2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Eikengrutten is een van de planten van de familie die kool of kruisbloemig wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Draba nemorosa L. Wat betreft de naam van de familie van eikengrutten zelf, in het Latijn zal het als volgt zijn: Brassicaceae Burnett.
Beschrijving van eikengrutten
Krupka-eik is ook bekend onder de volgende populaire namen: purist en stinkende gouwe voor kinderen. Eikengrutten is een eenjarige kruidachtige behaarde plant, waarvan de hoogte zal schommelen tussen de vijf en twintig centimeter. Deze plant zal worden begiftigd met een kleine vertakte stengel en een rozet van basale langwerpige bladeren. Stambladeren van eikengrutten zullen langwerpig-ovaal en met hele randen van vorm zijn. De bloemen van deze plant zijn vrij klein van vorm, ze verzamelen zich in lange losse borstels en zijn geschilderd in lichtgele tinten. Er zijn slechts vier kelk- en kroonblaadjes van eikengrutten, terwijl er zes meeldraden zullen zijn en de stamper zal worden begiftigd met een bovenste eierstok. De vruchten van deze plant zijn langwerpige-ovale peulen, die zich op afgebogen steeltjes zullen bevinden. Zaden van eikengrutten zijn klein van vorm en bruin van kleur.
De bloei van deze plant vindt plaats in de periode van april tot juni. in natuurlijke omstandigheden worden eikengrutten gevonden op het grondgebied van het Europese deel van Rusland, het Verre Oosten, Centraal-Azië, Oekraïne, Wit-Rusland, de Kaukasus, West- en Oost-Siberië. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan randen, open plekken in het bos, weiden, open met gras begroeide hellingen, kiezelstenen, plaatsen tussen struiken, rivieroevers, grindachtige plaatsen, bouwland, braakland. Eikengrutten zijn als onkruid in de velden te vinden.
Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van eikengrutten
Eikengrutten zijn begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen, terwijl het voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om de zaden en kruiden van deze plant te gebruiken. Gras omvat de peulen, bladeren en stengels van deze plant. De aanwezigheid van dergelijke waardevolle geneeskrachtige eigenschappen moet worden verklaard door het gehalte aan saponinen, alkaloïden, flavonoïden, glycosiden van kaempferol en quercetine in het bovengrondse deel van deze plant, terwijl de zaden een stikstofbevattende verbinding en saponine bevatten.
Wat de traditionele geneeskunde betreft, is een waterige infusie van het kruid van deze plant hier vrij wijdverbreid. Zo'n waterige infusie van eikengruttenkruid moet inwendig worden gebruikt als diureticum, hemostatisch en bloedzuiverend middel voor verschillende huidziekten, vooral voor kinderen. Ook wordt een dergelijk middel gebruikt voor botbreuken en leukemie. Een afkooksel bereid op basis van de zaden van deze plant wordt gebruikt als diureticum en daarnaast wordt het ook gebruikt voor pleuritis, kinkhoest, ascites, chronische bronchitis, hart- en nieroedeem.
Voor kinkhoest wordt aanbevolen om de volgende remedie op basis van eikengrutten te gebruiken: om zo'n remedie te bereiden, moet je een eetlepel droge gemalen stengels van deze plant nemen voor tweehonderd milliliter kokend water. Het resulterende genezende mengsel moet ongeveer twee uur worden toegediend, waarna een dergelijk mengsel zeer grondig moet worden gefilterd. Het verkregen geneesmiddel wordt driemaal daags met een derde van het glas op basis van eikengrutten ingenomen.
Bij diathese bij kinderen moet je een theelepel zaden in een glas water nemen, dan vijf minuten koken, een uur laten staan en zeef. Zo'n geneeskrachtig middel wordt drie keer per dag ingenomen, een of twee eetlepels.
