Bebaarde Gentiaan

Inhoudsopgave:

Video: Bebaarde Gentiaan

Video: Bebaarde Gentiaan
Video: Don't Starve Together Guide: Hutch 2024, Maart
Bebaarde Gentiaan
Bebaarde Gentiaan
Anonim
Image
Image

Bebaarde gentiaan is een van de planten van de gentiaanfamilie, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Gentianopsis barbata L. (Froll) (Gentiana barbata Froll). Wat betreft de naam van de gentiaan-bebaarde familie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Gentianaceae Juss.

Beschrijving van bebaarde gentiaan

De baardgentiaan is een eenjarig of tweejaarlijks naaktkruid, geschilderd in groene tinten. De hoogte van zo'n plant schommelt tussen de zes en zestig centimeter. De stengels van deze plant zijn recht en in het bovenste deel zullen ze vertakt zijn, de basale bladeren van bebaarde gentiaan worden verzameld in een rozet. Opgemerkt moet worden dat de bladeren van deze plant na verloop van tijd zullen verwelken, ze zullen ofwel langwerpig of langwerpig-omgekeerd eivormig en ook dof zijn. De lengte van de bebaarde gentiaan zal ongeveer twee tot vier centimeter zijn en de breedte zal anderhalve tot vijf centimeter zijn. De bloemen zijn tetraëdrisch, ze worden afzonderlijk gevonden aan de uiteinden van takken of stengels, en deze bloemen zijn ook te vinden op vrij lange steeltjes. De kelk van bebaarde gentiaan is smal klokvormig, de lengte zal ongeveer drieëntwintig tot zevenentwintig millimeter zijn, terwijl hij ongeveer anderhalf keer korter zal zijn dan de bloemkroon zelf. De bloemkroon van deze plant zelf zal blauw van kleur zijn, evenals smal-coronaal-buisvormig, de lengte zal ongeveer dertig tot vijfendertig millimeter zijn. De capsule van deze plant is ovaal-langwerpig en de zaden zijn begiftigd met een transparante honingraathuid.

De bloei van gentiaanbaard valt in de periode van juli tot augustus. Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van het Europese deel van Rusland, maar ook in het Noordpoolgebied, in Centraal-Azië, West- en Oost-Siberië en in de regio Okhotsk in het Verre Oosten. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan weiden, bosranden, rotsachtige, weide- en steppehellingen, evenals wetlands, bosopen plekken, schaarse bossen, struiken en alkalische rivieroevers, zowel in de middelste als hogere berggebieden.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van bebaarde gentiaan

Voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om de bloemen en het gras van deze plant te gebruiken. De aanwezigheid van dergelijke waardevolle geneeskrachtige eigenschappen wordt verklaard door het gehalte aan etherische olie, coumarines, alkaloïden, tannines, xanthonen, isocoparine, isoorienine, evenals de volgende koolhydraten in de gentiaanbaard, coumarines, alkaloïden en de volgende koolhydraten: sucrose, glucose en primverose. Tegelijkertijd zullen in het bovengrondse deel van deze plant xanthonen, alkaloïden en de volgende flavonoïden worden aangetroffen: cosseïne, thymanine, chrysoeriol, luteoline en apigenine.

In de Tibetaanse en Mongoolse geneeskunde wordt het kruid van deze plant beschouwd als een van de belangrijkste medicijnen voor verschillende ziekten van het hepatobiliaire systeem, voor cholecystitis, cystitis, leverziekten, die gecompliceerd zullen worden door longontsteking. In de Tibetaanse geneeskunde wordt deze plant gebruikt als onderdeel van verschillende complexe preparaten voor acute endocarditis, maag- en nieraandoeningen, septische aandoeningen en chronische en acute infecties. Bovendien zijn dergelijke fondsen ook effectief bij kwaadaardige tumoren, laryngitis, malaria, neurasthenie en brandwonden, evenals een middel dat het metabolisme regelt. In de Mongoolse geneeskunde worden de waardevolle eigenschappen van deze plant gebruikt als koortswerende middelen, wat vooral geldt voor infectieziekten. Bovendien wordt deze plant in de Chinese geneeskunde als tonicum gebruikt.

In de Tibetaanse geneeskunde wordt deze plant ook aanbevolen voor gebruik bij hartneurose, algemene neurosen, tachycardie, kortademigheid, nefritis en jicht.

Aanbevolen: