Aardappel Ziekten. Deel 2

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

In het eerste deel van het artikel hebben we ontdekt hoe de manifestaties van ringrot en verschillende soorten korst (zilver, poederachtig, gewoon en klonterig) er op aardappelen uitzien. De lijst met tegenslagen die aardappelaanplantingen aantasten, houdt daar natuurlijk niet op, dus nu is het tijd om kennis te maken met enkele andere kwalen - droge phoma-rot, alternaria, rhizoctonia en Phytophthora

Droge phoma rot

Op de oppervlakken van de aardappelknollen die door deze ziekte worden aangevallen, beginnen zich donkere, ronde, depressieve stippen te vormen, afgebakend door nogal duidelijke grenzen. Naarmate het ongeluk zich ontwikkelt, groeien ze en veranderen ze in zweren bedekt met een strak uitgerekte huid. Geïnfecteerde weefsels worden gekleurd in lichtbruine tinten en beginnen zich conisch naar binnen te verspreiden, waarbij ze zich met intens gekleurde smalle strepen scheiden van weefsels die niet worden aangetast door infectie. En de aardappelschil begint langzaam te kreuken en te barsten. Trouwens, soms kunnen destructieve pycnidia door de huid naar de oppervlakte verschijnen. In de velden vindt de verspreiding van de ziekteverwekker voornamelijk plaats met de wind of met regen, en in opslagfaciliteiten verspreidt de infectie zich van de ene knobbel naar de andere door mechanische schade en ogen met lenticellen.

Alternaria

Deze aanval is vooral schadelijk in de zuidelijke regio's. De eerste symptomen zijn te zien op jonge aardappelstruiken, die een hoogte van vijftien tot twintig centimeter hebben bereikt. Enige tijd later, vijftien tot twintig dagen voor de bloei, beginnen de planten bedekt te raken met vrij grote donkerbruine of bruinachtige vlekken, vaak gekenmerkt door uitgesproken concentrische zonering. Als de luchtvochtigheid en temperatuur gunstig zijn, zijn dergelijke plekken al te zien op de tweede of derde dag nadat de infectie heeft plaatsgevonden. En na drie of vier dagen, zodra de vlekken toenemen tot 3 mm, begint de vorming van talrijke conidia, gekleurd in rokerige grijstinten, in de geïnfecteerde gebieden. Alle organen die door de ziekte worden aangevallen, zijn kwetsbaar en kwetsbaar.

Rhizoctonia

Deze ziekte kan zich in verschillende vormen op aardappelen manifesteren. Op knobbeltjes kunnen laesies verschijnen als zwarte korst of reticulaire necrose (dit manifesteert zich meestal bij warm en droog weer). Ook kunnen er putjes (diepere) vlekken op ontstaan - dit gebeurt in de regel in het geval van wateroverlast van de grond en bij een voldoende lage luchttemperatuur.

Droogrot begint te verschijnen op de ondergrondse delen van aardappelstengels en op zaailingen, die eruit zien als verrot hout (bruinachtige zweren van verschillende groottes). En voor de aangetaste bovengrondse delen van de aardappel zijn onvolgroeidheid, verdraaien van de bovenste bladeren langs de centrale nerven en verwelking overdag kenmerkend. Soms kunnen zich bizarre luchtige knollen vormen in de oksels van de scheuten.

Phytophthora

De allereerste tekenen van Phytophthora zijn al te zien op aardappelspruiten. In sommige delen van de stengels en op de onderste bladeren van de groeiende gewassen beginnen donkere bruinachtige vlekken te verschijnen, die echt razendsnel groeien. De bladeren zijn zwartgeblakerd, drogen uit en bij nat weer gaan ze vaak rotten. Aan hun onderkant wordt vaak een karakteristieke witachtige bloei gevormd, gekenmerkt door een spinnenwebstructuur. En op de knobbeltjes zie je scherp omlijnde, aanvankelijk grijsachtige en na enige tijd bruinachtige stippen van ongelijke grootte. Ze zijn allemaal behoorlijk hard en depressief. Onder de vlekken, direct op de sneden van de knobbeltjes, is duidelijk de karakteristieke roestige necrose zichtbaar, die zich geleidelijk in de weefsels verdiept in de vorm van wiggen of tongen.