2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Winterliefhebber (lat. Chimaphila) - een geslacht van kruidachtige planten van de familie Heather. Onder natuurlijke omstandigheden groeit de cultuur in het gematigde en koude klimaat van het noordelijk halfrond. Het geslacht omvat vier soorten.
Kenmerken van cultuur
Winterliefhebber is een overblijvend kruid of struik tot 25 cm hoog met een geribbelde stengel en kruipende wortelstok. De bladeren zijn groenblijvend, leerachtig, scherp getand, aan de voorzijde lancetvormig of ovaal, met een wigvormige basis. De bloemen zijn groot, plat klokvormig, hangend, wit of witroze, verzameld in schermbloemige bloeiwijzen van 2-7 stuks. De vrucht is een rechtopstaande capsule, uitgerust met kale kleppen, die, wanneer ze rijp zijn, van boven naar beneden opengaan. Winterliefhebber bloeit in juni-augustus.
Keer bekeken
* Panicled winterliefhebber (Latijnse Chimaphila makulata) - de soort wordt vertegenwoordigd door dwergstruiken van 10-25 cm hoog met witte of roze bloemen.
* Japanse winterliefhebber (lat. Chimaphila japonica) - de soort wordt vertegenwoordigd door kruidachtige planten van 10-15 cm hoog met witte en roze bloemen. De soort komt voornamelijk voor in het Verre Oosten.
* Paraplu-winterliefhebber (Latijnse Chimaphila umbellata) - de soort wordt vertegenwoordigd door kruidachtige planten van 5-15 cm hoog met roze bloemen met een diameter van 15 mm.
* Winterliefhebber Menziza (lat. Chimaphila menziesii) - de soort wordt vertegenwoordigd door kruidachtige planten tot 15 cm hoog met bloemen van witte of donkerroze kleur.
Groeiomstandigheden
Winterliefhebber heeft de voorkeur om te groeien in halfschaduwrijke gebieden met lichte, goed doorlatende en matig vochtige grond. De cultuur van moerassige, zoute en sterk zure grond verdraagt niet. Ook de winterliefhebber tolereert geen stilstaand water.
Voortplanting en verzorging
Winterliefhebber wordt vermeerderd door zaden, stekken en gelaagdheid. Het zaaien van zaden gebeurt in de herfst onder een afdak. Stekken worden uitgevoerd in het vroege voorjaar of midden in de zomer. Wanneer een cultuur wordt vermeerderd door gelaagdheid, worden gezonde en sterke scheuten aan het grondoppervlak vastgemaakt, besprenkeld met aarde en bewaterd. De bewortelde lagen worden volgend voorjaar gescheiden van de moederplant en vervolgens getransplanteerd naar een vaste plaats.
Zorg bestaat uit zeldzaam water geven, bemesten, wieden en losmaken. In het voorjaar worden organische en minerale meststoffen toegepast. Geef de planten water bij de wortel. Planten vereisen ook lichte snoei, wat zorgt voor een overvloedige vertakking.
Oogsten en oogsten
De winterliefhebber wordt tijdens de bloei verzameld, de scheuten worden zorgvuldig afgesneden en de verdonkerde bladeren worden verwijderd. Vervolgens wordt de winterliefhebber op een pallet neergelegd, op de bodem waarvan een laag papier wordt gelegd. De gesneden scheuten moeten dagelijks worden omgedraaid om vocht te voorkomen. Nadat het gras volledig droog is, wordt het verpakt in papieren of stoffen zakken. Grondstoffen mogen niet te strak worden gestapeld, anders kan het beschimmelen. Bewaar de zakken op een goed geventileerde plaats. De houdbaarheid is 2 jaar.
Sollicitatie
Zimolyubka won een van de eerste plaatsen vanwege zijn geneeskrachtige eigenschappen. Het wordt gebruikt als een tonicum, samentrekkend en diureticum, daarom wordt het meestal gebruikt bij de behandeling van ziekten van het urogenitale systeem. Infusies van winterliefhebbers zijn ook nuttig voor meer ernstige ziekten: gonorroe, hematurie, nefritis, etterende urethritis, ascites, enz. Verse plantenbladeren worden gebruikt om brandwonden, tumoren en zweren te behandelen. Als adjuvans wordt winterminnaar gebruikt voor chronische prostatitis, maagzweren, tuberculose en borstkanker. Droge scheuten van winterliefhebbers worden ook gebruikt voor het maken van thee.
