2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Barkeria (lat. Barkeria) - een geslacht van kruidachtige vaste planten met mooie bloemen, gerangschikt door botanici in de Orchid-familie. In tegenstelling tot de meeste orchideeën met groenblijvende bladeren, werpt Barqueria zijn bladeren af voor de winter, wat de eigenaars choqueert, die niet op de hoogte zijn van zo'n "eigenaardigheid" van de plant. Ze verwijten zichzelf dat ze niet goed voor de plant hebben gezorgd en daarom is besloten dit huis te verlaten. Maar, hoe meer aandacht je merkt dat de wortels van de plant leven. Als je niet in paniek raakt, maar gewoon wacht op de lente, dan zal er opnieuw een spruit in de wereld verschijnen vanuit levende wortels, en alles zal zich herhalen volgens het door de natuur ingestelde programma.
Wat staat er op jouw naam?
De Latijnse geslachtsnaam "Barkeria" eert de nagedachtenis van een Engelse advocaat die zowel een enthousiaste als competente botanicus was. Zijn naam is George Barker (1776 - 1845). In zijn kwekerij was hij de eerste die orchideeën kweekte die uit Mexico in Engeland waren meegebracht.
In de literatuur over binnen- of industriële bloementeelt is de Latijnse naam van het geslacht "Barkeria" teruggebracht tot vier letters -"
Blaffen". Soms kun je een synoniemnaam tegenkomen"
Dothilophis , Toegekend aan de planten van het geslacht in 1838 door de Amerikaanse botanicus, Constantine Samuel Rafinesque (22.10.1783 - 18.09.1840), een man met een moeilijk lot.
Beschrijving
De meeste soorten van het geslacht zijn epifytische planten die groeien aan de bomen van de tropische bossen van Amerika. Veel minder vaak in het wild, kun je planten van het geslacht vinden die op rotsen of steenachtige grond leven, dat wil zeggen, behorend tot lithofyten.
In tegenstelling tot de meeste planten van de Orchid-familie, hebben de dunne bladeren van Barqueria geen lange levensduur, maar vallen ze het liefst voor een goed gedefinieerde periode van droogte in de warme bossen van Midden-Amerika, waar ze voorbestemd waren om te leven. Ze behouden deze gewoonte zelfs wanneer ze in kassen en woonruimten groeien, waardoor hun ontwikkeling voor de winter wordt vertraagd en bijna levenloos blijft tot de lente, wat bloementelers die niet bekend zijn met dit kenmerk van Barkeria bang maakt. Met de komst van de lente wordt de plant "wakker" en behaagt fans met nieuwe scheuten.
Vallende bladeren zijn niet het enige kenmerk van Barkeria. Planten van dit geslacht onderscheiden zich ook door dikke wortels en de afwezigheid van pseudobollen, hoewel ze tot de sympodiale planten behoren. Toegegeven, sommige auteurs noemen het onderste deel van de stengel, bedekt met bladomhulsels, iets dikker dan de rest van de stengel, "lange en dunne pseudobol", vergelijkbaar met de stengel van een riet.
Op grond van hun morfologie (sympodiaal type plant) zijn orchideeën van het geslacht Barkeria kleine of middelgrote planten. Hun bladverliezende groen wordt weergegeven door lineair-lancetvormige bladeren.
Leerachtige schutbladen beschermen de veelbloemige steel en bedekken deze stevig. De steel demonstreert de wereld een bloeiwijze-borstel, gevormd door talrijke heldere bloemen: wit, roze, lavendel, fel paars, lichtroze met paarse markeringen op de lip …
Rassen
Het geslacht Barkeria bestaat uit 17 plantensoorten, die inheems zijn in de landen van Midden-Amerika. Het aantal soorten in een geslacht kan veranderen, omdat vroeger veel soorten die tot dit geslacht behoren, bijvoorbeeld werden vermeld in de lijsten van het geslacht Epidendrum (lat. Epidendrum).
Vanuit het wild zijn ze al lang in kassen en menselijke woningen over de hele wereld gestapt. Ze zijn ook geliefd in botanische tuinen, waar je tegenwoordig, naast natuurlijke soorten, talloze hybriden kunt vinden.
Voorwaarden voor gunstige groei
Je kunt Barqueria in potten kweken, maar aangezien de plant dikke en lange epifytische wortels heeft die veel lucht nodig hebben, verdient het de voorkeur om hanging baskets of de zogenaamde "blokbeplanting" te gebruiken.
In de zomer moet water geven voldoende zijn om de gewenste luchtvochtigheid te behouden, periodiek gecombineerd met minerale dressings. Wanneer de bladeren eraf vallen, vergeten we water te geven tot de lente, maar vergeten we niet om slapende wortels helder licht te geven. De wortels, die volledig levenloos lijken, zullen in de lente herleven en genieten van nieuwe bloei.
