Physalis, Bessen In De Dop

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Physalis, een familielid van dergelijke vertegenwoordigers van de Solanovy-familie die door Russen wordt gerespecteerd als tomaat, aardappelen, aubergine, paprika (capsicum), is er nog niet in geslaagd zijn rechtmatige plaats in Russische tuinen in te nemen, hoewel het het grootste geslacht van deze plantenfamilie is. Een van de redenen is de liefde van Physalis voor warmte, en een andere reden ligt in onwetendheid over de nuttige eigenschappen van de vruchten van de plant, die zich in een vrij klein geval voor de buitenwereld verbergen

Vanzelfsprekend is er onder de vierhonderd soorten Physalis een plaats voor planten met verschillende capaciteiten, nuttig of gevaarlijk voor de mens. Maar al vele duizenden of miljoenen jaren zijn mensen erin geslaagd om verschillende soorten Physalis te kweken, waardoor ze heerlijke en geneeskrachtige bessen krijgen. Tegenwoordig wordt Zuid- en Midden-Amerika beschouwd als de geboorteplaats van Physalis, hoewel geologen de zaden van planten van dit geslacht in verschillende delen van de planeet vinden, ook in Siberië, waar de zaden bewaard zijn gebleven in rotsen die behoren tot het "Mioceen" op een geochronologische schaal, praktisch, voor onze buur in de tijd van het bestaan van het aardse land, dat 23 miljoen jaar geleden begon en slechts zo'n 5 miljoen jaar geleden eindigde. Vijf miljoen jaar voor het land van de aarde is een moment, gezien zijn leeftijd van 4.600 miljoen jaar.

Physalis gewone of Chinese lantaarns

Physalis gewone (Latijnse Physalis alkekengi) is een van de soorten van het geslacht die bijna overal ter wereld te vinden zijn. In tegenstelling tot de meeste van zijn familieleden, verdraagt hij kalm zelfs Siberische vorst en decoreert hij herfsttuinen met zijn fel roodoranje lantaarns, waarvoor het plantengeslacht zijn Latijnse naam "Physalis" kreeg. Het is tenslotte gebaseerd op een medeklinker Grieks woord dat "bubbel" betekent.

Physalis gewone is dankzij zijn winterharde en vertakte wortel een meerjarige plant. Deze Latijns-Amerikaanse alien gedraagt zich behoorlijk agressief en verovert snel territorium. Knagende wortels presenteren graag verrassingen, strekken zich ver van de oorspronkelijke plantplaats uit en tonen toppen op de meest onverwachte plaatsen voor een tuinman, waaronder Physalis, een gewone, houdt ervan weg te rennen aan de andere kant van het hek, om de bermen van het dorp te versieren wegen.

De bessen van deze soort zijn niet alleen oneetbaar, maar zelfs giftig, en daarom worden ze gekweekt als sierplant. Een zeer pittoresk huis van vergroeide kelkblaadjes bouwt een plant voor zijn fruitbes. Felle lantaarns behouden hun vorm en kleur meerdere jaren en zijn daarom geschikt voor winterboeketten.

In de landen van Oost-Azië wordt de gedroogde vrucht van Physalis vulgaris gebruikt als een antiseptisch, diuretisch, kalmerend en levermiddel.

Physalis Peruviaans of Kaapse kruisbes

In tegenstelling tot de vorige soort is Physalis Peruvian (Latijnse Physalis peruviana) een thermofiele plant en kan daarom in een koud klimaat alleen in kassen groeien. In Engelssprekende landen wordt de plant "Kaapse kruisbes" genoemd, wat in Russische teksten wordt geschreven als "Kaapse kruisbes". Ik zou een andere vertaling van deze naam maken - "Gooseberry in the hood". Als het woord "kruisbes" echt lijkt op het woord "kruisbes", dan is het woord "kaap" "kaap", "mantel", "kaap", "kap" … Het geeft de kelkblaadjes van de bloem aan, die, na bestuiving, uitrekken en samen groeien, vormen een beschermende structuur voor de bes, vergelijkbaar met traditionele Chinese papieren lantaarns of een doffe kap.

De "kap" van Physalis Peruvian is niet rood, maar lichte, zou ik zeggen, lichte koffie, en het fruit dat zich eronder verstopt, lijkt op een gladde kruisbes of druif. Deze vrucht is niet alleen eetbaar, maar heeft ook genezende krachten. Physalis Peruaanse bessen zijn erg populair in veel landen met een warm klimaat, maar ook in de Verenigde Staten. In Egypte, bijvoorbeeld, op de vruchtbare gronden van de Nijlvallei, wordt sinds de oudheid de Peruaanse Physalis gekweekt. Er wordt gezegd dat de Egyptische farao's de bessen gebruikten als een effectieve tonic en tonic. Tegenwoordig wordt de bes samen met de "kappen" op Egyptische markten en in grote supermarkten verkocht. Dus de tonic kwam niet alleen beschikbaar voor de farao's, maar ook voor gewone stervelingen.

Bessen worden vers gegeten of gebruikt om allerlei soorten snoep te maken, waaronder jam. De smaak van de bessen is aangenaam, maar fris. Daarom worden voor jam, naast suiker, citroen en kaneel aan de bessen toegevoegd.

Physalis-bessen zijn een belangrijke vrucht in de strijd tegen bloedarmoede door ijzertekort. Bessensap wordt gemengd met guave, aardbeien, mango en sinaasappels, waardoor een drankje ontstaat dat de erectie bij mannen versterkt.