2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Opuntia (Latijnse Opuntia) - een geslacht van doornige planten van de familie Cactaceae (Latijnse Cactaceae). Er zijn ongeveer tweehonderd soorten in het geslacht Opuntia, de grootste plantengemeenschap in de stekelige Cactaceae-familie. Zijn sappige ovale "palmen" vragen gewoon om een persoon om van hun vruchtvlees te genieten. Maar haast u niet om van het aanbod te profiteren, want naast opvallende doornen op hun oppervlak zijn er veel zeer dunne en scherpe naalden, waarvan het niet gemakkelijk is om uw uitgestrekte hand kwijt te raken voor een traktatie. De inboorlingen van Amerika zijn echter al lang gewend aan de gebruiken van Opuntia en eten graag de delicatesse, en gebruiken ook de helende vermogens om de gezondheid te behouden.
Een inwoner van de Amerikaanse tropen
Hoewel tegenwoordig overal op onze kleine planeet vertegenwoordigers van de Cactus-familie te vinden zijn, verschenen ze in het wild in de tropische gebieden van twee Amerikaanse continenten. Opuntia hield vooral van het Mexicaanse land, waar ruim de helft van alle soorten van het geslacht groeit.
Het eerste "geschreven" bewijs van het gebruik van scheuten, bloemen en vruchten van Opuntia door de mens voor voedsel dateert uit de VIII-I eeuw voor Christus, toen er een beschaving bestond op het grondgebied van de moderne staat Peru, die de geschiedenis van De mensheid als de "Cultuur van Paracas".
Opuntia diende niet alleen als een voedselproduct voor mensen, maar ook als een bron voor het verkrijgen van de kleurstof "karmijn", beroemd om zijn roodpaarse tint. De ambachtslieden van Paracas versierden stoffen met levendige ornamenten die tegenwoordig worden beschouwd als de mooiste voorbeelden van precolumbiaanse Amerikaanse Aboriginal kunst. Dergelijke stoffen dienden als kleding voor grafmummies.
Wat staat er op jouw naam?
Een van de namen van de plant, waarmee de Azteken, de inboorlingen van Amerika, het noemden, is "nopalli", wat "de boom waaraan de vruchten groeien" betekent.
Wat betreft de Latijnse naam van het geslacht "Opuntia", het is gebaseerd op de naam van de stad in het oude Griekenland - "Opus". De oude Griekse filosoof Theophrastus, die leefde in de IV-III eeuw voor Christus en Opus beschreef, noemde een eetbare plant die de inwoners van de stad vermeerderden door de bladeren te wortelen. Het was deze reproductiemethode die als basis voor de naam van het geslacht werd genomen, aangezien Opuntia zich op een vergelijkbare manier voortplant. Het is waar dat dat deel van de plant, dat in Opuntia in botanische zin "bladeren" wordt genoemd, geen blad is.
Beschrijving
Afgeronde smakelijke "cakes" Opuntia, die meestal "bladeren" worden genoemd, zijn gemodificeerde scheuten van de plant. Deze scheuten wortelen heel gemakkelijk, groeien snel en vormen een indrukwekkende struik, spectaculair en zeer stekelig. Een haag gemaakt van dergelijke struiken is een betrouwbare bescherming tegen aantasting van uw eigen territorium.
Als scherpe stekelige doornen, die groepen van verschillende cakes op het lichaam vormen, zichtbaar zijn voor het blote oog, en daarom kun je jezelf op de een of andere manier beschermen tegen hun oorlogszuchtige uiterlijk, dan is het onrealistisch om dunne en kleine naalden genaamd "glochidia" te ontwijken zonder beschermende handschoenen … Ze wachten gewoon op de aanraking van een menselijke hand om, als een wespensteek, in de huid te graven. Het is erg moeilijk om ze later te extraheren.
Opuntia bloeit met grote opvallende bloemen waarvan de bloembladen felgeel of rood kunnen zijn. Groene kelkblaadjes vormen een zeer bescheiden bekertje, waarop een bloemkroon zijn grote bloembladen uitspreidt. In het midden van de bloem valt een groene stamper op, omringd door talrijke meeldraden.
De bestoven bloemen worden vervangen door groene vruchten, waarvan de vorm enigszins lijkt op een peer, wat aanleiding gaf tot de naam van de Opuntia als "Prickly Pear". Naarmate ze ouder worden, krijgen ze een steeds sappigere paarse kleur.
Onder de dunne schil van de vrucht bevindt zich een zoetzure pulp en talrijke botten. En de buitenkant van de schil, die op het eerste gezicht glad lijkt, is uitgerust met glochidia, klaar om zichzelf op te offeren voor het welzijn van de plant, bijtend in iedereen die wil smullen van de vruchten. Daarom wordt de oogst uitgevoerd in beschermende kleding.
Genezende vermogens
Het vruchtvlees van rijp fruit is rijk aan vitamines, waaronder vitamine "C", en wordt daarom gemakkelijk gegeten door mensen en schildpadden.
De sappige "bladeren" zijn ook eetbaar. Er worden ook alcoholische dranken van gemaakt. Ze helpen ook bij het bestrijden van longontsteking en mazelen.
Het sap van de "bladeren" helpt ontstekingen op de huid te verlichten en bevordert ook een snellere wondgenezing.
