Nympheinic Shchitolisty, Of Shytolisty Moerasbloem

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Nympheinic shchitolisty (lat. Nymphoides peltata), of Shytolisty moerasbloem - een kruidachtige waterplant die wortelt in de grond op de bodem van het reservoir, behorend tot het geslacht Nymphoides van de familie Shift (Latijnse Menyanthaceae). De plant heeft afgeronde hartvormige bladeren, die doen denken aan de bladeren van de waterlelieplant, en kleine gele bloemen, waarvan de bloembladen de natuur heeft begiftigd met een delicate en pittoreske pony, die de randen van de bloembladen ermee verfraait. Alle delen van de plant zijn volledig eetbaar en hebben ook genezende krachten. Vooral de verse bladeren van de moerasbloem helpen hoofdpijn te verlichten.

Wat staat er op jouw naam?

Er zijn zoveel namen voor een plant die de voorkeur geeft aan reservoirs voor zijn leven, op het oppervlak waarvan hartvormige bladeren drijven, versierd met gele bloemen met pittoreske franjes langs de rand van de bloembladen.

Naast de officiële naam die botanici aan de plant hebben gegeven, noemen de mensen het: Waterrand, Geel drijvend hart, Randwaterlelie, Limnantemum-waterlelie …, waarbij soortgelijke namen worden toegekend in overeenstemming met de vormen van de bladeren en bloemen van de plant.

Beschrijving

Het leefgebied van de Nymphaean-plataan is in de regel vijvers en reservoirs met langzame waterbeweging, gelegen op het grondgebied van Eurazië, waarin de plant zeer snel de leefruimte verovert. Op het grondgebied van ons land is Schildbladige moerasbloem zowel op het Europese grondgebied als in West-Siberië en het Verre Oosten te vinden. De plant is lichtminnend en houdt daarom niet van hoge buren die schaduw creëren.

De onderwater kruipende wortelstok is gewetensvol geworteld op de bodem van het reservoir en geeft leven aan een sterke hoofdstam, die zich actief begint te vertakken aan het oppervlak van het wateroppervlak en het reservoir vult met afgeronde hartvormige bladeren die lijken op de bladeren van waterlelies, dat wil zeggen, met een karakteristieke snede in de bladplaat, in tegenstelling tot hele bladeren van de heilige lotus. Toegegeven, in Waterlelie is de spleet van de bladplaat dieper dan die van deze soort, en de bladeren zelf zijn veel groter. Het oppervlak van de bladplaat is leerachtig en de achterkant is bedekt met klieren.

Geschubde of schermvormige zwakke bloeiwijzen, die verschijnen van juli tot september, worden gevormd door kleine gele bloemen met vijf elegante bloembladen. Elk smal lineair bloemblad is versierd met een delicate franje met fijne tanden. De diameter van de bloem is klein, variërend van twee tot vijf centimeter. In het midden van de bloemkroon bevinden zich kleine meeldraden en een stamper. Zowel de bladeren als de bloemen van de Nympheinic shchitolisty drijven op het oppervlak van het reservoir, bovendien ondersteunen sterkere stijve bladeren een zwakke bloeiwijze.

Het hoogtepunt van de vegetatiecyclus zijn fruitpeulen, rijpend van augustus tot oktober, gevuld met talrijke kleine afgeplatte zaden met borstelige stijve haren op de ribben, die helpen om met succes in het reservoir te zwemmen op zoek naar een landingsplaats.

Gebruik

De moerasbloem is een eetbare plant. De stengels en bladeren van de plant worden op dezelfde manier bereid als bij andere bladgroenten, al wordt alleen de binnenkant van de stengel gegeten.

De bloemen van de plant zijn ook geschikt voor voedsel. Ze worden meestal toegevoegd aan ingeblikte groenten.

De gemalen zaden worden ook gebruikt voor culinaire doeleinden.

Om de helende vermogens van verse bladeren van de moerasbloem te helpen, helpen ze een persoon met hoofdpijn.

Schildbladige moerasbloem wordt gebruikt in decoratieve reservoirs. Het is alleen belangrijk om de verspreiding van de plant bij te houden, omdat een slechte tracking de plant kan veranderen in een vicieuze wiet die moeilijk te bestrijden is. Het kan immers alleen vernietigd worden door handmatig uit het reservoir te halen.