Bestrijding Van Bietenmotten

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Bietenmijnwerker is een inwoner van de bos-steppe- en steppebietenteeltzones. Bij gewassen die er zwaar door beschadigd zijn, stopt de groei van nieuwe bladeren volledig. En in plaats van de centrale trossen worden vaak losse zwarte klonten gevormd, bestaande uit bladeren die zijn vastgemaakt met een spinnenweb. Schade aan moederbieten wordt als bijzonder gevaarlijk beschouwd, omdat dergelijke wortelgewassen voor winteropslag in stapels praktisch ongeschikt zullen zijn. In de meeste gevallen vallen rupsen ook bloeiende scheuten aan, waarbij ze talrijke kronkelende doorgangen erin vermalen, waardoor de scheuten buigen en uitdrogen. En de kleine extra scheuten die erop worden gevormd, geven inferieure en klein genoeg zaden

Maak kennis met de plaag

De rode bietmijnwerker is een nogal interessante vlinder met een spanwijdte van 12 tot 14 mm. De spitse en smalle voorvleugels zijn geschilderd in bruin-grijze tinten met mooie gele patronen. Ook op de voorvleugels zie je kleine zwarte vlekjes. En de lichtgrijze achtervleugels worden omlijst door een luxueuze pony gevormd door vrij lange trilhaartjes.

De ovale eieren van dit ongedierte bereiken de grootte van 0,4 - 0,5 mm en zijn wit geverfd met een lichte parelmoerachtige glans. Grijsgroene rupsen, die tot 11 - 12 mm lang worden, zijn begiftigd met bruinachtige koppen. En op de anale en borstplaten hebben ze kleine bruinachtige vlekjes. Bij het bereiken van de laatste stadia verschijnen vijf intermitterende longitudinale roodachtige strepen op het lichaam van de larven. De grootte van lichtbruine poppen varieert van 5,5 tot 6,5 mm. Poppen bevinden zich in spincocons bedekt met aarden brokken, en aan de uiteinden van hun buik, bij nauwkeurig onderzoek, kun je vier haakvormige borstelharen zien.

Zowel poppen in cocons als rupsen van verschillende leeftijden overwinteren. Meestal vindt hun overwintering plaats in de bovenste bodemlaag in de overblijfselen van planten. En rupsen die zich midden in de toppen bevinden, sterven vaak in de winter. Alleen die individuen die zich in de hoofden van wortelgewassen hebben gevestigd of die zich voor de winter op stapels en op de velden hebben gevestigd, overleven.

De vlinders komen uit overwinterde poppen tegelijk met het verschijnen van suikerbietzaailingen. Rupsen van het laatste, vijfde stadium verpoppen ongeveer in dezelfde periode. Overigens hebben vlinders geen behoefte aan extra voeding, maar bij warm weer kunnen ze dauwdruppels opzuigen. Ze zijn het meest actief in de ochtend- en avonduren, maar ook 's nachts. Hun gemiddelde levensduur is twaalf tot achttien dagen. Gedurende deze tijd hebben de vrouwtjes de tijd om een paar eieren aan de onderkant van de bladeren te leggen. Vaak kunnen de door hen gelegde eieren worden waargenomen op de bovengrondse delen van wortelgewassen, grondklonten en plantenresten. De totale vruchtbaarheid van vrouwtjes bereikt honderden of anderhalfhonderd eieren.

Na vijf tot acht dagen verschijnen rupsen, die eerst het parenchym van de bladeren afschrapen, en enige tijd later vlechten ze de centrale bladeren met een spinnenweb en vreten ze de groeven op de bladstelen en door gaten langs de middelste bladnerven weg. En bij volwassen bieten zijn ze geconcentreerd in de bladstekken of onder de gedraaide randen van de bladeren, evenals in de bewegingen die ze maakten in de bietenkoppen.

Hoe te vechten?

Om de ontwikkeling van de derde en vierde generatie van de bietenmijnmot te voorkomen, is het noodzakelijk om het groeiende zaadaas constant te elimineren.

Wat betreft de behandeling vóór het zaaien van zaden met verschillende systemische insecticiden, is het alleen raadzaam als het aantal schadelijke parasieten bijzonder hoog is. Soms moeten bietengewassen worden behandeld met insecticiden. Een medicijn genaamd "Decis Profi" heeft zichzelf zeer goed bewezen.

Nadat de bieten zijn geoogst, moet het gebied worden ontdaan van alle plantenresten en moet diep in de herfst worden geploegd. En voordat de geoogste wortelgewassen in kagats worden gelegd, is het noodzakelijk om hun meest zorgvuldige afwijzing uit te voeren.

Zo'n vijftig verschillende parasieten en predatoren dragen bij aan de vermindering van de populatie bietenmotten, en rupsen worden vaak geïnfecteerd door parasieten die de Eulophid-familie vertegenwoordigen.