2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Galtonia (Lat. Galtonia) - een klein geslacht dat behoort tot de familie van de hyacinten. Bevat slechts vier soorten. Het thuisland wordt beschouwd als Zuid-Afrika, waar planten in hun natuurlijke omgeving groeien. Andere namen - Kaapse hyacint, Afrikaanse hyacint. In Rusland wordt slechts één soort actief gebruikt door tuinders en bloemisten - Galtonia witachtig.
Kenmerken van cultuur
Galtonia wordt vertegenwoordigd door meerjarige bolgewassen met een hoogte van niet meer dan 1,5 m. Ze worden gekenmerkt door gegroefd riemachtig basaal gebladerte, waaruit veel sap wordt gevormd bij het snijden. Het blad wordt op zijn beurt verzameld in een rozet, waaruit in het midden van de zomer een sterke steel wordt gevormd, met witte (soms met groene strepen of vlekken) hangende bloemen, verzameld in losse trosvormige bloeiwijzen. De bloemen zijn trouwens uitgerust met een buisvormig trechtervormig bloemdek.
Galtonia-vruchten worden weergegeven door een cilindrische capsule, waarvan een onderscheidend kenmerk een licht geribbeld oppervlak is. Ze bevatten veel zwarte, platte zaden, gekenmerkt door een driehoekige vorm. De bol in de middelgrote cultuur in kwestie is in de regel niet groter dan 7 cm en heeft een kegelvormige langwerpige vorm met een gebogen bodem. Op de bol verschijnen talloze schubben.
Tuinders en bloemisten van Rusland groeien, zoals eerder vermeld, op hun percelen
witachtige galtonia (lat. Galtonia candicans) … Het wordt vertegenwoordigd door hoge planten met geurige bloemen. Het wordt vaak witachtige hyacint, witachtig gevogelte genoemd. De bloei van de betreffende soort wordt waargenomen aan het einde van de zomer, meestal eind juli - begin augustus, hoewel deze factor grotendeels afhangt van de groeiomstandigheden.
Het is onmogelijk om niet nog een mening op te merken -
uitstekende galtonia (lat. Galtonia princeps) … Overdag met vuur zul je het niet vinden in Rusland, maar het wordt gekenmerkt door hoge decoratieve eigenschappen. In de natuur komt de soort voor in de bergen, kan groeien in de buurt van struiken of pronken tussen verschillende kruiden. De soort staat bekend om zijn korte trosvormige bloeiwijzen, die 10 en soms 15 bloemen dragen. Aan de buitenkant zijn de bloemen wit, aan de binnenkant met een groenachtige tint. De uitstekende bloei van Galtonia is laat - in september.
Groeiende functies
Galtonia behoort tot de categorie van pretentieloze planten. Ze verdraagt rustig arme en stenige gronden, omdat de plant in de natuur in de bergen voorkomt. De belangrijkste voorwaarde voor een succesvolle teelt zijn zonnige gebieden; Galtonia heeft een negatieve houding ten opzichte van de schaduw. Op schaduwrijke gebieden blijft de cultuur achter in groei en bloeit niet goed, en bloeit soms helemaal niet. Bodemvocht en doorlatendheid zijn ook belangrijk. Op moerassige, droge, zoute en zware kleigronden zal Galtonia niet tevreden zijn met actieve groei, zelfs met goede zorg kan het afsterven.
Galtonia is een aanhanger van licht zure bodems. De cultuur heeft een positieve houding ten opzichte van meststoffen, het is noodzakelijk om het systematisch te voeden met rotte humus en complexe minerale meststoffen. Voor het begin van de bloei is het erg belangrijk om Galtonia te voeden met fosfaathoudende meststoffen, anders kan een overvloedige bloei niet worden bereikt. Een vergelijkbare situatie is bij het voeren na de bloei. Als er geen bemesting wordt toegepast, zal de bol verzwakken en zal zich een minimale hoeveelheid zaden vormen. Dit komt doordat de bol niet de benodigde stoffen krijgt.
Voor de winter heeft de cultuur beschutting nodig met natuurlijk materiaal, bijvoorbeeld een dikke laag afgevallen bladeren of turf. Een peddel voor dit doel zal ook werken. Een galtonia-transplantatie moet om de 4-5 jaar worden uitgevoerd, als u de procedure uitstelt, verliezen de planten hun vroegere decoratieve effect. Tegelijkertijd wordt de cultuurverdeling uitgevoerd. Naast deling wordt Galtonia vermeerderd door zaad. Het zaaien van zaden wordt in het vroege voorjaar uitgevoerd, in de regel ontkiemen de zaden binnen een maand in der minne.
