Eik

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-07 15:53

© Ilya Andriyanov / Rusmediabank.ru

Latijnse naam: Quercus Familie: Beuken Categorieën: Sierbomen en -heesters

Eik (Latijnse Quercus) - een sierplant; een geslacht van bomen en struiken van de Beukenfamilie. Momenteel zijn er meer dan 600 soorten bekend. Onder natuurlijke omstandigheden groeit eik in regio's van het noordelijk halfrond met een gematigd klimaat. Sommige soorten komen ook voor in de tropische hooglanden, bijvoorbeeld op de Grote Soenda-eilanden en Bolivia.

Kenmerken van cultuur

Eik is een lange, krachtige bladverliezende, zelden groenblijvende boom of struik met een weelderige kroon. Bladeren zijn leerachtig, gelobd of heel, ze zijn vooral decoratief. Bij groenblijvende soorten blijven de bladeren meerdere jaren bestaan, in andere vallen ze jaarlijks af.

De bloemen zijn klein, eenvoudig, slecht ontwikkeld, zowel vrouwelijke als mannelijke bloemen worden gevormd op dezelfde plant. Vrouwelijke bloemen worden gepresenteerd in de vorm van lange bungelende oorbellen of kleine bosjes, terwijl mannelijke bloemen ook in de vorm van rechtopstaande of lange oorbellen zijn. Aan de basis van de vrouwelijke bloemen worden geschubde bladeren gevormd, gelegen op een geringde rol, die een soort vergaarbak is. De eierstok van bloemen is drie genest, maar tijdens het rijpen van het fruit groeit het samen tot één nest.

De vrucht, een eikel, is een droge eenzadige vrucht met een stijve vruchtwand, ingesloten in een soort beker - een plyus. Een plyule wordt gevormd wanneer het fruit rijpt. In verschillende soorten eiken zijn de vorm van de schubben en de grootte van de eikels gevarieerd, er zijn varianten met eikels met teruggedraaide schubben.

Eik is verrassend genoeg een bron van waardevol hout, maar planten leven lang genoeg - 300-400 jaar. Trouwens, er zijn exemplaren bekend tot 1, 5-2 duizend jaar oud. Eikenbomen groeien in de eerste 100 jaar in hoogte, maar de groei in dikte stopt niet gedurende het hele leven.

Sollicitatie

De meeste eikensoorten zijn zeer decoratieve planten. Eiken worden gebruikt in enkele en groepsbeplanting, om steegjes te versieren, evenals groene gebieden in combinatie met loofbomen, waaronder es, kastanje, esdoorn en plataan. Kleinbladige steeneiken worden gebruikt om hagen te maken in reguliere tuinen. Rode eik in groepsbeplanting beschermt tegen lawaai en harde wind.

Groeiomstandigheden

Eik is een lichtminnende, vorstbestendige en droogteresistente plant. De teelt is niet veeleisend voor de bodemsamenstelling, hij kan zelfs op zure, zoute en droge grond goed groeien en ontwikkelen. Wateroverlast is negatief, hoewel het korte overstromingen rustig tolereert. goed verlichte gebieden hebben de voorkeur voor het kweken van eiken, sommige soorten kunnen groeien in gebieden met zij- of volledige schaduw.

Voortplanting en planten

De cultuur wordt vermeerderd door eikels. Het zaaien gebeurt in de herfst onmiddellijk na het verzamelen van het plantmateriaal. Belangrijk: eikels worden slecht bewaard in kunstmatige omstandigheden en komen mogelijk niet tevoorschijn wanneer ze volgend jaar worden geplant. Het planten van jonge bomen die uit eikels zijn gegroeid, wordt in het voorjaar uitgevoerd. Vaak worden eiken vermeerderd door hakhoutscheuten, deze methode is effectief, op voorwaarde dat de boom waarvan het plantmateriaal wordt genomen minstens 20 jaar oud is. Siervariëteiten van gewassen worden ook vermeerderd door enten; als onderstam worden eikensoorten gebruikt die resistent zijn tegen ongunstige groeiomstandigheden.

Eikenzaailingen worden geplant in zonnige gebieden. De kuilen worden vooraf voorbereid, een derde van de kuil wordt gevuld met een substraat bestaande uit graszoden, turf en zand en op de bodem wordt een drainagelaag gestort die als steenslag of kiezelsteen kan worden gebruikt. De wortelhals van de zaailing moet iets boven het grondniveau komen. Direct na het planten worden jonge planten overvloedig gedrenkt en de komende vier dagen is water geven ook noodzakelijk.

Zorg

Ondanks het feit dat eiken droogteresistente planten zijn, hebben ze regelmatig water nodig, vooral bij afwezigheid van natuurlijke neerslag gedurende lange tijd. Jonge planten zijn gevoeliger voor droogte. Voor de winter worden eikenboomstammen gemout met turf of houtsnippers om het wortelstelsel te verwarmen. De mulchlaag moet ongeveer 10-15 cm zijn.

In het voorjaar hebben planten voeding nodig met ureum, toorts en ammoniumnitraat. Ook wordt periodiek het snoeien van bevroren, droge en gebroken takken uitgevoerd en worden stammen schoongemaakt van topscheuten.

Omdat eiken vatbaar zijn voor verschillende ziekten veroorzaakt door schimmels en bacteriën, is het noodzakelijk om tijdig preventieve behandelingen uit te voeren. Echte meeldauw wordt beschouwd als een van de gevaarlijkste ziekten voor eiken, wanneer de eerste tekenen worden gevonden, worden de planten besproeid met een 1% -oplossing van kopersulfaat. Eiken worden ook aangevallen door ongedierte, bijvoorbeeld galmug. Deze insecten leggen eieren in het blad en de volwassen larven vormen dichte bolvormige gezwellen met een geelachtige kleur op het oppervlak. Om het verschijnen van galmuggen te voorkomen, is het noodzakelijk om de gevallen bladeren regelmatig te verwijderen en te verbranden.