2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Mirikaria (lat. Myricaria) - geslacht van halfheesters en heesters van de familie Tamaricaceae. Het geslacht heeft 10 soorten, waarvan er 6 veel voorkomen in het GOS, de rest in Rusland, Kazachstan, China en andere Aziatische landen. In Rusland wordt de vossenstaartmyrikaria als de meest populaire soort beschouwd.
Kenmerken van cultuur
Mirikaria zijn rechtopstaande of kruipende struiken of struiken tot 2 m hoog met geelbruine of roodbruine scheuten, volledig bedekt met eigenaardige geschubde bladeren. De bladeren zijn eenvoudig, zittend, afwisselend, zonder steunblaadjes, hun kleur en textuur onderscheiden de plant effectief tegen de achtergrond van gewoon groen. De bloemen zijn roze, middelgroot, uitgerust met lange schutbladen, verzameld in trosvormige, pluimvormige of aarvormige bloeiwijzen.
De vrucht is een capsule, piramidaal van vorm, met een enorm aantal zaden, uitgerust met witharige bogen aan de bovenkant. Mirikaria zijn licht nodig, onder optimale groeiomstandigheden geven ze overvloedige groei vanaf de stronk. Decoratief gedurende het hele groeiseizoen (van mei tot oktober), vooral tijdens de vruchtvorming. Myricaria bloeit ongeveer twee maanden.
Groeiomstandigheden
De meest gunstige voor het kweken van myrikaria zijn open zonnige en matig vochtige gebieden. Bodems zijn bij voorkeur vruchtbaar, gedraineerd met een neutrale pH-reactie. Lemmen zijn optimaal. Zoute, zure en drassige bodems zijn niet geschikt.
Voortplanting en planten
Vermeerderde myrikaria door zaden, groene of halfverfrissende stekken en pneumatische scheuten. Er moet aan worden herinnerd dat myrikaria-zaden hun ontkieming vrij snel verliezen. Het is belangrijk om aan alle voorwaarden voor het verzamelen en bewaren van zaden te voldoen. De zaden hebben een voorbehandeling nodig: ze worden vijf dagen in de koelkast bewaard bij een temperatuur van 3-5C. In dit geval is de zaadkieming 93-95% en zonder behandeling 25-29%.
Mirikaria reproduceert goed met verhoute stekken. Stekken worden in het vroege voorjaar geoogst, meer precies, voordat de knoppen opzwellen. Stekken worden geplant in containers gevuld met een substraat bestaande uit humus, zand en turf in een verhouding (1: 1: 1). Groene stekken worden gesneden in het eerste decennium van juli. Voordat ze worden geplant voor beworteling, worden de stekken behandeld met groeistimulerende middelen (bijvoorbeeld Heteroauxin, Kornevin of Epin) en vervolgens bedekt met plasticfolie.
Myrikaria-zaailingen worden in de lente of de herfst geplant. Plantkuilen worden van tevoren voorbereid, hun afmetingen moeten minimaal 50 * 50 * 50 cm zijn. Een mengsel bestaande uit vruchtbare grond en turf wordt op de bodem van de put gegoten, er wordt ook houtas of een speciaal mineraalmengsel toegevoegd. Zaailingen worden samen met een kluit aarde getransplanteerd. Planten met open wortels myricaria tolereert alleen in een bladloze staat. Na het planten wordt de grond in de nabije stamzone overvloedig bewaterd en gemulleerd met turf of humus.
Zorg
Mirikaria heeft regelmatig water nodig, wieden en losmaken. De plant reageert op voeding met actieve groei, rijke bladkleur en overvloedige bloei. In het voorjaar wordt humus of compost geïntroduceerd, in de toekomst is het handig om nog twee voedingen uit te voeren met toortsinfusie. Vanwege het feit dat myrikaria een te spreidende kroon heeft, zal formatief snoeien en kapsel het niet schaden.
Mirikaria verdraagt zelfs forse snoei probleemloos, maar het is aan te raden om al op jonge leeftijd te beginnen met het vormen van een struik. In eerste instantie knijpen ze alleen de groene toppen van de scheuten en doen dit als ze het hele seizoen teruggroeien, maar tot begin september. Dankzij zo'n zorgvuldige zorg krijgen de planten een halfronde kroon met een aantrekkelijke blauwgrijze kleur.
Sollicitatie
Mirikaria is een zeer decoratieve plant, ideaal voor enkelvoudige en groepsbeplanting. Ziet er vooral goed uit op een tapijtachtergrond van sedum, kattenstaart, paars vasthoudend, maagdenpalm en Fortune euonymus. Mirikarii past harmonieus in rotsachtige composities, evenals tuinen in Japanse stijl. Myrikaria zal ook uitmonden in de naaldtuin. Het is niet verboden om struiken te laten groeien aan de oevers van een kunstmatig of kunstmatig reservoir.
Aanbevolen:
Mirikaria Daurskaya
Mirikaria daurskaya is een van de planten van de familie die kam wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Myricaria dahurica (Willd.) Ehrenb. Wat betreft de naam van de dahuriaanse myrikaria-familie zelf, in het Latijn zal het als volgt zijn:
