2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Parkroos (lat. Rosa) - bloeiende plant behorende tot de Rosaceae-familie. Deze naam werd aan deze rozen gegeven vanwege hun prachtige uitzicht op het landschap.
Beschrijving
Parkrozen zien eruit als vrij brede en hoge dichtbegroeide struiken die veel ruimte nodig hebben. Hun hoogte bereikt vaak anderhalve meter. Tegelijkertijd omvat de groep parkrozen niet alleen decoratieve variëteiten van rozenbottels, maar ook mos- en centifolrozen die in de verre zestiende eeuw zijn gekweekt.
Bloemen die onder gunstige omstandigheden groeien, vormen luxueuze struiken, bovendien bloeien ze en dragen ze zeer overvloedig vrucht. Ze bloeien meestal eind mei of begin juni en de duur van hun bloei is meer dan een maand. Alle andere soorten rozen bloeien meestal twee tot drie weken later dan parkrozen.
Parkrozen zijn onderverdeeld in eenmaal bloeiend en opnieuw bloeiend. Het aantal van hun variëteiten overschrijdt tegenwoordig de tienduizend en de kleur van hun bloemen kan variëren van wit tot rijk donkerpaars.
Waar groeit
Parkrozen worden het vaakst gevonden in Rusland en Europese gebieden. Dergelijke rozen worden zowel afzonderlijk als in spectaculaire groepen geplant en vormen soms prachtige vrijgroeiende hagen.
Groeien en verzorgen
Stamrozen, maar ook klimrozen, moeten zo worden geplant dat er ruimte om hen heen is voor verdere plaatsing onder winterstallingen. Niet alle soorten parkrozen hebben echter winteropvang nodig - in Franse en Engelse parken doen luxe bloemen het prima zonder. De Canadese variëteiten zijn ook winterhard genoeg, zodat ze ook zonder beschutting kunnen overwinteren, maar alleen als het grondwater laag staat en de bloemen op een zonnige plaats groeien, betrouwbaar beschermd tegen te harde wind en de juiste zorg krijgen. Maar als je dergelijke bloemen voor de winter bedekt, zullen ze veel overvloediger bloeien.
Plant geen sterk geurende planten in de directe omgeving van parkrozen - ze onderbreken het subtielste aroma van prachtige bloemen. Je hoeft niet al te ijverig te zijn met dressing - een overvloed aan verschillende sporenelementen kan een deprimerend effect hebben op rozen.
Soms verschijnen de zogenaamde "blinde" scheuten op parkrozen, dat wil zeggen, scheuten die geen bloemen geven. Dit kan een van de kenmerken zijn van een aantal oudere rassen, of het gevolg zijn van slechte verzorging. In het eerste geval worden, om het leggen van nieuwe bloemknoppen te stimuleren, de scheuten op de grond gelegd en vastgezet. Wat betreft slechte zorg, is het eerst belangrijk om te bepalen waarin het precies wordt uitgedrukt: het kan een tekort aan kalium-fosformeststoffen zijn, onvoldoende voeding of een analfabeet geselecteerde plantplaats, verstoken van de zon.
Soms kunnen jonge scheuten merkbaar worden verzwakt door zuigende plagen - een infusie van brandnetel of een afkooksel van paardestaart zijn uitstekende preventieve maatregelen tegen dergelijke parasieten (deze fondsen versterken perfect de buitenste weefsels van rozen, waardoor ze beter bestand zijn tegen aanvallen van schadelijke insecten). En van trips die rozenblaadjes bederven, wordt aanbevolen om te sproeien met koud water met toevoeging van apotheekkamille.
Formatief snoeien, dat jaarlijks moet worden uitgevoerd, wordt beschouwd als een van de belangrijkste voorwaarden voor de volledige groei van parkrozen, maar in de eerste paar jaar na het planten worden jonge struiken bijna niet gesnoeid, maar na deze tijd is het belangrijk om te proberen struiken te vormen in de vorm van ronde kommen, waarbij alleen de sterkste scheuten overblijven. Snoeien in de lente gebeurt meestal half april, wanneer het ontluiken begint. En met het begin van augustus-september wordt het aanbevolen om te stoppen met het snijden van rozenscheuten - dit is nodig om de prachtige bloemen beter te laten overwinteren.
