Liquidambar

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Liquidambar (Latijn Liquidambar) - een geslacht van grote loofbomen van de familie Altingiev. Eerder werd het geslacht gerangschikt onder de toverhazelaarfamilie. Het geslacht omvat vijf soorten. Liquidambar komt van nature voor in Noord-Amerika, Azië en Europa.

Kenmerken van cultuur

Liquidambar is een bladverliezende boom met een hoogte van 25-40 m. De bladeren zijn handlobbig, spiraalvormig langs de stengel gerangschikt. De bloemen zijn eenhuizig, vrij klein, verzameld in dichte bolvormige bloeiwijzen met een diameter tot 2 cm De bloeiwijzen hangen aan de bladsteel. De vrucht is een bolvormige houtachtige doos, tot 4 cm in diameter, die een groot aantal zaden bevat. De vruchten blijven aan de takken, zelfs nadat de bladeren zijn gevallen. De cultuur kan niet bogen op vorstbestendige eigenschappen, om deze reden wordt het in Rusland alleen in de zuidelijke regio's gekweekt.

Groeiomstandigheden

Liquidambar heeft een penwortelsysteem met vertakte en vlezige wortels die gevoelig zijn voor verdichte grond. Planten ontwikkelen zich op de beste manier op zure leemachtige en kleiachtige bodems, en wateroverlast heeft op geen enkele manier invloed op de vertegenwoordigers van het geslacht.

Liquidambars zijn ook tolerant voor zeer zoute gronden. De standplaats is bij voorkeur zonnig, gebrek aan licht kan tot bederf leiden, vooral op drassige bodems. De cultuur heeft een negatieve houding ten opzichte van het teveel aan kalk en de droogte van de grond. Op alkalische bodems worden planten vaak aangetast door verschillende ziekten, met name bladchlorose.

Voortplanting en planten

Liquidambar wordt vermeerderd door zaden en stekken. Het zaaien van zaden wordt uitgevoerd in de herfst onder een afdak of in de lente met een voorlopige stratificatie van twee maanden. De meeste zaden ontkiemen zonder behandeling vóór het zaaien, maar de ingangen lijken ongekookt en zwak. De zaaidiepte is minimaal 1,5-2 cm.

Met de opkomst van zaailingen worden jonge planten in aparte containers geplant en ongeveer 3-4 jaar binnenshuis gekweekt. Vervolgens worden de gerijpte en gevormde planten in de volle grond getransplanteerd. Het planten van liquidambar met jonge boompjes is populair bij tuinders, ze mogen alleen in gespecialiseerde centra worden gekocht. Het planten wordt in de herfst uitgevoerd, de grond in de nabije stamzone wordt noodzakelijkerwijs gemout met turf of humus.

Zorg

Liquidambars worden vrij vaak aangetast door plagen en ziekten en om deze onaangename gevolgen te voorkomen, is het noodzakelijk om de planten zorgvuldig te verzorgen. Regelmatig water geven wordt aanbevolen, omdat de cultuur geen droogte verdraagt. Heeft liquidambar en sanitair snoeien nodig, wat bestaat uit het verwijderen van droge, willekeurig geplaatste en beschadigde scheuten.

Topdressing is ook regelmatig, minstens één keer per jaar. Voor deze doeleinden zijn zowel organische stof als minerale meststoffen voldoende. Het is belangrijk om ziekten te bestrijden, vooral schimmelinfecties, die leiden tot bladvervorming en het verschijnen van roodachtige of oranje vlekken op de takken.

Sollicitatie

Liquidambar wordt gebruikt in enkele en groepsaanplant, planten worden vooral gewaardeerd in automnalias (tuinen met herfstbloemen), omdat ze in de herfst worden gekenmerkt door een verhoogde decorativiteit vanwege de prachtige kleur van de bladeren. De hars die vrijkomt door bomen wanneer de bast beschadigd is, wordt gebruikt als een antisepticum voor inhalatie, maar ook bij het maken van zeep en parfumerie. Eens hars werd gebruikt om tabaksproducten op smaak te brengen, is deze traditie in sommige zuidelijke staten van de Verenigde Staten tot op de dag van vandaag bewaard gebleven.