Rododendron Geel

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Rododendron geel is een van de planten van de familie die heide wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Rhododendron luteum Sweet. (Azalea pontica L., Rododendron Havum T. Don.). Wat betreft de naam van de gele rododendronfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Ericaceae Juss.

Beschrijving van gele rododendron

Rhododendron geel is een struik die tot twee meter hoog kan worden. De bladeren van deze plant zijn langwerpig-omgekeerd eivormig, dun, langwerpig-elliptisch, ciliaat, ze kunnen aan beide zijden naakt of pluizig zijn. De lengte van de bladeren van de gele rododendron zal ongeveer vijf en een half tot twaalf centimeter zijn en de breedte zal gelijk zijn aan twee tot acht centimeter. De bloemen van deze plant worden verzameld in parapluvormige schilden, de bloemkroon kan in zowel gele als oranje tinten worden geverfd, en buiten zo'n bloemkroon zal klierachtig zijn, de lengte is drie tot vier en een halve centimeter. De bloemkroonbuis van gele rododendron is smalcilindrisch, aan de bovenkant zal deze worden uitgebreid en de lobben zelf zullen langwerpig zijn. De doos van deze plant is ook langwerpig en zal ongeveer anderhalve tot twee centimeter lang zijn.

De bloei van de gele rododendron vindt plaats in de periode van mei tot juni. Onder natuurlijke omstandigheden komt deze plant voor in de Kaukasus, Wit-Rusland, de Karpaten en de Dnjepr-regio van Oekraïne. Wat betreft de algemene distributie, deze plant is te vinden in Klein-Azië, de Balkan en Polen. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan bergen, bossen en bosranden tot een hoogte van tweeduizend meter boven zeeniveau. Het is opmerkelijk dat de gele rododendron vaak struikgewas vormt.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van gele rododendron

Rhododendron geel is begiftigd met zeer waardevolle geneeskrachtige eigenschappen, terwijl het voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om de wortels en kruiden van deze plant te gebruiken. Gras omvat bladstelen, bloemen en bladeren. de aanwezigheid van dergelijke waardevolle helende eigenschappen moet worden verklaard door het gehalte aan fenolen, tannines, etherische olie, sitosterol, flavonoïden, aldehyden, aromatische zuren, fenolcarbonzuren, fenolen, coumarinen, triterpenoïden, cardenoliden en andromedotoxine diterpenoïde in de samenstelling van deze plant.

Een infusie bereid op basis van het bovengrondse deel van gele rododendron zal begiftigd zijn met zeer waardevolle antibacteriële eigenschappen. De infusie en tinctuur van de bladeren van deze plant zijn begiftigd met kalmerende eigenschappen, hebben het vermogen om een bacteriedodend effect uit te oefenen op rottende bacteriën en stafylokokken, en zullen ook een cardiotonisch effect hebben. Het is opmerkelijk dat de essentiële olie van gele rododendron het vermogen zal hebben om een remmend effect uit te oefenen op de groei en ontwikkeling van tuberkelbacil.

Opgemerkt moet worden dat in het experiment is bewezen dat een tinctuur op basis van deze plant de prestaties zal verhogen. Bovendien toonde het experiment aan dat het polyfenolcomplex een bloeddrukverlagend effect heeft en dat de hoeveelheid flavonoïden in de bladeren van gele rododendron een zeer effectief ontstekingsremmend en choleretisch effect zal hebben.

Wat de traditionele geneeskunde betreft, wordt aanbevolen om een afkooksel te gebruiken dat is bereid op basis van de wortels van deze plant in de vorm van baden, en is geïndiceerd voor gebruik bij schurft bij mens en dier. De wortelinfusie wordt ook intern gebruikt bij reuma. Diergeneeskunde gebruikt tinctuur van bladeren in kleine doses: een dergelijk middel zal een positief effect hebben op het cardiovasculaire systeem en het maagdarmkanaal van runderen, en in een afkooksel van gele rododendronbladeren moet vee worden gebaad in geval van schurft.