2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Gemeenschappelijke chastuha (lat. Alisma plantago-aquatica) - een kruidachtige vaste plant die houdt van een vochtige habitat, een typische soort van het geslacht Alisma, of Chastukha (lat. Alisma) van de familie met dezelfde naam Chastukhovy (lat. Alismataceae). De plant kan zowel op het land als in het water leven, het uiterlijk enigszins veranderen en in de regel de onderwaterwereld niet laten bloeien. De bladeren, die een wortelrozet vormen op het aardoppervlak, lijken qua uiterlijk op de bladeren van de weegbree, die aanleiding gaven tot het noemen van de gewone chastuha "waterweegbree", hoewel deze planten van nature niet eens verwant zijn. De plant is behoorlijk giftig voor herbivoren, maar mensen slagen erin om de zetmeelrijke wortelstok van de plant te eten, nadat ze deze eerder aan warme verwerking hebben onderworpen. Zoals veel giftige planten in kleine doses, verandert het in een genezer van menselijke kwalen.
Wat staat er op jouw naam?
Als de oorsprong van de Latijnse naam van het geslacht "Alisma", verwijzen botanici naar het oude Griekenland, waarin zelfs vóór onze jaartelling een soortgelijke plant precies dezelfde naam droeg die afstammelingen leerden van een van de "vaders" van de wetenschap "plantkunde" met de naam Pedanius Dioscorides, dan blijft de Russische naam van de "Chastukha" -clan stil. Het blijft alleen om zelf aannames te doen, wat mensen ertoe bracht zo'n onzinnige naam te noemen.
Met het specifieke Latijnse epitheton "plantago-aquatica", is de situatie iets eenvoudiger, aangezien deze twee woorden letterlijk in het Russisch worden vertaald met de woorden "weegbree-aquatic", wat wijst op een uiterlijke overeenkomst tussen Chastukha gewone en de weegbree-plant, maar, in tegenstelling daarmee geeft Chastukha de gewone de voorkeur aan het waterelement. Dergelijke associaties gaven aanleiding tot het bestaan van andere namen van de beschreven plant: "Weegbree Chastuha" en "Waterweegbree", hoewel Chastukha en Weegbree morfologisch totaal verschillende planten zijn.
Beschrijving
De korte dikke wortelstok van Chastukha vulgaris is de basis van de meerjarige kruidachtige plant. De wortels van Chastukha strekken zich uit in de grond en een rozet van basale bladeren op lange bladstelen en een bladloze steel worden op het aardoppervlak geboren. In de regel varieert de hoogte van de plant afhankelijk van de leefomstandigheden van twintig tot zestig centimeter, maar de steel van de steel kan negentig centimeter bereiken.
De basis van de basale bladeren heeft een ronde of hartvormige vorm en de vorm van de bladplaat verandert van eivormig in lancetvormig; onder levensomstandigheden in water worden de bladeren lineair. De maximale lengte van een plaat is twintig centimeter. De basale bladeren van planten die op de grond leven, lijken qua uiterlijk sterk op weegbreebladeren, zowel in de vorm van een bladplaat als in een centrale ader met zijaders die zich daaruit uitstrekken. Dit gaf aanleiding tot de naam "Waterweegbree".
Bloeiwijzen worden alleen gekroond door de stengels van luchtplanten. Als je onder water leeft, komt het in de regel niet tot bloei. De bloeiwijze lijkt op een reeks omgekeerde paraplu's die in lagen op de steel zijn gerangschikt. Elke laag wordt gevormd door bijna verticale steeltjes met een lichte helling, die lijken op de spaken van een paraplu. Elk steeltje is versierd met een miniatuurbloem gevormd door drie groene kelkblaadjes en drie conisch afgeronde witte bloembladen met een buitenzijde met golvende tanden. De bloembladen zijn onafhankelijk van elkaar en vallen na bestuiving af, waarbij de kelkblaadjes bij de vrucht achterblijven. De platte houder bevat talrijke vruchtbladen (vrouwelijke organen van de bloem) en zes meeldraden. De bloem, hoewel klein van formaat, is zeer schilderachtig.
De vrucht van Chastukha vulgaris is een meervoudige noot, klein en aan de zijkanten afgeplat. Als het rijp is, valt het uiteen in kleine vruchten met één zaadje die kunnen zwemmen.
Gebruik
De giftigheid van de plant weerhoudt mensen er niet van om te smullen van de zetmeelrijke wortelstok als er niets anders te eten is. Het wordt gekookt of gekookt als een gepofte aardappel op de verbrande kolen van een vuur.
Mooie bladeren en pittoreske bloemen kunnen de oevers van een zomerhuisje versieren, zonder speciale aandacht voor hun zorg.
Aanbevolen:
Gemeenschappelijke Kameeldoorn
Gemeenschappelijke kameeldoorn behoort tot een familie genaamd peulvruchten, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Alhagi pseudalhagi (Rich.) Fisch. Wat betreft de naam van de familie zelf, in het Latijn klinkt het als volgt:
Gemeenschappelijke Zhiryanka
Gemeenschappelijke Zhiryanka is een van de planten van de familie genaamd pemphigus, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Pinguicula vulgaris L. Wat betreft de naam van de familie van de papegaaiduiker zelf, in het Latijn zal het zijn:
Gemeenschappelijke Commeline
Gemeenschappelijke commeline is opgenomen in het aantal planten van de familie genaamd Commelinaceae, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Commelina communis L. Wat betreft de naam van de familie van de Common Commeline zelf, in het Latijn zal deze als volgt zijn:
Gemeenschappelijke Pop
Gemeenschappelijke pop is een van de planten van de familie die kruidnagel wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Agrostemma githago L. Wat betreft de naam van de gewone kokkelfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Gemeenschappelijke Vijg
Gemeenschappelijke vijg is een van de planten van een familie die moerbei wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Ficus carica L. Wat betreft de naam van de gewone vijgenfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
