Kleinbloemige Aquilegia

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Kleinbloemige aquilegia (Latijnse Aquilegia parviflora) - een van de minder voorkomende vertegenwoordigers van het geslacht Aquilegia van de Buttercup-familie. Een andere naam is het kleinbloemige stroomgebied. Sakhalin wordt beschouwd als de geboorteplaats van de plant. In de natuur wordt de beschouwde soort zowel thuis als in het noordelijke deel van Mongolië, in het noordoosten van China en in het oosten van Siberië gevonden. Typische habitats zijn schaarse loof- en berkenbossen, evenals steenachtige gebieden op de hellingen van bergsystemen. Uiterlijk lijkt het uiterlijk op de waaiervormige Aquilegia, die populair is bij tuinders, hoewel er enkele verschillen zijn in planten, bijvoorbeeld de grootte van de bloemen en de overvloed aan bloei.

Kenmerken van cultuur

Kleinbloemige aquilegia wordt vertegenwoordigd door meerjarige kruidachtige planten van niet meer dan 60 cm hoog, met een sterk vertakte, bladloze stengel, waarboven zich kleine blauwpaarse bloemen ontwikkelen, uitgerust met korte sporen, die het algemene uiterlijk van planten een speciaal uiterlijk geven aantrekkelijkheid en originaliteit. Tijdens het groeiproces vormt kleinbloemig aquilenium veel bloemen die weelderige bloeiwijzen vormen, die in de regel ten minste 20 stuks bevatten.

Het gebladerte van de beschouwde soort is alleen basaal, het is drievoudig, middelgroot, groen van kleur. Aan de onderkant zijn de bladeren glaucous, zoals veel vertegenwoordigers van het geslacht. De vrucht wordt vertegenwoordigd door een folder. De bloei van kleinbloemige aquilegia wordt half juni - begin juli waargenomen, soms wordt de timing verschoven, wat grotendeels afhangt van de groeiomstandigheden, de plaats van planten en verzorgen. De vruchten rijpen in het derde decennium van juli - het eerste decennium van augustus. In het Verre Oosten laat cultuur eind mei haar ongelooflijke schoonheid zien. Bloei duurt ongeveer een maand, zelden 2-3 weken.

Groeiomstandigheden

Kleinbloemige aquilegia kan geen grillige plant worden genoemd, maar als u zich aan de groeiomstandigheden houdt, kunt u meer persistente en overvloedige exemplaren krijgen. Het gewas moet worden geplant op losse, vruchtbare, matig vochtige zandgronden. Planten in gebieden met klei, zware, sterk zure, drassige en dichte grond wordt niet aanbevolen, dergelijke omstandigheden zullen de gezondheid van planten negatief beïnvloeden en ze kunnen afsterven zonder hun ware schoonheid te tonen.

De standplaats is bij voorkeur zonnig of halfschaduw met weinig schaduw. Opgemerkt moet worden dat planten in een lichte schaduw veel beter aanvoelen, de bloei in dergelijke gebieden is helder en overvloedig. In zonnige weiden wordt regelmatig water geven aanbevolen om de bloei te verbeteren, maar zelfs in dit geval zal de aquilegia niet lang bloeien. Eigenlijk zullen de bloemen in de zon te klein en onooglijk zijn.

Landingsfuncties

Er is niets bovennatuurlijks aan het planten van kleinbloemige aquilegia. Bij het kweken van gewassen door zaad door zaailingen, worden zaailingen begin juni in voorbereide grond geplant, met een afstand van 20-30 cm De exacte afstand hangt grotendeels af van het type cultuur. De soort in kwestie behoort tot de categorie vaste planten, respectievelijk, op één plek kan het meerdere jaren worden gekweekt, maar niet meer dan 4-5, dan worden de struiken verdeeld, anders worden ze lelijk.

Ook moeten bij het kweken nieuw geslagen exemplaren worden verwijderd, omdat de cultuur vatbaar is voor zelfzaaien. Het is ook noodzakelijk om de toestand van de bodem te controleren; wateroverlast en verdichting mogen niet worden toegestaan. Trouwens, te dichtbij planten van planten bedreigt veel problemen, dergelijke aquilegia worden vaker aangetast door ziekten en plagen, die later niet zo gemakkelijk uit te roeien zijn.

Zorg

Aquilegia-zorg is eenvoudig. Het wordt vertegenwoordigd door standaardprocedures - wieden, water geven, losmaken en topdressing. Opgemerkt moet worden dat tegen het volgende voorjaar de wortels van de plant uit de grond beginnen te puilen, wat de cultuur niet bijzonder aantrekkelijk maakt.

Om dit te voorkomen, is het met het begin van de lente noodzakelijk om een beetje verse vruchtbare grond aan de planten toe te voegen, het is niet verboden om het te mengen met rotte humus of andere organische mest. Deze aanpak zal aquilegia ten goede komen.

Het is onmogelijk om niet te praten over de droogteresistentie van de cultuur. Ja, de soort in kwestie is droogtebestendig, de wortels gaan diep de grond in en ze kunnen gemakkelijk vocht uit diepe lagen halen. Maar! Als de planten niet regelmatig water krijgen, zullen ze stagneren en slecht bloeien.