Aster Sedum

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Astra sedum (lat. Aster sedifolius) is een bloeiende cultuur; een vertegenwoordiger van het geslacht Astra van de familie Compositae, of Astrovye. Behoort tot de categorie van Europese soorten. Onder natuurlijke omstandigheden wordt het gevonden in de Kaukasus, de zuidelijke, oostelijke en centrale regio's van Europa, evenals in Tadzjikistan, Turkmenistan, Oezbekistan, Kirgizië en Kazachstan. De soort onderscheidt zich door hoge droogteresistente eigenschappen. Verdeeld onder tuinders in Rusland en Europese landen.

Kenmerken van cultuur

De steenbladige aster wordt vertegenwoordigd door meerjarige kruidachtige planten met zeer sterke, rechtopstaande, sterk vertakte dicht bebladerde groene stengels, waarvan de hoogte varieert van 30 tot 100 cm. Tijdens het groeiproces neemt de steenbladige aster de vorm aan van een bolvormige struik, allemaal bezaaid met heldere kleine manden. Het gebladerte van de beschouwde soort is vrij klein, delicaat, smal, lineair-lancetvormig, talrijk, blauwachtig groen, geeft de struiken "luchtigheid".

De groene massa is versierd met een groot aantal bloeiwijzen-manden, bestaande uit felgele buisvormige bloemen en lila of lichtpaars riet (randbloemen), en met een diameter van 1,5-2,5 cm. … Bloeiwijzen-manden worden verzameld in losse parasols. De cultuur bloeit begin augustus tot eind september - begin oktober. De overvloed aan bloei hangt grotendeels af van de zorg en de klimatologische omstandigheden van de teelt. Vruchtdragende aster sedum-lead jaarlijks.

De dwergversie van Nanum wordt beschouwd als een interessant gevormde aster. De vorm wordt vertegenwoordigd door meerjarige kruidachtige planten, waarvan de hoogte varieert van 20 tot 40 cm. Naarmate de planten groeien, vormen ze kussenvormige struiken met grijsgroen klein blad en bloeiwijzen-manden met lila-blauwe marginale (riet) bloemen. De vorm in kwestie bloeit van het derde decennium van augustus tot het derde decennium van september - het eerste decennium van oktober.

De vorm heeft droogteresistentie, weerstand tegen plagen en ziekten, evenals hoge winterharde eigenschappen. De vorm is niet veeleisend voor groeiomstandigheden, het heeft alleen een zonnige locatie nodig, bescherming tegen koude wind en voedzame, vochtige grond. De klassieke verzorging bestaat uit water geven, wieden, grond losmaken en voeren (vier keer per seizoen).

De subtiliteiten van teelt en reproductie

Over waar het te plaatsen werd hierboven gezegd, als toevoeging kan worden opgemerkt dat de steenbladige aster geen drassige, overstroomde tijdens neerslag en laaggelegen gebieden accepteert. Ook tolereert de cultuur geen gemeenschap met zeer zure, zware kleiachtige en arme gronden. Niet alleen de groeiactiviteit hangt af van de vruchtbaarheid van de grond, maar ook van de overvloed aan bloei. Op voedingsbodems zien de planten er erg aantrekkelijk uit, ze genieten van veel bloeiwijzen-manden aan het einde van de zomer, wanneer de tuin er saai uitziet tegen de achtergrond van verdorde planten.

De steenbladige aster zal de tuin in een oogwenk transformeren, het is gewoon perfect voor autogenies (tuinen met herfstbloemen). Het is belangrijk om te onthouden dat vóór het planten (in het vroege voorjaar en bij voorkeur in de late herfst) het gebied waar het gepland is om asters te kweken, grondig moet worden verwerkt en dat 8-12 kg humus (per vierkante meter) moet worden aangebracht.

Aster wordt vermeerderd door zaden, die de struik en stekken verdelen. De zaadmethode omvat zaaien in de volle grond in de lente of groeien door zaailingen. Het verdelen van een struik is een even effectieve methode. Volwassen struiken van 4-6 jaar oud worden verdeeld. Vermeerdering door stekken wordt minder vaak gebruikt dan de twee voorgaande methoden. Stekken worden gesneden uit jonge, groene, gemakkelijk bewortelde scheuten. Dergelijk materiaal schiet snel wortel en begint te groeien en vormt prachtige opengewerkte struiken.

Veel tuinders adviseren bij het gebruik van de zaadmethode om de soort in kwestie door zaailingen te laten groeien. Het zaaien gebeurt in het derde decennium van maart in dozen of individuele potten gevuld met voedzame en vochtige grond of turf. De diepte van het planten van zaden is 0,5 cm. Voor het planten van zaden, wordt het aanbevolen om de grond te behandelen met een zwakke oplossing van kaliumpermanganaat, dit is een soort desinfecterende procedure. De eerste scheuten verschijnen na een week. Op dit punt worden de zaailingdozen op een goed verlichte vensterbank geplaatst. In fase 1 van dit blad wordt desgewenst een pluk uitgevoerd.

Alvorens in de volle grond te planten, moeten de zaailingen worden gevoed met vloeibare minerale meststoffen. Zaailingen worden in het derde decennium van mei - het eerste decennium van juni op een vaste plaats geplant. Jonge planten zijn niet bang voor koud weer, ze zijn bestand tegen nachttemperaturen tot -4C. Voor het planten is het belangrijk om een week voor het planten te beginnen met het afharden van de zaailingen. Verdere verzorging van de cultuur bestaat uit basisprocedures. Water geven moet matig zijn, topdressing 1, 5-2 weken na het planten van zaailingen, in de ontluikende fase en tijdens de bloei, wieden en losmaken indien nodig.