Gewone Kool

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Gewone kool is een van de planten van de familie genaamd Umbelliferae, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Aethusa cynapium L. Wat betreft de naam van de gewone kokkelfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Apiaceae Lindl.

Beschrijving van de gewone kokkel

Gemeenschappelijke cocotte is ook bekend onder de volgende populaire namen: mordovnik, fading, mijlpalen, zayich-wortelen, znoikha, kleine omega, peterselie-hond en hond-peterselie. Het gewone slakkenhuis is een eenjarig, en minder vaak een tweejarig kruid, waarvan de hoogte tachtig centimeter zal bereiken. De stengel van deze plant is hol en vertakt. De bladeren van het gewone slakkenhuis kunnen zowel dubbel- als drievoudig bevederd zijn. De bladeren van deze plant zijn diep ingesneden, ze kunnen eivormig of driehoekig zijn. De bovenste bladeren van de gewone cochlea zijn zittend en bevinden zich op de vergrote schede. Paraplu's zullen twaalf tot achttien stralen zijn, ze staan op vrij lange steeltjes die tegenover de bladeren staan. De dekbladen bestaan uit één of drie bladeren of ontbreken. De wikkels van deze plant zijn eenzijdig en bestaan uit drie lineaire bladeren. De bloembladen van de gewone kokkel zijn geschilderd in witte tinten. De vruchten zijn breed ovaal en zijn voorzien van gekielde ribben.

Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van het Europese deel van Rusland, Moldavië, Wit-Rusland, de Kaukasus en Oekraïne. Wat betreft de algemene distributie, deze plant is te vinden in Klein-Azië, Armenië, Scandinavië, het Balkan-schiereiland, Noord-Amerika, Centraal-, Atlantische Oceaan en Zuid-Europa.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van de gewone kokkel

De gewone cacao is begiftigd met zeer waardevolle geneeskrachtige eigenschappen, terwijl het voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om het sap en de bladeren van deze plant te gebruiken. De aanwezigheid van dergelijke waardevolle helende eigenschappen moet worden verklaard door de inhoud in de samenstelling van het gras van de corpulente gewone koolhydraten, steroïden, etherische olie, kaempferol, quercetine, isorhamnetine, pentatriacontaan, glucose, mannitol en de volgende organische zuren: boterzuur en mierenzuur.

Quercetine, rutine, hesperidine, kaempferol, narcissine en 3-rhamnosylglucoside van kaempferol zijn aanwezig in de bladeren van de gewone cochlea. De vruchten bevatten etherische olie en de volgende flavonoïden: hesperidine en 3-rutinoside-quercetine.

Wat de traditionele geneeskunde betreft, is het gebruik van de bladeren van deze plant hier vrij wijdverbreid. Dergelijke bladeren worden gebruikt voor anurie in de vorm van een kompres.

Het sap van de gewone korenbloem wordt in de homeopathie vrij algemeen gebruikt voor nierstenen, neurosen en ook maag- en darmkoliek. Preparaten op basis van de vruchten van deze plant hebben het vermogen om antischimmelactiviteit te vertonen.

Bij niersteenziekte is het aan te raden om het sap van de corpuswortel te gebruiken. Dit sap moet ongeveer drie tot vier weken twee tot drie keer per dag voor de maaltijd een eetlepel worden gedronken. Het is vermeldenswaard dat een dergelijke remedie wordt gekenmerkt door een vrij hoge mate van effectiviteit, afhankelijk van alle normen voor het nemen van de remedie op basis van de gewone korenbloem.

Wat de economische waarde betreft, wordt bij het distilleren van het verse gras van de gewone coquine een kleine hoeveelheid etherische olie verkregen, die geen praktische waarde heeft. Over de giftigheid van deze plant verschillen de meningen: de gewone coquine wordt als giftig en volkomen ongevaarlijk beschouwd.