Hangende Bel

Inhoudsopgave:

Video: Hangende Bel

Video: Hangende Bel
Video: Mirjeta - Bel Bel (Official Musicvideo) 2024, April
Hangende Bel
Hangende Bel
Anonim
Image
Image

Hangbel (lat. Campanula pendula) - een overblijvend kruid met een korte levensduur van het geslacht Bell (lat. Campanula) van de familie met dezelfde naam Bellflower (lat. Campanulaceae). Hebben

Hangende bel, of hangende bel, mooie heldergroene bladeren, waarvan de randen zijn versierd met ronde tandjes, en wit-crème klokbloemen, enkelvoudig of verzameld in pluimvormige bloeiwijzen. In het wild ziet de plant er spectaculair uit op de rotsachtige hellingen van de Kaukasus en onthult zijn levende schoonheid door spleten in de stenen, alsof hij de overwinning van het leven op de grijze massa stenen symboliseert.

Wat staat er op jouw naam?

Beide woorden van de naam van de plant worden geassocieerd met het uiterlijk van de bloemen. Het woord "Campanula" tekent een klokvormige bloem, en het woord "pendula", waarvan de betekenis kan worden vertaald als "slinger" of "instabiel", dat in de Russische naam klinkt met de woorden "hangend" of "hangend" ", suggereert de locatie van de bloem op de plant, hangend naar het oppervlakteland op zijn behaarde gebogen steel.

Beschrijving

De bungelende bel, hoewel het een meerjarige plant is, blijft niet lang op één plek, hij degenereert. Het groeit succesvoller als een tweejarige plant. De basis van eeuwigheid is een ondergrondse dunne wortelstok, die door dunne spleten van rotsachtige hellingen diep in de grond kan doordringen om de bovengrondse delen van voedingsstoffen en vocht te voorzien.

Afbeelding
Afbeelding

Van de ondergrondse wortelstok verschijnen in de wereld talloze stengels van dertig tot zestig centimeter hoog. Het oppervlak van de stengel kan kaal of behaard zijn. Vertakte en dunne stengels, slechts licht houtachtig aan de basis, licht hangend onder het gewicht van bladeren en bloemen.

Stambladeren hebben verschillende vormen, afhankelijk van hun locatie op de stengel. Grotere bladeren, die relatief lange en dunne bladstelen hebben, bevinden zich in het onderste deel van de stengel en zijn eivormig of hartvormig. De rand van de bladplaat is door de natuur vakkundig gesneden, waardoor een ronde getande decoratieve rand is ontstaan. Bladeren die hoger langs de stengel zijn geplaatst, verliezen hun bladsteel en worden zittend. In hun vorm lijken ze op de onderste bladeren, alleen zijn ze meer langwerpig langs de centrale nerf van het blad en hebben ze een wigvormige versmalde basis.

Van de vroege zomer tot de vroege herfst is de plant versierd met klokvormige hangende bloemen van drie tot vijf centimeter lang. De kelk van gedeeltelijk aangroeiende kelkblaadjes, divergerend in de vorm van lancetvormige, puntige groene bladeren, is bedekt met witachtige haren, evenals een korte gebogen steel die fluweelachtig is van de puberteit. De lobben-bloemblaadjes van de bloemkroon zijn witachtig of roomwit. Ze zijn twee keer zo lang als groene getande kelkblaadjes en zijn ook bedekt met witachtige haren. Bloemen kunnen enkelvoudig zijn of verzameld in een pluimvormige bloeiwijze. De reproductieve delen van de bloem (filamenteuze kolom van de stamper en filamenten) hebben een dichte beharing.

De vrucht van de hangende bel is een droge capsule die lijkt op de capsule van een klaproos, gevuld met talloze kleine glanzende zaden.

Gebruik

Afbeelding
Afbeelding

De veerkracht en vitaliteit van de prachtige plant resoneert in de harten van bloemisten die hem in hun tuinen kweken, gebruiken in rotstuinen, bloemborders maken of bloembedden identificeren tussen andere sierplanten.

De hangende bel staat het liefst op een zonnige plaats, maar accepteert ook halfschaduw. De grond voor de plant heeft alkalisch of neutraal nodig, rijk aan organisch materiaal en altijd met een goede afwatering, omdat stilstaand water destructief is voor de plant.

Er wordt aangenomen dat de bovengrondse delen van de plant giftig zijn en daarom moet er voorzichtig mee worden gewerkt.

Aanbevolen: