Schrencks Tulp

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Schrencks tulp is een overblijvend kruid dat behoort tot het geslacht Tulp van de familie Liliaceae. In het Latijn klinkt de naam als volgt: Tulipa suaveolens, Tulipa schrenkii. Voor het eerst werd dit type tulp ontdekt in de regio Tyumen in de buurt van de stad Ishim. Vernoemd naar Alexander Gustavovich von Schrenck, kandidaat voor wijsbegeerte, reiziger en universitair hoofddocent mineralogie aan de Universiteit van Tartu. De soort werd in 1873 beschreven door Eduard Ludwigovich Regel, doctor in de filosofie, botanicus en tuinman.

Gebied

In het wild kiest Schrenck's Tulp voor vlaktes, laaglanden, uitlopers. Het groeit voornamelijk op kalkrijke bodems, op plaatsen die rijk zijn aan calcium. De habitat van de beschouwde plantensoort is het zuiden, zuidoosten van de Russische Federatie, Oekraïne, het noorden en noordoosten van Kazachstan, China, Iran. In 1988 werd Schrencks tulp in het Rode Boek van de Russische Federatie opgenomen als bedreigde diersoort; het verzamelen van planten en het uitgraven van bollen is ten strengste verboden.

Kenmerken van cultuur

Schrencks tulp is een bloeiende bolgewas van ongeveer 40 centimeter hoog. De bol is klein, niet meer dan 3 centimeter in diameter, heeft een ovale vorm, volledig bedekt met leerachtige, harde schubben van donkerbruine of zwarte kleur. Aan de basis van een bladloze, donkergroene steel met rode nerven, zijn er 3 tot 4 lange lancetvormige bladeren van verschillende grootte met een licht gegolfde rand.

De bloeiwijze is beker- of lelievormig, ongeveer 8 centimeter hoog en 5 centimeter in diameter. De kleur hangt af van de variëteit en de klimatologische groeiomstandigheden van het gegeven bloemgewas, het varieert van puur wit tot donkerpaars, inclusief gele en rode tinten. Aan de basis zijn de bloembladen gekleurd in een donkerbruine of lichtgele tint, maar soms worden er individuen gevonden zonder een bodemvlek die kenmerkend is voor tulpen.

In het midden van de bloeiwijze bevindt zich een stel filamenteuze helmknoppen en gele of donkerpaarse meeldraden. De vrucht is een langwerpige tricuspidalisdoos met zaden, er zijn er ongeveer 250. Eind april komt de Schrenck-tulp in de actieve bloeifase en deze periode duurt ongeveer een maand.

Reproductie

In het wild reproduceert dit type tulp, net als bij tuinieren, alleen door zaad, omdat de moederbol na het groeiseizoen slechts één baby vormt en zelf afsterft. In de natuurlijke habitat dragen insecten zaden over lange afstanden en een vruchtdragende capsule, die zich bovenaan de steel bevindt, zwaait in de wind en verspreidt zaden naar de dichtstbijzijnde.

Als u een Schrenck-tulp in een tuinperceel wilt kweken, moet u er rekening mee houden dat de eerste bloei 7 tot 8 jaar na het planten begint, in de eerste levensjaren ontwikkelt de plant zich langzaam. Tijdens het eerste jaar na het planten van zaden in de volle grond begint zich een bol te vormen, aanvankelijk lijkt het op een kleine knop op een korte steel. Tegen het einde van het zomerseizoen zal de bol beginnen te verdiepen en 3-4 centimeter ondergronds gaan, één blad blijft boven de grond, dat volgend jaar het gebladerte dat kenmerkend is voor tulpen zal vervangen.

In de komende jaren is er een periode van verdieping en beworteling van de bollen, de plant verzamelt nuttige stoffen, ontwikkelt blad en bereidt zich voor op de vegetatieve periode. 4 - 5 jaar na het planten krijgt Schrenck's tulp blijvend blad, waarna de vorming van een steel begint. Om de bloeiperiode dichterbij te brengen, moet de plant overvloedig worden bewaterd; als gunstige groeiomstandigheden worden gecreëerd, kan deze 6 jaar na het planten beginnen. De totale levensduur van elk individu van Schrenck's tulp is van 40 tot 55 jaar.