2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Elecampane wilg is een van de planten van de familie genaamd Asteraceae of Compositae, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Inula salicina L. Wat betreft de naam van de familie van elecampaneus, in het Latijn zal het zijn: Asteraceae Dumort.
Beschrijving van elecampane wilg
Elecampaneus wilg is een overblijvend wortelstokkruid, begiftigd met een rechte stengel en kruipende wortelstok. De bladeren van deze plant zijn afwisselend en uitsteken, ze zijn nogal taai en puntig, en ook lancetvormig. Het is opmerkelijk dat de onderste bladeren taps toelopen naar de basis, terwijl de middelste en bovenste een hartvormige basis hebben. Bloemenmanden zijn geschilderd in gele tinten; ze kunnen enkelvoudig of in een dun schildje zijn. De marginale bloemen zijn ligulate en de mediaan zijn buisvormig. Er zijn slechts vijf meeldraden; de stamper van deze plant is begiftigd met een onderste eierstok en een tweedelig stigma.
Bloei van elecampane wilgenblad valt in de periode van juli tot augustus. De vruchten van elecampane zijn kale dopvruchten. Onder natuurlijke omstandigheden is deze plant te vinden op het grondgebied van het Europese deel van Rusland, in Oekraïne, Moldavië, Wit-Rusland, Centraal-Azië, West- en Oost-Siberië, evenals in het Verre Oosten: namelijk in het westen en zuiden van de Amoer-regio, de Koerilen-eilanden en in Primorye. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan bossen, struiken, bosranden, steppen, weiden, oevers van meren en rivieren, krijtrotsen. Het is opmerkelijk dat de elecampane wilg soms als onkruid te vinden is in braakliggende gronden, tot aan de lagere berggordel.
Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van elecampane wilg
Elecampaneus wilg is begiftigd met zeer waardevolle geneeskrachtige eigenschappen, terwijl het voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om bloemen, wortelstokken, stengels en bladeren van deze plant te gebruiken. De aanwezigheid van dergelijke waardevolle helende eigenschappen wordt verklaard door het gehalte aan alkaloïden, essentiële olie, inuline en koolhydraten in deze plant. In het bovengrondse deel van de plant bevinden zich flavonoïden, tannines en etherische olie.
De preparaten die op basis van deze plant zijn gemaakt, worden gebruikt voor ziekten van lever en keel, maar ook voor wratten, geslachtsziekten en acute aandoeningen van de luchtwegen. Wat betreft het afkooksel van het kruid van deze plant, het is effectief voor angina pectoris en spasmofilie, en de infusie van deze plant wordt gebruikt voor epilepsie.
De infusie, bereid op basis van elecampane wilgenwortels, wordt gebruikt voor angina pectoris, maagkanker, hepatitis, scrofula, furunculose en ook als een choleretisch middel in de postpartumperiode. De verse bladeren van deze plant kunnen worden gebruikt als wondgenezingsmiddel, als gorgelen, als kompres voor huiduitslag en keelpijn. Wat de traditionele geneeskunde betreft, wordt hier de infusie van elecampane-bladeren gebruikt voor ziekten van het maagdarmkanaal en voor gonorroe. De bladeren van deze plant kunnen ook als specerij worden gebruikt.
Voor angina pectoris, maagkanker, cholecystitis, hepatitis, hyperzure gastritis, evenals een choleretic en ontgiftingsmiddel voor giftige slangenbeten, wordt het aanbevolen om de volgende remedie te gebruiken: om het voor te bereiden, moet u een eetlepel geplette wortels nemen en wortelstokken van deze plant voor driehonderd milliliter kokend water. Het resulterende mengsel moet drie tot vier uur worden toegediend en vervolgens wordt dit mengsel grondig gefilterd. Een dergelijke remedie wordt driemaal daags ingenomen op basis van elecampane wilg, een derde of een vierde glas. Om de doeltreffendheid van een dergelijk middel te garanderen, moeten alle voorwaarden voor het nemen van een dergelijk middel strikt worden nageleefd.
Aanbevolen:
Wilg
Wilg (lat. Salix alba) - een hout- of struikgewas van de wilgenfamilie. Beschrijving De wilg is een vrij mooie struik of boom, waarvan de hoogte dertig meter kan bereiken en de diameter anderhalve meter is. Elke boom is bedekt met een vrij harde bast van een donkergrijze kleur en is uitgerust met spreidende paniculaire kronen.
Russische Wilg
Russische wilg is een van de planten van de familie wilg, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Salix rossina Nas. Wat betreft de naam van de Russische wilgenfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Salicaceae Mirb. Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van Russische wilg De Russische wilg is een lange tweehuizige struik of een kleine boom met lange en dunne takken.
Uitgestrekte Wilg
Willow wordt anders genoemd: wilg, wilg, wilg en in een aantal Russische regio's werd het "talnik" genoemd. Deze geweldige boom is perfect voor zowel kustgebieden als waterlichamen. Je kunt hem bijna overal in de Russische open ruimtes ontmoeten - er is geen wilg behalve in het hoge noorden. Ja, en op het Europese grondgebied is het vrij wijdverbreid. Trouwens, deze boom is vrij oud - afdrukken van wilgenbladeren zijn te vinden in tal van afzettingen in de verte
Witte Wilg
Witte wilg (lat.Salix alba) - een vertegenwoordiger van de blije Willow van de Willow-familie. Andere namen zijn Silvery Willow, Belotal, Beloloz of Vetla. Natuurgebied - Europa, Klein-Azië, West-Siberië en Iran. Momenteel is de cultuur wijdverbreid in Centraal-Azië en Noord-Amerika.
Wilg Duindoorn
Wilg duindoorn (lat. Hippophae salicifolia) - houtachtige fruitplant van de familie Lokhovye. Beschrijving Wilg duindoorn is een boom die vijftien meter hoog kan worden en een stam heeft tot dertig centimeter in diameter. Deze plant heeft geen doornen en de takken hangen altijd naar beneden.
