2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Astragalus testiculaire (lat. Astragalus testiculatus) - een kruidachtige brokkelige plant van het geslacht Astragalus (lat. Astragalus), door botanici gerangschikt als behorend tot de vlinderbloemigenfamilie (lat. Fabaceae). Het onderscheidt zich tussen andere soorten van het geslacht door zijn "kruipende karakter", bijna zonder op te kijken vanaf het aardoppervlak. De complexe gevederde bladeren met miniatuurbladeren zijn in verschillende richtingen verspreid, alsof ze een nest vormen voor de eivormige vruchten. Toegegeven, de "eieren" van de plant zijn bedekt met dichte harige beharing, die de zaden beschermt tegen de wisselvalligheden van hun leefgebied. Een zeer sierplant die niet alleen de tuin kan versieren, maar ook de grond kan beschermen tegen oververhitting en uitdroging en deze onderweg verrijkt met stikstof.
Wat staat er op jouw naam?
Beide woorden van de Latijnse naam voor de plant "Astragalus testiculatus" worden geassocieerd met de vorm van de vrucht. De betekenis van de Latijnse naam van het geslacht is al genoemd en het specifieke epitheton "testiculatus" is gebaseerd op de vorm van peulvruchten, die lijken op miniatuurvogeltestikels, die zich in het midden van de plant bevinden als in een nest. Het is waar dat, in tegenstelling tot gladde vogeleieren, de peulen bedekt zijn met dikke witte uitstekende haren.
Het specifieke epitheton "testiculatus" in de Russischtalige literatuur wordt vertaald door verschillende woorden die dezelfde betekenis hebben, maar enigszins verschillende geluiden: "ovarieel", "testiculair", "testiculair".
Beschrijving
Vaste plant Astragalus testikel wordt ondersteund door een penwortel omgeven door adventiefwortels. Hieruit worden complexe bladeren geboren op het aardoppervlak of verspreiden ze korte stelen.
Astragalus testiculaire is een laagblijvende plant waarvan de hoogte, afhankelijk van de levensomstandigheden, varieert van vijf tot twaalf centimeter. Als de plant de stelen aan de wereld laat zien, wat vrij zelden gebeurt, varieert hun lengte van twee tot zes centimeter en is het oppervlak bedekt met een dichte laag verwarde haren van verschillende lengtes.
Ingewikkelde geveerde bladeren van vijf tot twaalf centimeter lang vormen een basale opengewerkte rozet. Op een gewone, dicht behaarde bladsteel bevinden zich zeven tot dertien paar kleine ovale bladeren, die ook aan beide zijden in beharing verschillen.
In de oksels van de bladeren worden enkele of gepaarde bloemen van het mottype geboren, waarvan het zeil veel groter is dan de zijvleugels. De kleur van de bloembladen is witachtig roze, witachtig paars of lavendel. De bloemkroon wordt beschermd door een buisvormige kelk die eindigt in lancetvormige tanden. Witte en zwarte uitstekende haren bedekken dicht het oppervlak van de kelk. Het overwicht van zwarte haren over witte haren langs de aderen van de kelk maakt de kleur gestreept. De bloemen van de plant zijn zeer schilderachtig.
De ruige, eivormige, zittend fruit van Astragalus ziet er geweldig uit, waardoor de hele dichtbehaarde plant het uiterlijk van een vogelnest krijgt. Biloculaire bonen zijn kort, negen tot vijftien millimeter lang.
Habitatomstandigheden
Astragalus-testiculaire kiest voor zijn leven open hellingen aan de kust, die ze met zijn wortelsysteem en dicht gevederd gebladerte bemesten. De plant verdraagt droogte goed, maar strenge langdurige vorst verdraagt hij nauwelijks, hoewel hij groeit, ook in het zuiden van Siberië.
Ondanks zijn pretentieloosheid voor de levensomstandigheden, wordt de Astragalus-testikel in gevaar gebracht en wordt daarom vermeld in een aantal van de Rode Databoeken van ons land, ook in de regio Tomsk. De belangrijkste vijanden van de plant zijn branden, grazen.
Gebruik
Spectaculair uiterlijk, hoge droogteresistentie en het vermogen om de grond te verrijken met stikstof maken dit type Astragalus aantrekkelijk voor tuinders in bloembedden als alpenglijbanen, rotstuinen en rotswanden.
Aanbevolen:
Astragalus
Astragalus (lat.Astragalus) - een talrijk geslacht van verschillende planten van de vlinderbloemigenfamilie (lat. Fabaceae). Onder meer dan twee en een half duizend vertegenwoordigers van het geslacht zijn er kruidachtige planten, dwergstruiken en struiken.
Astragalus Koud
Astragalus koud (lat.Astragalus frigidus) - een kruidachtige vaste plant van het geslacht Astragalus (lat.Astragalus), gerangschikt onder de glorieuze familie van peulvruchten (lat.Fabaceae). Het is moeilijk voor deze onvolgroeide plant met bijna kale stengels om te overleven zonder hulp van buitenaf in de moderne wereld, en daarom kwam Astragalus-kou in de Rode Gegevensboeken van sommige regio's terecht.
Astragalus Kikkererwten
Astragalus kikkererwt (lat.Astragalus cicer) - een grote kruidachtige vaste plant van het geslacht Astragalus (lat.Astragalus), behorend tot de vlinderbloemigenfamilie (lat.Fabaceae). De eeuwigheid van de plant wordt ondersteund door een krachtig wortelstelsel, dat van jaar tot jaar horizontaal groeit.
Astragalus Pluizig
Astragalus pluizig (lat.Astragalus dasyanthus) - een kruidachtige behaarde vaste plant van het geslacht Astragalus (lat. Astragalus), die een vertegenwoordiger is van de glorieuze peulvruchtenfamilie (lat. Fabaceae). Naast de dichte witte beharing heeft de plant nog vele andere voordelen die door de mens zijn opgemerkt en door hem actief worden gebruikt ten behoeve van mensen.
Astragalus Sikkel
Astragalus sikkel (lat.Astragalus falcatus) - een kruidachtige vaste plant van het geslacht Astragalus (lat.Astragalus), behorend tot de vlinderbloemigenfamilie (lat.Fabaceae). Net als zijn verwanten in de familie heeft het een hoog eiwitgehalte en wordt daarom gebruikt voor het zaaien in weiden.
