Fusarium-ziekte Van Maïskolven

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Fusarium-ziekte van maïskolven wordt het vaakst aangetroffen in regio's met een hoge luchtvochtigheid, waar vaak tot 50-60% van de groeiende maïs wordt aangetast. Deze noodlottige ziekte leidt bijna altijd tot een merkbare afname van het volume van het gewas, evenals tot een aanzienlijke verslechtering van de kwaliteit, omdat de ontwikkeling van destructieve fusarium niet stopt, zelfs niet tijdens de opslag van de geoogste oren, vooral als de bewaarcondities gaan gepaard met onvoldoende beluchting en een zeer hoge luchtvochtigheid

Een paar woorden over de ziekte

Wanneer de melkachtige fase eindigt en de wasachtige rijpheidsfase begint, begint zich een lichtroze paddestoelbloei te vormen, een combinatie van schimmelconidia en mycelium, op de door fusarium aangetaste korenaren. Als het te dik is, zullen de caryopsen geleidelijk beginnen af te breken. Soms kan de nederlaag van maïskolven zich manifesteren in de vorm van een eigenaardig patroon, dat doet denken aan kleine witte stralen. Over het algemeen hangt de mate van schade aan de oren af van de intensiteit van de ontwikkeling van fusarium.

Als de ziekte zich sterk genoeg ontwikkelt, kan pathogene plaque gemakkelijk de hele maïskolven bedekken, en met een hoge luchtvochtigheid kan het zich op hun wikkels vormen. Geïnfecteerde caryopses krijgen een vuile bruine tint en verliezen hun vroegere glans. Tegelijkertijd is een deel van de korrels in de geïnfecteerde oren die zich buiten de fusariumfoci bevinden, ook geïnfecteerd, hoewel er geen zichtbare tekenen van schade zijn. Bij het daaropvolgende zaaien kunnen dergelijke granen gemakkelijk de herontwikkeling van een schadelijk ongeluk veroorzaken.

De korrels, die met bijzondere kracht worden aangeslagen, verkruimelen gemakkelijk, breken en vallen snel uiteen - deze situatie kan vaak worden waargenomen tijdens het dorsen van geïnfecteerde oren. Vaak zijn er vijftien tot dertig vernietigde korrels op één oor. Als de omstandigheden voor de ontwikkeling van Fusarium zeer gunstig zijn, nemen de getroffen gebieden merkbaar in omvang toe. En op de vallende droge korrels zie je vaak bruinachtige vlekjes of een bloei van lichtroze tinten die op korstjes lijken.

Alle geïnfecteerde oren zijn van vrij lage commerciële kwaliteit en worden snel vernietigd door schimmels in het oogststadium. Zwaar beschadigde zaden verliezen hun ontkieming en die zaden waarin de embryo's hebben overleefd, geven zeer zwakke spruiten. Dergelijke zaailingen sterven voordat ze het grondoppervlak bereiken.

Maïsresten en zaden na de oogst worden beschouwd als de belangrijkste bronnen van infectie. De door insecten aangetaste snuitkevers zijn meestal vatbaarder voor infecties. Vooral ernstige uitbraken van deze ziekte worden waargenomen met een aanzienlijke toename van het aantal verschillende plagen (maïsmot en andere).

De schimmel, de veroorzaker van fusarium op de kolf, die F. moniliforme wordt genoemd, is in staat fumonisines te produceren - de zogenaamde mycotoxinen die kankerverwekkend zijn voor dieren en mensen en die onderworpen zijn aan strikte controle op hun gehalte in maïs pitten. En een fusariumschimmel kan zich ontwikkelen met een redelijk vast temperatuurbereik - van drie tot dertig graden.

Hoe te vechten?

De belangrijkste beschermende maatregelen tegen fusarium op maïskolven zijn het verwijderen van besmette oren uit de gebieden, het nemen van actieve maatregelen om verschillende insecten te bestrijden die de maïskolven beschadigen en het in de herfst ploegen van de grond, samen met het verwijderen van plantenmaïsresten. Het voorzaaien van zaaddressing speelt een even belangrijke rol. De kolven die voor opslag worden verzonden, moeten worden voorzien van optimale omstandigheden (temperatuur, beluchting en vochtigheid). De ruimte moet droog zijn en de verluchting moet voldoende zijn. Bovendien is het noodzakelijk om het uiterlijk van insecten in deze kamers volledig uit te sluiten. En voordat maïskorrels worden opgeslagen, is de strengste controle op het gehalte aan mycotoxinen vereist.

Misschien wel de meest radicale en effectieve methode om fusarium op maïskolven te bestrijden, is het creëren van resistente maïshybriden en hun daaropvolgende teelt.