Vertakte Phlox

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Phlox gevorkt (Latijnse Phlox bifida) - bloeiende cultuur; een vertegenwoordiger van het geslacht Phlox van de familie Sinyukhovye. Thuisland - VS. Onder natuurlijke omstandigheden komt het voor op weilanden, heuvelachtige en rotsachtige gebieden, maar ook in gebieden met droge zandgronden. Inbegrepen in de groep van kruipende phlox. Het wordt actief gebruikt in de tuinbouw en wordt vertegenwoordigd door verschillende aantrekkelijke variëteiten.

Kenmerken van cultuur

De gevorkte phlox wordt vertegenwoordigd door planten die tijdens de groei dichte groene kussens of graszoden vormen tot een hoogte van 15 cm. Stengels zijn rechtopstaand, hard, behaard, nogal taai. Het blad is smal, lineair, blauwachtig, de lengte is niet groter dan 4-5 cm, de bloemen zijn klein, sierlijk, blauwpaars, lila, violet, paarsviolet, lichtblauw of wit, kunnen vlekjes in de keel hebben, tot 25 mm in doorsnee. Het uitzicht is opvallend en ongebruikelijk vanwege de bloembladen, sterk in twee lobben ontleed en uiterlijk lijkend op fladderende vlinders.

Een vroegbloeiende soort, bloei vindt plaats in mei en duurt ongeveer 30 dagen. In veel opzichten hangt de bloeiduur af van de locatie, zorg en klimatologische omstandigheden. Gevorkte phlox (in tegenstelling tot zijn naaste verwanten) is erg kieskeurig over de groeiomstandigheden, het voelt alleen goed op vruchtbare, vochtige, losse en doorlatende grond. Het beschouwde type verdichte, zoute, drassige, zware kleiachtige, drassige bodems tolereren niet. De standplaats is bij voorkeur zonnig of met een opengewerkte schaduw.

Momenteel zijn er verschillende variëteiten gefokt, waaronder de volgende die vooral populair zijn:

* Blue Form (Blue Form) - de variëteit wordt vertegenwoordigd door planten die dichte zoden vormen tot 15 cm hoog, met blauwblauwe bloemen versierd met hun achtergrond;

* Petticoat (Petticoat) - de variëteit wordt vertegenwoordigd door planten die dichte zoden vormen tot 15 cm hoog, met aantrekkelijke roze bloemen;

* Colving White (Colvin White) - de variëteit wordt vertegenwoordigd door planten die een dichte groenblijvende zode vormen, met sneeuwwitte bloemen;

* Starbrite (Starbrite) - de variëteit wordt vertegenwoordigd door planten die dichte compacte graszoden vormen van 10 cm hoog, met lichtblauwe bloemen.

Voortplanting door stekken

Voortplanting door stekken van de stengels is een van de eenvoudigste en meest effectieve manieren om phlox te reproduceren, inclusief de soort in kwestie. Hij is zelfs onderworpen aan een beginnende tuinier. Stekken worden uit de stengels gesneden, zodat elk van hen bladeren en ten minste 2 knopen heeft ontwikkeld.

De procedure wordt uitgevoerd eind mei - begin juli of aan het einde van de zomer, dat wil zeggen in het derde decennium van augustus - het eerste decennium van september. Als begin juli stekken worden uitgevoerd, wordt alleen het bovenste deel van de stengel van de stengel genomen, omdat het tegen die tijd verhout begint te worden.

Het snijden gebeurt met een tuinmes, voorbehandeld met een desinfecterende oplossing. De bovenste snede wordt 1 cm boven de bovenste bladknoop gemaakt en de onderste wordt gemaakt onder de onderste bladknoop. De onderste bladeren worden verwijderd, de bovenste worden gehalveerd. Voor het rooten worden stekken geplant in eerder voorbereide ruggen, waarvan het grondmengsel bestaat uit tuingrond, humus en gewassen zand, genomen in een verhouding van 1: 1: 1. De laag grondmengsel op de nok moet minimaal 10-12 cm zijn.

Voor het planten worden de ruggen overvloedig gemorst met warm en bezonken water, waarna ze worden besprenkeld met een laag grof zand. De stekken worden geplant op een afstand van 5-6 cm van elkaar, tussen de rijen - 8-10 cm Rond de nok wordt een frame gevormd, waarop een plastic folie wordt getrokken. De film wordt periodiek verwijderd voor ventilatie en de grond wordt overvloedig bevochtigd, waardoor uitdroging wordt voorkomen.

De stekken schieten half juli - begin augustus wortel, terwijl ze tegelijkertijd worden getransplanteerd in richels met een afstand van 20 cm van elkaar. Op een nieuwe plaats worden geroote stekken achtergelaten voor overwintering, transplantatie naar een vaste plaats wordt pas in het derde jaar uitgevoerd.

Als stekken in de late zomer of vroege herfst worden uitgevoerd, worden stekken geplant om te rooten in koude kassen, maar voordat ze worden behandeld met groeistimulerende middelen. Voor de winter worden stekken geïsoleerd met droge gevallen bladeren, de laag moet minimaal 10-15 cm zijn, het gebladerte wordt verwijderd met het begin van stabiele hitte. De rest van de technologie is vergelijkbaar met de eerder beschreven technologie.