2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Castorolieplant (Latijnse Ricinus) - een sierbladige plant uit de familie Euphorbiaceae. Zo'n interessante naam van de plant is te danken aan het feit dat de zaden in hun vorm erg doen denken aan een oosterse teek.
Beschrijving
Castorolieplant is een zeer grote en hoge eenjarige plant - de hoogte van de struiken kan twee tot drie meter bedragen, maar meestal gaat het nog steeds niet verder dan twee meter. De stengels van deze plant zijn vertakt en rechtopstaand, maar van binnen zijn ze meestal hol en gekleurd in rode, roze, paarse of zelfs bijna zwarte tinten. Grote, handvormig gescheiden ricinusbladeren hebben vijf tot tien lobben en hun lengte kan variëren van twintig tot zestig centimeter.
Castorbonenbloemen zijn erg klein en vrij onopvallend, met een karakteristieke roodachtige, witte of romige tint. Ze verzamelen zich in vrij dichte bloeiwijzen, die worden gekenmerkt door een trosvormige vorm. En de vruchten van de ricinusolieplant hebben de vorm van bolvormige capsules, die zowel stekelig als naakt kunnen zijn. Dergelijke dozen bereiken vaak een diameter van drie centimeter.
Rijpe ovale zaden zijn meestal plat aan de ventrale zijde en meer convex aan de dorsale zijde, en er is een kleine longitudinale hechtdraad op elk zaadje in het midden.
Waar groeit
Het thuisland van de castorolieplant wordt beschouwd als het verre Afrika. En nu zal het niet moeilijk zijn om het te zien in India, Iran, China, Argentinië, Brazilië, evenals in een aantal Afrikaanse landen. Bovendien wordt deze plant in Egypte al meer dan vier millennia met succes gekweekt!
Gebruik
In landschapsontwerp wordt ricinusboon geplant als enkele plant op gazons (in dit geval speelt het de rol van een uitstekende accentplant), of in kleine vrije groepen. Gelegen tussen de bladeren van de ricinusboon, geven de bizarre vruchten de struiken een uiterst decoratieve uitstraling!
In cultuur wordt castorboon op industriële schaal verbouwd, voornamelijk vanwege het feit dat uit de zaden een vrij bruikbare olie wordt verkregen - de zaden van deze plant bevatten veertig tot zestig procent van een zeer vette olie. Bovendien kan deze olie zowel voor medische doeleinden (de bekende ricinusolie), bijvoorbeeld als laxeermiddel, als voor technische doeleinden worden gebruikt - de reikwijdte van de toepassing hangt af van de manier van knijpen. En van de stengelvezels van de castorolieplant wordt een vrij sterke jute en touw gemaakt.
En we mogen in geen geval vergeten dat alle delen van de castorolieplant zonder uitzondering gevaarlijke giftige stoffen bevatten! Dat wil zeggen, deze plant is niet alleen giftig voor dieren, maar ook voor mensen!
Groeien en verzorgen
Het wordt aanbevolen om ricinusolie te planten in voldoende vochtige, warme en zonnige gebieden met voedzame bodems (idealiter met zwarte aarde of met goed bemeste zandleembodems).
Bij warm weer moet ricinus overvloedig worden bewaterd, en net voor de vorming van sierlijke bloeiwijzen, kun je deze krachtige plant voeden met goede stikstofmest.
Castorboon verdraagt geen langdurige kou en vorst, dus ook dit feit mag op geen enkele manier worden verdisconteerd.
Voortplanting van ricinusbonen vindt voornamelijk plaats door zaden - ze worden begin maart in kassen gezaaid, waarbij twee of drie zaden in elke pot worden geplaatst. En de zaailingen worden één voor één in potten getransplanteerd en ook in kassen geplaatst. Het is logisch om ricinusolie in de volle grond te planten wanneer het gevaar van zelfs lichte vorst volledig wordt vermeden, en bij het planten van zaailingen is het absoluut noodzakelijk om een afstand van 1 - 1, 2 m aan te houden!
