Angelica Daurian

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Angelica Daurian is een van de planten van de familie Umbelliferae, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Angelica dahurica. Wat betreft de naam van de Dahuriaanse engelwortelfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Apiaceae Lindl.

Beschrijving van de engelwortel daurian

Dahuriaanse engelwortel is een overblijvend kruid, begiftigd met een wortel met een dikte van twee en een halve centimeter. De stengel van deze plant is rond en zacht, meestal is hij geverfd in paarse tinten. Binnenin zal zo'n stengel hol zijn en ook dunwandig en dun gegroefd; onder de bloeiwijze is de stengel meestal kort behaard in de eerste internode. De hoogte van de stengel van deze plant zal schommelen tussen de tachtig en honderdvijftig centimeter. De onderste bladeren staan op lange bladstelen, aan de basis zetten ze uit tot een gezwollen omhulsel. De bladeren kunnen zowel dubbel- als drievoudig bevederd zijn, hun lengte is dertig tot vijftig centimeter en de breedte is ongeveer vijfentwintig tot veertig centimeter. De bovenste bladeren zijn zittend en glad; ze bevinden zich op een grote en sterk gezwollen schede. De bloeiwijzen zijn paraplu's, ze zijn begiftigd met twintig tot veertig behaarde stralen. Dahuriaanse engelwortelvruchten zijn uitgerust met dikke dorsale en marginale ribben.

Deze plant bloeit in de maand juli. Onder natuurlijke omstandigheden kan de engelworteldaurian worden gevonden in de regio's Primorye en Amoer in het Verre Oosten, evenals in de regio's Daursky en Leno-Kolymsky in Oost-Siberië. Wat de algemene distributie betreft, deze plant is te vinden op het schiereiland Korea, in Japan, China en Mantsjoerije. Voor groei geeft de Dahuriaanse engelwortel de voorkeur aan een plaats aan de oevers van meren, rivieren en beken, evenals struikgewas van kuststruiken, weiden en bosranden.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van de engelwortel daurian

Dahuriaanse engelwortel is begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen, terwijl het wordt aanbevolen om de wortels van deze plant voor medicinale doeleinden te gebruiken. De wortels moeten in de herfst of in de lente worden geoogst.

De plant is begiftigd met wondgenezing, pijnstillende, ontstekingsremmende, hemostatische, krampstillende, zweetdrijvende, antihelminthische en diuretische effecten. Bovendien heeft de plant ook antitumoractiviteit.

Wat betreft traditionele geneeskunde, hier wordt een afkooksel en infusie van de wortels van deze plant gebruikt als een hemostatisch middel voor hematurie, aambeien en andere bloedingen, evenals voor hoofdpijn en tandpijn, neuralgie, huidziekten en sommige vrouwelijke ziekten, waaronder het stoppen van de menstruatie.

Voor verkoudheid wordt het aanbevolen om de volgende vrij effectieve remedie op basis van de engelworteldahurian te gebruiken: om het te bereiden, moet je zes gram van de wortels van deze plant in een glas kokend water nemen. Het resulterende mengsel moet twintig tot dertig minuten in een waterbad worden gekookt, waarna het mengsel een uur wordt toegediend en gefilterd, en gekookt water wordt toegevoegd tot het oorspronkelijke volume. Neem zo'n middel drie tot vier keer per dag een derde van een glas. Om meer efficiëntie te bereiken, wordt aanbevolen om alle regels voor de bereiding van een dergelijk product te volgen.

Voor furunculose moet de volgende remedie worden gebruikt: neem voor de bereiding acht gram geplette wortels van deze plant in een halve liter water, dan worden dergelijke wortels twee uur in een afgesloten container bewaard en gefilterd. Neem deze remedie driemaal daags een derde van een glas.

Bij verkoudheid kun je ook twintig gram Dahuriaanse engelwortels stomen, en dan wordt dit mengsel in twee delen verdeeld en twee keer ingenomen.