Witte Meloen

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Witte meloen is een van de planten van een familie die peulvruchten wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Melilotus albus Medik. Wat betreft de naam van de familie van deze plant zelf, dan zal het in het Latijn zo zijn: Fabaceae Lindl.

Beschrijving van witte melilot

Witte klaver is bekend onder de volgende populaire namen: geslagen berkun, gunba, gunoba, witte boerkun, verkingras en mannelijke klaver. Witte melilot is een tweejarig kruid. De stengel van deze plant is recht en kaal, de hoogte zal schommelen tussen de dertig en honderdvijftig centimeter. De bladeren van witte melilot zijn geveerd en ze zijn begiftigd met subulate steunblaadjes, de bladeren van de onderste bladeren zullen omgekeerd eivormig zijn, terwijl de rest langwerpig en gezaagd fijn getand is. De bloemen van deze plant zijn klein en wit van kleur, ze zijn van het mottype en verzamelen zich in vrij lange okselborstels.

Het kruid is begiftigd met een zeer specifieke aromatische geur en zoutig-bittere smaak. De geur van deze plant doet sterk denken aan de geur van hooi, wat wordt verklaard door de aanwezigheid van de geurstof cumarine in de samenstelling van deze plant. Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van het Europese deel van Rusland, Wit-Rusland, Oekraïne, Moldavië, Siberië, de Kaukasus, Centraal-Azië en Kazachstan. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan ravijnen, droge woestenijen, hellingen, een plek aan de rand van velden en wegen.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van witte zoete klaver

De witte melilot bevat coumarine, alkaloïden, etherische olie en andere stoffen. Voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen het kruid van deze plant te gebruiken, dat in de maanden juli en augustus moet worden geoogst. Het concept van het kruid van deze plant omvat bloemen, bladeren en stengels.

Wat de traditionele geneeskunde betreft, wordt aanbevolen om een infusie te gebruiken die is bereid op basis van het kruid van deze plant voor hoofdpijn, malaria, hoesten, koorts en verschillende verkoudheden. Ook wordt een dergelijk middel ingenomen als een diureticum voor oedeem en wordt het ook gebruikt om de melk te verhogen bij vrouwen die borstvoeding geven en zelfs bij epilepsie. In de literatuur staan gegevens dat dit middel als antistollingsmiddel kan worden gebruikt.

Op basis van bloemen en bladeren van witte zoete klaver, wordt het aanbevolen om een zalf te bereiden, die een zeer waardevolle wondgenezende eigenschap zal hebben. Opgemerkt moet worden dat het interne gebruik van deze plant enige voorzichtigheid vereist, wat gepaard gaat met het feit dat deze plant giftig is.

Als u een neiging tot trombose heeft, is het aanbevolen om het volgende zeer effectieve middel op basis van witte zoete klaver te gebruiken; voor de bereiding van een dergelijk middel moet u een eetlepel van het kruid van deze plant nemen voor een glas kokend water. Het resulterende mengsel moet dertig tot veertig minuten worden bewaard, waarna een dergelijk mengsel grondig wordt gefilterd. Deze remedie wordt driemaal daags voor het begin van een maaltijd een half glas ingenomen.

Voor steenpuisten en gewrichtsaandoeningen wordt aanbevolen om de volgende remedie te gebruiken: meng voor de bereiding gelijke delen van de bloeiwijzen van deze plant en boter. Voor baden en kompressen wordt de volgende remedie aanbevolen: neem twee eetlepels van het kruid van deze plant in een halve liter water, waarna dit mengsel tien minuten in een gesloten vat op een heet fornuis wordt toegediend.

Het wordt aanbevolen om een \u200b\u200bdergelijk middel te gebruiken als zalf voor het rijpen van abcessen: neem voor de bereiding twee eetlepels van de bloemen van deze plant, die worden gemalen met twee tot drie eetlepels verse boter.