Ixia

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Ixia (lat. Ixia) - bloemencultuur; een klein geslacht van kruidachtige vaste planten van de Iris-familie. Het geslacht omvat 40 tot 60 soorten, waarvan er minder dan een dozijn de erkenning van tuiniers en bloemisten hebben gewonnen. Het thuisland van de vertegenwoordigers van het geslacht wordt beschouwd als Zuid-Afrika. Op dezelfde plaats wordt de cultuur gevonden in natuurlijke omstandigheden.

Kenmerken van cultuur

Ixia wordt vertegenwoordigd door meerjarige knollen van maximaal 45 cm hoog. In de natuur kunnen echter exemplaren van 50-60 cm hoog worden gevangen. Het blad van de meeste soorten is lang, xiphoid of riemachtig, groen van kleur. De stengels zijn vrij kwetsbaar, dun, reageren negatief op buien, breken vaak, vallen op de grond.

De bloemen zijn klein, tot 5 cm in diameter, zes bloembladen, geurig, afhankelijk van de soort kunnen ze een grote verscheidenheid aan kleuren hebben. In het centrale deel hebben de bloembladen van de bloemen een meer verzadigde schaduw dan langs de rand. Bloei wordt waargenomen aan het einde van mei - het tweede decennium van juni. Het is vermeldenswaard dat 's nachts, evenals bewolkt weer, de bloemen sluiten.

Gewone types

• Ixia hybride (lat. Ixia x hybrida) - een groep die vele variëteiten verenigt, die worden vertegenwoordigd door vaste planten tot 40 cm hoog, gekenmerkt door smal gebladerte in twee rijen. De bloemen zien eruit als trechters. Ze zijn begiftigd met een versmalde buis en een rijk rood (minder vaak bruinachtig) centraal deel. Bloemen worden op hun beurt verzameld in aarvormige bloeiwijzen, soms in een borstel. Bloei is kort, duurt niet langer dan 20 dagen.

Ixia hybride variëteiten verschillen in bloemkleur. Meestal worden ze te koop aangeboden in de vorm van harmonieuze mengsels. Van de variëteiten is de variëteit Holands Glory bijzonder populair geworden. Het heeft stelen tot 45 cm hoog, bekroond met gele bloemen. De Blue Bird-variëteit is niet minder interessant. Het heeft grote bloeiwijzen bestaande uit 10-20 witte bloemen. De variëteit Castor is ook begiftigd met hoge decoratieve eigenschappen. Rijke rode bloemen zijn er kenmerkend voor.

• Ixia gevlekt (lat. Ixia maculata) - de soort wordt vertegenwoordigd door planten tot 40 cm hoog met een bladstengel en lancetvormige bladeren verzameld in een basale rozet. De bloemen zijn breed, hebben een diameter van niet meer dan 3-4 cm, hebben een donker midden.

• Chinese Ixia (lat. Ixia chinensis) - de soort wordt vertegenwoordigd door vrij hoge planten met breed xiphoid blad, met een lengte van 30-50 cm. Bloemen zijn middelgroot, tot 4-7 cm in diameter, kunnen bruinrood of geel van kleur zijn met een donkere centrum.

Groeiende functies

Vertegenwoordigers van het geslacht Ixia zijn warme en lichtminnende planten, daarom wordt het aanbevolen om ze in goed verlichte en verwarmde ruimtes te planten. Laaglanden met stilstaande koude lucht zijn niet geschikt, net als gebieden die bij regen onder water komen te staan. De cultuur geeft de voorkeur aan bodems die matig vochtig, voedzaam en licht zijn. Op zoute, drassige, zware en zeer zure planten voelen ze zich defect, ze worden vaak blootgesteld aan de invasie van ongedierte en het verslaan van schimmelziekten.

Het wordt aanbevolen om de knollen van de cultuur in de herfst te planten, bij voorkeur in het eerste of tweede decennium van november, afhankelijk van de regio. Als je te vroeg plant, zullen de knollen gaan groeien en met het begin van koud weer zullen ze bevriezen. Het is vermeldenswaard dat de site voor het planten van Ixia een voorbereidende voorbereiding nodig heeft. De grond wordt grondig uitgegraven. Tegelijkertijd worden minerale en organische meststoffen toegepast. Die laatste moet rot zijn. Het is zeer onwenselijk om verse mest te maken. Als de grond zwaar is, verdun deze dan met grofkorrelig rivierzand.

De plantdiepte van knollen is 7-9 cm en vóór het planten worden ze behandeld met een zwakke oplossing van kaliumpermanganaat of een ander veilig ontsmettingsmiddel. Aanlandingen moeten worden geïsoleerd met natuurlijk materiaal, bijvoorbeeld zaagsel of droge gevallen bladeren. Bij het intreden van de warmte wordt het isolatiemateriaal verwijderd, anders kan podoprevanie niet worden vermeden. In koude streken kan het planten het beste gebeuren met de komst van warmte. Knollen kunnen op hun beurt worden opgeslagen in de kelder of kelder door in de grond te graven.

Zorg

De gewasverzorging bestaat uit standaardprocedures. Bijzondere aandacht moet worden besteed aan water geven. Ze moeten regelmatig en vrij overvloedig zijn. Wateroverlast wordt aanbevolen om te voorkomen. Spuiten bij warm weer wordt aangemoedigd. Topdressing is een belangrijke voorwaarde voor actieve groei en bloei. Ze moeten een keer per maand worden gedaan. Als topdressing verdient het de voorkeur om speciale complexe minerale meststoffen te gebruiken die zijn ontwikkeld voor exotische planten.