Engelse Eik

Inhoudsopgave:

Video: Engelse Eik

Video: Engelse Eik
Video: Учите английский через рассказ | Оценка читателя уровн... 2024, Maart
Engelse Eik
Engelse Eik
Anonim
Image
Image

Engelse eik is een van de planten van de familie die beuk wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Quercus pedunculata Ehrn. Wat betreft de naam van de zomereikfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Fagaceae Dumort.

Beschrijving van zomereik

Engelse eik is een boom waarvan de hoogte ongeveer veertig tot vijftig meter is. De tafel onder het blad zal vertakken in verschillende dikke takken. De scheuten van deze plant zijn kaal, de knoppen kunnen ovaal of afgerond zijn. De bladeren zijn begiftigd met vrij lange, gebogen of rechte lobben. Pistillate bloemen en vruchten zitten op een lange steel elk één tot drie stuks, de lengte van zo'n steel zal ongeveer zes tot acht centimeter zijn. De stengel van de zomereik is gecupt, de hoogte is gelijk aan één centimeter, soms kan hij kleiner en schotelvormig zijn. De lengte van de eikels van deze plant is ongeveer anderhalve tot drie centimeter, ze zijn omgeven door een pluche en de kleur van dergelijke eikels is bruingeel.

De bloei van de gesteelde eik valt in de periode van april tot mei. Onder natuurlijke omstandigheden komt deze plant overal in Rusland, Wit-Rusland, Oekraïne en de Kaukasus voor. Het is opmerkelijk dat deze plant een van de belangrijkste bosvormende soorten is. Voor groei geeft de gesteelde eik de voorkeur aan plaatsen langs ravijnen en berghellingen, in uiterwaarden van rivieren en langs geulen. Deze plant kan schone eikenbossen vormen of in een mengsel met andere soorten voorkomen.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van Engelse eik

Engelse eik is begiftigd met vrij waardevolle helende eigenschappen, terwijl de plant in de homeopathie wordt gebruikt voor alcoholisme, maar ook voor tumoren van de lever en milt.

Wat de traditionele geneeskunde betreft, is een afkooksel op basis van deze plant hier vrij wijdverbreid. Een dergelijk afkooksel wordt aanbevolen voor rachitis en tuberculose. Van de bast van een Engelse eik wordt een zalf bereid, die wordt gebruikt om bevriezing te behandelen. Een infusie en afkooksel van de bladeren van deze plant wordt gebruikt om diabetes te behandelen.

Voor tuberculose wordt aanbevolen om de volgende vrij effectieve remedie op basis van Engelse eik te gebruiken: om het te bereiden, moet je een eetlepel van de geplette schors van deze plant in een glas water nemen. Het resulterende mengsel moet tien minuten op laag vuur worden gekookt en vervolgens een uur laten trekken, waarna het mengsel met gekookt water tot het oorspronkelijke volume wordt toegevoegd. Zo'n middel wordt driemaal daags een of twee eetlepels ingenomen.

Bij diabetes mellitus is het gebruik van een remedie op basis van zomereik ook behoorlijk effectief: om zo'n remedie te bereiden, moet je een eetlepel zomereikbladeren nemen voor een glas kokend water. Het resulterende mengsel moet twee uur worden toegediend, en dan laat men dit mengsel twee uur trekken, waarna het grondig wordt gefilterd. Neem zo'n remedie op basis van Engelse eik in twee eetlepels drie tot vier keer per dag.

Wat de schors van deze plant betreft, deze wordt gebruikt als een antiseptisch, samentrekkend en ontstekingsremmend middel. Een afkooksel van de Engelse eikenschors wordt gebruikt bij de behandeling van ontstekingen en tandvleesaandoeningen, met keelpijn en stomatitis, en daarnaast helpt zo'n middel ook om een slechte adem te elimineren. Voor brandwonden wordt het aanbevolen om kompressen aan te brengen, evenals voor abcessen, wonden, bevriezing, dermatitis en verschillende huidziekten. De infusie van de schors van deze plant wordt aanbevolen voor zware menstruatie, diarree en gastro-intestinale bloedingen.

Aanbevolen: