2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Doornige den (lat. Pinus aristata) - groenblijvende naaldboom van het geslacht
Pijnboom (Latijns Pinus) van de familie
Pijnboom (lat. Pinaceae), Dat is de thuisbasis van de subalpiene bergachtige gebieden van Colorado, Verenigde Staten van Amerika. De bristlecone-den, samen met de Colorado-sequoia's, wordt vermeld als een van de langlevers van de planeet, de tweede alleen voor zijn verwant, de Bristlecone-den (lat. Pinus longaeva). Een langzaam groeiende boom is perfect voor het decoreren van een kleine tuin in gebieden met een koud klimaat, omdat de Spineless Pine bestand is tegen vorst tot min veertig graden Celsius.
Wat staat er op jouw naam?
De generieke Latijnse naam "Pinus" kan door botanici om twee gelijke redenen aan planten zijn toegewezen: voor de harsachtige afscheidingen van bomen, of voor de liefde van dennen om op steile rotsachtige hellingen te leven, wat meer in detail kan worden gevonden in het artikel "Pijnboom".
De specifieke epitheton "aristata" of "stekelige" Pine heeft het uiterlijk van zijn kegels verdiend, waarvan de schubben van nature zijn uitgerust met awns, duidelijk zichtbaar op de onderstaande foto:
Doornige den werd voor het eerst beschreven in 1862 door de Amerikaanse botanicus van Duitse afkomst Georg Engelmann (02.02.1809 - 04.02.1884).
Naast de wetenschappelijke naam noemen de mensen het "Chanterelle", "Bristle", "Hickory Pine".
Beschrijving
De dennenboom, vaak gelegen op berghoogten, die hoogten boven de zeespiegel bereikt tot drieduizend zevenhonderd meter, verschilt niet in grote hoogte en strekt zich uit naar de hemel in het bereik van vijf tot vijftien meter. In dit geval kan de diameter van de romp, gemeten ter hoogte van de borst van een middelgrote man, afmetingen bereiken van één tot anderhalve meter. De Spineless Pine leeft op zulke hoogten en is bestand tegen temperaturen tot min veertig graden Celsius.
De kronkelende stam van de boom, sterk taps toelopend naar de top, is bedekt met een dunne bast, gekleurd van grijs tot roodbruin, die bij oude bomen begint af te pellen aan de voet van de boom. De kroon van de boom kan rond of piramidaal zijn. Jonge twijgen zijn bleek roodbruin en worden in de loop der jaren grijs. Jonge takken bedekt met groenblijvende naalden zien eruit als lange borstels die worden gebruikt om flessen te wassen.
Naaldvormige bladeren verzamelen zich in een bos van vijf stukken en sieren de takken gedurende tien tot zeventien jaar. Het oppervlak van de naalden is donkerblauwgroen, bedekt met harsdruppels. Een dergelijk fenomeen is bij geen enkele andere den te zien, en daarom nemen mensen die niet thuis zijn de harsdruppels op de naalden voor het effect van schadelijke insecten op het gebladerte. Druppels hars op de naalden zijn duidelijk zichtbaar op de hoofdfoto van het artikel.
De vorm van de zaadkegels, die na twee jaar rijpen, tot het openen van de schubben, heeft een speer-cilindrische vorm, die na het openen van de kegels een speer-eivormige, eivormige of cilindrische vorm aanneemt. De kleur van de kegelschubben is van paars tot bruin. De schubben hebben een driehoekige basis en een langwerpige buitenrand, eindigend in een fragiele dunne rug (arista) met een lengte van vier tot tien millimeter. Onder de schubben zijn gevleugelde zaden verborgen tot ze volledig rijp zijn, waarvan de kleur varieert van grijsbruin tot bijna zwart.
Gebruik
De bristlecone pine is een langzaam groeiende boom met een spectaculair uiterlijk, die geschikt is voor het decoreren van een kleine tuin in gebieden met koude klimaten. De boom doorstaat immers rustig wintervorst wanneer de thermometermarkering daalt tot min veertig graden Celsius. Toegegeven, in een stad waar de temperatuur altijd hoger is dan hoog in de bergen, neemt de levensduur van de Bristlecone af tot een grens van honderd jaar, terwijl bomen in het wild tot anderhalfduizend jaar kunnen leven. De oudste boom onder Bristlepines van vandaag wordt beschouwd als een individu dat gevonden is op Black Mountain in Colorado, wiens leeftijd wordt bepaald op tweeduizend vierhonderdvijfendertig (2435) jaar. Tot voor kort werd deze boom beschouwd als de leider van de oldtimers, totdat mensen de Bristlecone Pine ontdekten, die een nieuw record vestigde voor een lange levensduur, gelijk aan vijfduizend jaar.
Aanbevolen:
Stekelige Dennen
Dennendoorn (lat.Pinus pungens) - naaldboom van bescheiden omvang, een van de soorten van het dennengeslacht (Latin Pinus) van de dennenfamilie (Latin Pinaceae). Groeit meestal op de steile hellingen van een bergketen in Noord-Amerika met de naam Appalachian, ons bekend uit boeken en films over de Indianen.
Zand Dennen
Zandden (lat.Pinus clausa) - een endemische soort van het dennengeslacht (Latijnse Pinus) uit de dennenfamilie (Latin Pinaceae), die de zuidoostelijke landen van de Verenigde Staten van Amerika als woonplaats koos. Een kleine, vaak struikachtige boom, Sand Pine groeit op kale, zanderige, goed doorlatende gronden, waar het geen grote concurrenten heeft vanwege de zeer barre leefomstandigheden.
Dennen Is Een Lange Lever Van De Planeet
Er zijn nog maar een paar dagen voor Kerstmis en Nieuwjaar. Winkelcentra en stadspleinen hebben het belangrijkste kenmerk van de vakantie al verworven: groenblijvende kerstbomen. Er zijn plaatsen op de planeet waar de rol van de kerstboom wordt gespeeld door de den, een verbazingwekkende lange lever, die de aarde honderden miljoenen jaren decoreert
