2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Alpenaster maakt deel uit van een familie genaamd Asteraceae of Compositae. Dit kruid is een meerjarig gewas. In de grond bevindt zich een wortelstok, die een cilindrische vorm heeft, deze wortelstok is schuin en dichter bij de top is hij vertakt. Vrij veel dunne en lange wortels vertrekken van de wortelstok.
Tegelijkertijd komen stengels boven de grond uit, die rechtopstaand en opgaand bloeiend zullen zijn, terwijl ze gemiddeld zo'n tien tot vijfentwintig centimeter hoog worden. Soms kan de hoogte van de alpine asterstam echter zelfs anderhalve meter bereiken. Deze stengels zijn dicht verlaagd door op afstand van elkaar geplaatste of appressed witte haren.
Alpine asterbladeren zullen afwisselend, heel en behaard zijn. De bladeren zijn zowel omgekeerd eirond als langwerpig-lancetvormig.
Van de wortelstok van deze plant vertrekken vrij korte en steriele scheuten, die rozetten hebben van langwerpige en hele randen, waarvan de lengte varieert tussen twee en tien centimeter. Op de stengel van de Alpenaster ontwikkelen zich enkele bloeiwijzen-manden. Soms verschijnen er zelfs twee bloeiwijzen. In diameter zijn deze manden ongeveer drie tot vijf centimeter. De kruidachtige bladeren van het Alpenasterdeken zijn bijna altijd hetzelfde en lancetvormig, terwijl deze bladeren zo'n acht tot negen millimeter lang zijn.
Aan de rand van de bloeiwijze van deze plant bevinden zich steriele bloemen, die in kleur variëren. Soms zijn de bloemen blauwpaars, rozepaars, paars-lila, soms zelfs roze of juist wit. Wat betreft het aantal van deze bloemen, dit aantal schommelt tussen de twintig en veertig. Samen met een vrij groot aantal kleine gele buisvormige bloemen van beide geslachten, ontstaat in het midden een soort groot en helder gouden zogenaamd "oog", dat wordt omgeven door zeer specifieke "wimpers". Het gele centrum en de blauwachtige kroon zorgen voor een zeer mooie plant.
De vruchten van de alpenaster zijn harig en plat, zijn eigenaardige conische achenes, die witte haren hebben. De bloei van deze plant begint in juli en duurt tot augustus. Deze plant wordt als buitengewoon aantrekkelijk beschouwd en dient als een geweldige decoratie voor een verscheidenheid aan rotsen en gazons.
In de natuur wordt alpine aster gevonden in de Kaukasus, in de zuidelijke Oeral, in de Amoer-regio, maar ook in het zuidelijke deel van West-Siberië en Oekraïne. Soms is deze plant in natuurlijke omstandigheden te vinden, ook in de Karpaten, evenals in de Alpen.
De helende eigenschappen van de alpenaster
Deze plant is een zeer geneeskrachtig gewas. In dit geval wordt alpine asterkruid meestal gebruikt voor medicinale doeleinden. Deze categorie omvat zowel de stengels van de plant als de bladeren en bloemen. Dergelijke waardevolle geneeskrachtige eigenschappen worden verklaard door de aanwezigheid van een vrij groot aantal saponinen in alle delen van de alpenaster. Daarnaast is het opmerkelijk dat de wortelstokken van deze plant een indrukwekkende hoeveelheid coumarines en saponinen bevatten, maar er werden ook flavonoïden in het gras gevonden.
Tegelijkertijd wordt hier, met betrekking tot de traditionele geneeskunde, een afkooksel van kruiden en bloeiwijzen van alpenaster gebruikt. Een dergelijk afkooksel wordt gebruikt voor de behandeling van tuberculeuze ziekten, gastro-intestinale aandoeningen, evenals scrofula en eczeem. Bovendien wordt een dergelijk afkooksel ook gebruikt voor hoest, gewrichtspijn en tuberculeuze lymfadenitis. Het is opmerkelijk dat alpine aster in de landen van Zuidoost-Azië ook als een koortswerend middel wordt beschouwd. Ook wordt de plant soms gebruikt in de homeopathie.
