2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Wilde aardbei is een van de planten van de familie Rosaceae, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Fragaria vesca L. Wat betreft de naam van de familie van de wilde aardbeien, in het Latijn zal het zo zijn: Rosaceae Juss.
Beschrijving van wilde aardbei
Wilde aardbei is een overblijvend kruid met een hoogte van ongeveer vijftien tot twintig centimeter. De plant zal worden begiftigd met een korte schuine wortelstok, evenals talrijke dunne wortels en lange dunne kruipende scheuten. Dergelijke scheuten zullen wortelen op de knopen: ze zijn verantwoordelijk voor vegetatieve vermeerdering. De bladeren van deze plant zijn drievoudig, vrij groot, gekarteld en zijdeachtig vezelig. De bloemen van de wilde aardbei zijn vrij groot en biseksueel, de kelk en de subacute bevatten elk vijf bladeren. Er zijn slechts vijf bloembladen, maar er zijn nogal wat meeldraden en stampers, de bloembladen zijn geschilderd in witte tinten. De vruchten van deze plant zijn eivormige valse bessen, ze zijn sappig en felrood van kleur, de vruchten zijn begiftigd met naar beneden gebogen kelkblaadjes.
De bloei van wilde aardbeien begint in mei en eindigt in juni, terwijl de rijping van de vruchten plaatsvindt in de periode van juni tot juli. Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van Wit-Rusland, Oekraïne, de Kaukasus, in de bergen van Oost-Kazachstan, evenals in de bos- en steppegebieden van West- en Oost-Siberië. Bovendien is de plant te zien op het grondgebied van het Europese deel van Rusland, met uitzondering van het Verre Noorden en het zuidelijke deel van de steppezone. Voor groei geeft de plant de voorkeur aan open plekken, open plekken, randen, plaatsen tussen struiken, lichte bossen en droge met gras begroeide hellingen.
Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van wilde aardbei
Bosaardbeien zijn begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen, waarvan de aanwezigheid wordt verklaard door het gehalte aan caroteen, ascorbinezuur, suiker, appel- en salicylzuur, foliumzuur, tannines, mangaan, ijzerzouten, fosfor, calcium, kobalt, quercitrine en quercitine in deze plant. In de wortelstokken en wortels van wilde aardbei zitten tannines.
De medicinale grondstof zijn bessen in zowel vers als gedroogd water, evenals wortels en bladeren. Opgemerkt moet worden dat wilde aardbeien in de oudheid voor medicinale doeleinden werden gebruikt.
Wat betreft de traditionele geneeskunde, hier wordt deze plant gebruikt als voedingsmiddel voor verschillende ziekten van de nieren, het hart en de lever, en daarnaast is wilde aardbei een bron van vitamine C. Middelen op basis van deze plant worden gebruikt voor ontsteking van het maagdarmkanaal darmkanaal, om de darmactiviteit te reguleren en bij diarree. De plant verbetert de eetlust en lest de dorst. Opgemerkt moet worden dat wilde aardbeien in grote hoeveelheden een zeer waardevol anti-schildkliereffect hebben.
Bij rood korstmos moet u een afkooksel van wilde aardbeienbladeren nemen: driemaal daags één glas voor het begin van een maaltijd, voorverwarmen. Een dergelijke remedie moet binnen een maand worden gebruikt. Tegelijkertijd wordt een dergelijk afkooksel ook lokaal toegepast in de vorm van toepassingen en baden. Ook is een dergelijke infusie op basis van bosaardbeibladeren ook een zeer effectief antiscorbutisch middel, dat een grote hoeveelheid ascorbinezuur zal bevatten. Opgemerkt moet worden dat die mensen die twee glazen van een dergelijk middel per dag gebruiken, de behoefte aan ascorbinezuur in de winterperiode volledig zullen dekken.
Voor bloeden wordt de volgende remedie genomen: twintig gram geplette bladeren in een glas gekookt water worden gedurende twee uur aangedrukt. neem deze remedie drie tot vier keer per dag twee eetlepels.
Aanbevolen:
Aardbei
Aardbeien (lat.Fragaria) - populaire bessencultuur; een geslacht van meerjarige kruidachtige planten van de Rosaceae-familie. Het geslacht omvat een groot aantal in het wild groeiende soorten, evenals soorten die niet in de natuur voorkomen, bijvoorbeeld ananasaardbeien (lat.
Tuin Aardbei
Tuinaardbeien, bij tuinders bekend als aardbeien of victoria, zijn erg populair. Allereerst staat deze bes bekend om zijn uitstekende smaak. Aardbeien rijpen ook de eerste van alle bessen, rijpen zeer snel en met de juiste zorg kun je een grote oogst oogsten
Repareer Aardbei
Nu winnen remontante aardbeien steeds meer aan populariteit en zijn wijdverspreid onder zomerbewoners. In tegenstelling tot gewone tuinaardbeienplanten kan deze aardbeisoort meerdere keren per jaar vrucht dragen. Toegegeven, er moet rekening worden gehouden met het feit dat de landbouwtechnologie voor het kweken van dergelijke aardbeien ook verschilt van de gebruikelijke. De tuinman heeft enige kennis nodig over dit soort cultuur
Aardbei Albion
Aardbeien die behoren tot de variëteit Albion hebben de volgende onderscheidende kenmerken: weerstand tegen transport, zoete smaak, aangenaam aroma, uitstekende esthetische uitstraling. Vaak worden dergelijke bessen speciaal voor de verkoop gekweekt, hoewel zomerbewoners soms zelf graag van dergelijke vruchten genieten
Aardbei Verticale Verwelking
Aardbeienverticillaire verwelking is een nogal onaangename en destructieve ziekte. Op lichte zandgronden kunnen struiken met geurige aardbeien in slechts drie tot vier dagen afsterven, en op zandige leem- en leembodems verloopt de noodlottige aanval meestal iets langzamer. Als verticillaire verwelking chronisch wordt, zal het aantal aardbeienbladeren merkbaar afnemen en zullen ze achterblijven in groei. Tegen het einde van het groeiseizoen worden de bladstelen rood en worden de struiken zelf een dwerg
