd, later - ruw, uitgerust met groeven en scheuren.

Het wortelstelsel van een iep is krachtig. De wortels zijn groot, vertakt, dringen diep in de grond door. Het blad is afwisselend, tweerijig, geheel, soms ongelijk, vaak getand, dubbel getand of drievoudig getand, van verschillende grootte, zit op korte bladstelen, heeft lancetvormige hangende steunblaadjes. In de herfst krijgt het blad een gele of bruine kleur. De bloemen van vertegenwoordigers van het geslacht Elm zijn erg klein, onopvallend, verzameld in trossen, die op hun beurt worden gevormd door de bladoksels. Ze worden gekenmerkt door een klokvormig vijfdelig bloemdek. Bloei is kort, duurt tot de bladeren verschijnen. Sommige soorten onderscheiden zich door hun herfstbloei.

De vrucht van de cultuur wordt vertegenwoordigd door afgeplatte gevleugelde noten. Het zaad bevat geen endosperm, uiterlijk vergelijkbaar met linzen. Fruitrijping wordt waargenomen in de late lente - de vroege zomer, die volledig afhankelijk is van de klimatologische omstandigheden, bijvoorbeeld in de Kaukasische landen, rijpt het fruit in mei. Vruchtvorming is overvloedig, jaarlijks, tot 30 kg zaden kan van één boom worden verkregen. Trouwens, de levensduur van één boom is gemiddeld 100-120 jaar, hoewel er in de natuur exemplaren zijn die de 400-jarige grens hebben overschreden.

Groeiende functies

Alle leden van het geslacht planten zich zowel vegetatief als door zaad voort. De tweede omvat het zaaien onmiddellijk na het verzamelen van de zaden, omdat na een paar dagen de ontkieming van de zaden aanzienlijk verslechtert. Het wordt aanbevolen om zaden op een afstand van 20-25 cm van elkaar te zaaien, ze mogen niet diep worden geplant, maximaal tot een diepte van 5-7 mm. Het volgende jaar worden de volwassen planten getransplanteerd naar een vaste plaats. Het gewas moet worden geplant in gebieden met vruchtbare, losse, alkalische en verse grond. Op zoute, droge, drassige, drassige en onvruchtbare gronden voelen iepen zich gebrekkig, ontwikkelen ze zich langzaam, worden vaak aangetast door plagen en ziekten en gaan vaak dood.

In de beginjaren hebben planten zorgvuldige en regelmatige verzorging nodig. Bijzondere aandacht moet worden besteed aan een procedure die water geven wordt genoemd. Water geven wordt aanbevolen als het aarden coma opdroogt. Sproeien wordt ook aangemoedigd; het kan het beste worden gedaan in de avonduren dichter bij zonsondergang. Als u geen water geeft of te weinig doet, wordt het gebladerte van de planten geel en begint het af te vallen. Topdressing is niet minder belangrijk voor de betreffende cultuur. Ze moeten worden gedaan vanaf het vroege voorjaar en vervolgens maandelijks. Het is noodzakelijk om zowel organische meststoffen als complexe minerale meststoffen toe te passen. Deze laatste kun je kopen op de tuinmarkt of speciaalzaken.

Sollicitatie

Elms worden voornamelijk gebruikt voor het modelleren van persoonlijke achtertuinen, maar ook voor grote stadsparken en tuinen. Ze worden vaak geplant in stadsstraten en langs bermen. Sommige soorten zijn geschikt om te snijden, waarvan ze ongebruikelijke vormen vormen. Het enige nadeel van de cultuur is de frequente aantasting door ongedierte, daarom is het een gevaarlijke stap om ze in steppeplantages te gebruiken. Iepschors wordt gebruikt om huishoudelijke kleurstoffen te verkrijgen en hout wordt gebruikt om meubels te maken en steunen te bouwen.