2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Brigamia is een geslacht van planten die behoren tot de familie die klokjesbloem wordt genoemd. De plant is een lommerrijke vetplant, in zijn thuisland staat deze plant bekend als een vulkaanpalm, kool op een stok of zelfs de palmen van Hawaiiaanse vulkanen.
Beschrijving van brigamia
Deze plant groeit van nature op de Hawaiiaanse eilanden. Het is opmerkelijk dat deze plant op geen enkele manier te vergelijken is met palmbomen. Onder natuurlijke omstandigheden groeit brigamia in de buurt van rotsachtige kliffen aan de kust, zeer hoog boven de zeespiegel - ongeveer vijfhonderd meter. Deze plant is een bedreigde diersoort in de natuur, maar brigamia wordt vrij vaak aangetroffen in de binnencultuur.
Toen mensen naar de Hawaiiaanse eilanden kwamen, verschenen daar nieuwe soorten flora en fauna, die daar vanuit de continenten werden gebracht. Eigenlijk begon tegelijkertijd de strijd om te overleven op Hawaï: toen wonnen veel planten en verschillende diersoorten, wat onmetelijke schade aanrichtte aan de flora van de Hawaïaanse eilanden. Zo verdween een heel speciale soort haviksmotten van de Hawaiiaanse eilanden, die speciale aanpassingen hebben die brigamia helpen bestuiven. Zo'n apparaat is een lange en vrij dunne slurf. Brigamia is niet in staat tot bestuiving door andere insecten en de plant zelf vormt geen zaden. In de moderne wereld worden pogingen ondernomen om brigamia kunstmatig te bestuiven, maar dit vereist speciale inspanningen. Om deze reden proberen ze brigamia's zo vaak mogelijk in binnenomstandigheden te kweken om het verdwijnen van dit geslacht te voorkomen, en vervolgens is het mogelijk om de plant terug te brengen naar natuurlijke omstandigheden.
In natuurlijke omstandigheden groeien er twee soorten van deze geweldige plant: de rotsachtige brigamia en de prachtige brigamia. Brigamia opmerkelijk is begiftigd met een verdikte stengelsteel, deze stengel vertakt niet. Helemaal aan de basis wordt de stam dikker en krijgt hij een heel eigenaardige vorm van een bol, en aan de bovenkant van deze stam zal er een rozet-dop van bladeren zijn, die een was-glanzende bloei hebben en zijn geverfd in een heldere salade of lichtgroene tinten. De lengte van het blad van deze plant zal ongeveer twaalf tot twintig centimeter zijn, terwijl de breedte zal variëren van zes tot twaalf centimeter. Wat de rotsachtige brigamia betreft, deze zal lager zijn, terwijl de opmerkelijke brigamia een hoogte van één of twee meter kan bereiken.
Verzorging en teelt van brigamia
Onder natuurlijke omstandigheden wordt de plant gevonden in droge en rotsachtige bossen, waar de grond arm en stenig zal zijn. Tegelijkertijd valt er hier elk jaar heel weinig neerslag. Om deze reden zijn brigamia's in staat om vocht zeer lang vast te houden en niet te consumeren, zelfs bij een groot bladoppervlak vindt verdamping niet plaats in een intensieve modus.
Brigamias worden echter beschouwd als pretentieloze planten om voor te zorgen, ze hebben alleen een goede drainage van de grond nodig. De pot moet niet diep zijn, maar eerder breed en er moet voldoende drainage zijn aan de onderkant. Wat de grond betreft, is de volgende grond nodig: tuingrond, leem en een grote hoeveelheid zand. zo'n grond moet niet alleen goed nat worden, maar ook vrij snel uitdrogen.
De plant mag alleen worden bewaterd als de aarden klomp volledig droog is. Er moet echter overvloedig water worden gegeven en overtollig water moet in de trays weglopen. Na een half uur na het water geven, laat u het water uit de opvangbak lopen. Stagnatie van vocht is in ieder geval niet aan te raden, omdat de plant anders gewoon dood kan gaan. Wat betreft bijzonder hoge temperaturen, op dergelijke dagen moet u de bladeren elke dag besproeien. als de lucht ook in de winter droog is, moet de brigamia van tijd tot tijd worden besproeid.
