2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Lespedeza - een geslacht van kruidachtige planten, halfheesters en heesters van de vlinderbloemigenfamilie. Het geslacht heeft ongeveer 50 soorten. Planten komen van nature voor in Noord-Amerika, Zuidoost- en Oost-Azië en andere gematigde en tropische streken.
Kenmerken van cultuur
Vertegenwoordigers van het geslacht hebben hangende of kruipende scheuten, vaak bedekt met zachte haren over het hele oppervlak. Bladeren zijn tegenoverstaand, geveerd. Bloemen zijn middelgroot, zygomorf, vijfledig, verzameld in trosvormige bloeiwijzen. Een deel van de bloemen hangt aan de stelen, die in de regel eindigen in kleine blaadjes. De kelk is klokvormig, vijflobbig, bloembladen zijn aan de basis versmolten. De bloemkroon is van het mottype. De vrucht is een eenzadige peul die niet barst als hij rijp is.
Van de bestaande vertegenwoordigers van het geslacht zijn er slechts drie soorten in de cultuur geïntroduceerd, waarvan Lespedeza bicolor de meest voorkomende is. Deze soort werd in 1856 door de beroemde botanicus K. I. Maksimovich naar Rusland gebracht. Tegenwoordig groeit Lespedetsa tweekleurig voornamelijk in het Verre Oosten, Transbaikalia, maar ook in Korea, Mongolië en China.
Groeiomstandigheden
Lespedeza is een lichtminnende plant, verdraagt lichte schaduw. De cultuur stelt weinig eisen aan de bodemgesteldheid, maar groeit het best op goed doorlatende, matig vochtige grond. Het heeft een negatieve houding ten opzichte van arme gronden, het accepteert een gebrek aan vocht.
Op rijke bodems ziet Lespedets er meer dan aantrekkelijk uit, bloeit actief en zelfs eenjarige scheuten bloeien onder optimale groeiomstandigheden. Over het algemeen is de cultuur koudebestendig, maar in strenge winters bevriest het tot aan het grondoppervlak. Met het begin van warmte herstellen de planten snel en geven ze talloze scheuten.
Voortplanting en planten
Lespedetsu wordt vermeerderd door zaden, worteluitlopers en stekken, de laatste worden in enorme hoeveelheden gevormd. Snijden is ook niet verboden, maar het is ineffectief. Lespedets plant zaailingen in de lente, in de herfst is dit ongewenst. Een derde van het plantgat is gevuld met vruchtbare grond, voorheen gemengd met stikstof-, fosfor- en kaliummeststoffen.
Sterk zure gronden worden vooraf gekalkt. Kaliummeststoffen zijn vooral belangrijk omdat ze een betere overwintering van nog onvolgroeide planten bevorderen. Na het planten worden de planten overvloedig bewaterd en gemulleerd met kiezelstenen of grind, bij afwezigheid hiervan wordt droge grond als mulch gebruikt.
Zorg
De belangrijkste procedures voor de verzorging van de Lespedets zijn wieden en losmaken van de nabije stamzone, water geven tijdens droge periodes en regelmatig voeren. Als aan al deze eisen wordt voldaan, zullen de planten worden bedankt met een heldere en overvloedige bloei en een gezonde uitstraling. Water geven in het eerste jaar na het planten moet frequent zijn (omdat de grond in de bijna-stamcirkel opdroogt), waarna de planten alleen in droogte worden bewaterd. Lespedets worden in de lente gevoed met organische stof, stikstof- en fosformeststoffen en in de herfst - met minerale meststoffen.
Voor de winter wordt de grond in de nabije stamzone gemulleerd met inerte materialen, bijvoorbeeld fijn grind, kiezelstenen of carbonaatrotsen. Houtsnippers, turf en schors worden niet aanbevolen omdat ze de grond verzuren tijdens de afbraak. Om het vocht langer vast te houden, wordt de grond ook gemulleerd. Lespedets verdraagt snoei probleemloos, daarom is vormgeven en hygiënisch snoeien niet verboden. Vertegenwoordigers van het geslacht worden niet aangetast door plagen en ziekten, daarom hebben ze geen preventieve behandelingen nodig.
Sollicitatie
Lespedeza ziet er harmonieus uit in enkele en groepsbeplanting in tuinen, pleinen en bosparken. Planten worden ook aangeplant als haag. Lespedeza heeft unieke helende eigenschappen; bovengrondse delen van de plant worden gebruikt voor blaas- en nieraandoeningen. Infusies van Lespedetsa zijn nuttig voor het verhogen van de immuniteit. Bovendien heeft de cultuur ontstekingsremmende, antineoplastische en diuretische eigenschappen.
