Cocklebur

Inhoudsopgave:

Video: Cocklebur

Video: Cocklebur
Video: Сорняк недели # 1027 Дурниш обыкновенный (дата выхода в эфир 12-10-17) 2024, Maart
Cocklebur
Cocklebur
Anonim
Image
Image

Cocklebur is een van de planten van de familie genaamd Asteraceae of Compositae, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Xanthium strumarium L. Wat betreft de Latijnse naam van de klitfamilie zelf, in het Latijn zal het zijn: Asteraceae Dumort. (Compositae Giseke).

Beschrijving van gewone cocklebur

Cocklebur is een eenhuizige eenhuizige plant die zal worden geverfd in grijsgroene tinten en de stengel zal ruwharig zijn. De stengel van deze plant is bruinachtig en vertakt. De bladeren zijn gelobd en driehoekig, ze zijn begiftigd met scherpe, grof getande lobben en hun basis zal hartvormig zijn. Van bovenaf zijn dergelijke bladeren in groene tinten geverfd en van onderaf zullen ze lichtgroen zijn. Bloemen worden verzameld in manden, die meeldraden of stamper kunnen zijn. De bloemkroon zal groenachtig zijn en de pistillate knoppen zullen grijsgroen zijn. De bloeiende klit komt voor in de periode van juni tot september.

Onder natuurlijke omstandigheden is deze plant te vinden op het grondgebied van het Europese deel van Rusland en op de Krim, in Zuid-Siberië, in Centraal-Azië en in de Kaukasus.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van cocklebur

De klit is begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen, terwijl het voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om de stengels, vruchten, wortels en bladeren van deze plant te gebruiken.

Het wordt aanbevolen om de bladeren en stengels van deze plant in juli-augustus te oogsten, terwijl de vruchten in september-oktober worden geoogst en de wortels al in de late herfst. De plant is begiftigd met zeer waardevolle ontstekingsremmende, zweetdrijvende, antiseptische, schimmeldodende, koortswerende, antispastische, kalmerende en pijnstillende effecten.

Wat betreft de traditionele geneeskunde, hier vanwege het feit dat de plant een hoog jodiumgehalte bevat, wordt klit gebruikt tegen struma. Een afkooksel van de vruchten en wortels van deze plant, evenals de hele plant, wordt gebruikt voor dysenterie en diarree. Sap van vers klitgras wordt gebruikt voor krampen in de keel, bij de behandeling van bronchiale astma, tonsillitis, struma, aambeien, abcessen in de keel, atonische dermatitis, korstmossen en ook kwaadaardige tumoren.

Een waterige oplossing van deze plant kan die delen van het lichaam zijn die bedekt zijn met uitslag of aangetast zijn door schimmels. Voor eczeem en jeukende dermatosen moet uitwendig een zalf worden aangebracht, die wordt bereid uit de vruchten, zaden en wortels van deze plant.

De plant wordt veel gebruikt als zweetdrijvend, koortswerend en kalmerend middel voor onderkoeling en reuma. De vruchten en zaden van klit worden gebruikt als zalf voor schurft, eczeem, jeukende huiduitslag en insectenbeten. Bovendien worden de vruchten en bladeren van deze plant ook gebruikt bij de behandeling van verlamming. Een afkooksel gemaakt van de wortels en zaden van deze plant wordt gebruikt bij de behandeling van verschillende blaasaandoeningen en de hele plant kan worden gebruikt als thee tegen kanker. Opgemerkt moet worden dat de plant ook wordt gebruikt in de homeopathie. Vergeet niet dat gewone klit een giftige plant is, daarom wordt aanbevolen om bij intern gebruik uiterst voorzichtig te zijn en alle instructies van de arts strikt op te volgen.

Voor huidziekten, struma, reuma en diarree wordt aanbevolen om de volgende remedie te gebruiken: voor de bereiding van een dergelijke remedie wordt een eetlepel droog kruid genomen voor een glas kokend water. Zo'n mengsel wordt tien minuten op laag vuur gekookt en vervolgens wordt het mengsel een uur toegediend en grondig gefiltreerd. Neem de remedie één tot twee eetlepels vier tot vijf keer per dag.

Aanbevolen: