2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Tsipella (lat. Cypella) Is een luxe knolgewas van de Iris-familie.
Beschrijving
Cipella is een verbazingwekkend mooie plant, waarvan de hoogte zelden meer dan zestig centimeter bedraagt. De stengels kunnen niet bogen op een groot aantal bladeren, maar de reeds bestaande xiphoid-bladeren worden verzameld in mooie mooie trossen.
De bloemen van de zipella worden gekenmerkt door een zeer bizarre vorm - drie heldere bloembladen strekken zich uit in verschillende richtingen en hun kleur kan variëren van oker tot abrikoos met spectaculaire paarse stippen en dezelfde strepen. De levensduur van elke bloem is precies één dag - 's morgens gaan de bloemen open en tegen de avond vervagen ze al. Een mooie plant produceert echter zoveel bloemen dat de bloei enkele weken niet stopt. De cipella begint meestal aan het begin van de zomer te bloeien, perfect gecombineerd met Incarvillea, aquilegia en een grote verscheidenheid aan bodembedekkers. In totaal heeft het zipella-geslacht ongeveer twintig soorten, en ze zijn allemaal erg goed.
Waar groeit
Het thuisland van de zipella is de Zuid-Amerikaanse uitgestrektheid. In de natuur is deze prachtige plant te vinden, van Mexico tot Argentinië zelf.
Gebruik
Omdat de cipella bekendheid heeft gekregen als exotische plant, wordt deze meestal gekweekt voor puur decoratieve doeleinden.
Groeien en verzorgen
Het wordt aanbevolen om de zipella te kweken in kassen of in zonnige gebieden die goed zijn beschermd tegen schadelijke invloeden van buitenaf. Zipella-bollen worden meestal jaarlijks in het vroege voorjaar geplant, en dit kan het beste op zanderige lichte gronden. Je kunt de bollen ook in compost planten, waarbij ze ongeveer acht centimeter dieper worden - er wordt niet meer dan één bol in elke pot geplant met een diameter van acht tot dertien centimeter. Vervolgens worden de potten op een zonnige plaats geplaatst, waar verraderlijke tocht niet in kan doordringen. Na het planten van de bollen wordt de compost overvloedig gedrenkt zodat deze goed verzadigd is met water, en vervolgens, gedurende de lente en zomer, wordt deze bewaterd zodat deze gewoon goed vochtig blijft. Wat betreft bemesting, de cipella heeft ze niet nodig, omdat de bollen jaarlijks uitsluitend in verse compost worden geplant, wat hen van de juiste voeding voorziet.
In de herfst-winterperiode, wanneer de cipella is vervaagd, mag deze niet worden bewaterd - de compost moet grondig uitdrogen. Als de potten met zipella op straat waren, moeten ze worden herschikt op een plaats die betrouwbaar is beschermd tegen regen en grondig vanaf de zijkanten wordt afgedekt. En zodra de compost en het gebladerte helemaal droog zijn, worden de bollen meteen uitgegraven en tot het voorjaar in bakken gevuld met droog zand of veen gezet. Trouwens, de cipella is behoorlijk thermofiel - hij verdraagt de winters niet zo goed, daarom wordt het aanbevolen om de bollen voor de winter te graven.
De cipella wordt meestal door kinderen vermeerderd - met het begin van de lente worden kleine kinderen uit de ouderbollen verwijderd. De ouderbollen worden apart geplant en de kinderen worden in een gemeenschappelijke pot geplaatst (drie tot vijf stuks per bak met een diameter van dertien centimeter). In de lente-zomerperiode vormen ze grote bollen die gemakkelijk kunnen overleven tot de volgende winter.
In de regel wordt cipella niet aangetast door ziekten, maar overmatige wateroverlast van de compost kan leiden tot rotting van de bollen. En ongedierte is in de meeste gevallen ook onverschillig voor deze plant.
