Een Fantastisch Tapijt Van Weilanden. Deel 3

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Het is moeilijk om iemand te vinden die niet bekend is met de boodschapper van de geneeskrachtige lente-paardenbloem, zo niet in bloei, dan in ieder geval in fruit, met zilverwitte bolletjes zaden. Zeer wijdverbreid. Een waardevolle geneeskrachtige en voedselplant. In de weiden van de vlakte staat een late paardenbloem, waarvan de bloei tot december duurt

Veel soorten haviken met gele bloemen zijn heel natuurlijk in de weilanden. Ze verschillen doordat de bovenkant van het vel borstelharen heeft en de onderkant is bedekt met "vilt". Ze worden groen onder de sneeuw, daarom wordt het soms onderrijp genoemd. Zeer vluchtig en moeilijk te definiëren. Ze worden beschouwd als fenomenen van het plantenrijk vanwege het vermogen om zaden te zetten zonder bemesting. Volgens Griekse legendes behoudt dit kruid de scherpte van het visioen van een havik (vandaar de naam).

Waarschijnlijk voor iedereen bekend

duizendblad

Het meest memorabele is dat de bladeren drie keer veervormig zijn ontleed. Bloemen worden verzameld in manden. Dit is een veel voorkomende en wijdverbreide plant van weiden, weilanden, steppen. Het wordt al lang in de geneeskunde gebruikt. Verse bladeren en bloemen stoten fytonciden uit. Preparaten ervan behandelen ziekten van de maag en darmen, worden gebruikt om de eetlust te stimuleren, als een hemostatisch en kalmerend middel. De soorten van de familie zijn er in overvloed tussen de weidegrassen

paraplu … Op sommige plaatsen domineren ze zelfs. Bijna overal in bergweiden vind je

volschku, originele astrantia, komijn, laag scherm - een alpentuimelkruidplant die bestand is tegen slachten, femorale steenbreek, gevleugelde ligusticum met zilverkleurige stengels. In de weilanden is de vlakte gebruikelijk

wilde wortel met harige stengels.

Gewone karwij - een bekende plant van weiden. Het wordt vaak gevonden in weilanden en weilanden. Als je Borodino-brood hebt gegeten, voel je de specifieke "karwij"-smaak, die eraan wordt gegeven door karwijzaad. De wortel wordt ook gebruikt als specerij en de jonge bladeren worden gebruikt als specerij. De zaden worden veel gebruikt in de conserven-, zoetwaren- en bakkerij-industrie.

Berenklauw - misschien wel de meest gigantische van onze weidegrassen. De geribbelde stengel bereikt soms 2, 5 m. Ongewone grootte zwaar driebladig, breed, zoals een klis, bladeren, ontleed in grote lobben - ruw, wollig. Als ze droog zijn, worden ze broos, rot. Vanwege zijn zo ongewone uiterlijk en krachtige uiterlijk, werd de berenklauw door botanici "Hercules-kruid" genoemd. De mensen noemen deze groene reus een berenpoot, varkenspijpen.

Er zijn berenklauw in uiterwaarden, tussen hoge grassen, in bermonkruid, op oude schapenvachten en de overblijfselen van een woning. Groeit meestal met klis, distels, klitten en andere kruiden. Trekt vooral naar bergachtige streken. Het vestigt zich op talus en aardverschuivingen.

We hebben een ruige Sosnovsky-berenklauw en een endemisch in de centrale Kaukasus, een Ossetische berenklauw die wordt gevonden in de bovenloop van de rivier de Ardon. Zodra de sneeuw smelt, begint dit machtige gras meteen te groeien. De groei op subalpiene weiden met hoog gras en op lawinebakken bereikt drie meter, het gewicht van de stengel met bladeren is maximaal zes kilogram. Bladstelen en stengels zijn fistels. De stengel groeit met een lengte van 10 cm per dag en is een waardevolle kuilvoer- en eetbare plant. Vrij goede honingplant. Verdraagt geen maaien en grazen.

In de "jungle" struikgewas van berenklauw en andere enorme kruidachtige planten, kun je verdwalen. De grasgroei wordt hier merkbaar versneld. Als in een sprookje groeien ze met grote sprongen. In de herfst sterft de massa groen af, is bedekt met sneeuw, in de winter is het pereperetsya en vormt het humus. Overvloedig bevochtigd door smeltwater, dat de ontwikkeling stimuleert, groeien berenklauw en engelwortel luxueus en geven veel groen. Tijdens de bloei worden het struikgewas wit en stralen ze een honingaroma uit.

Sosnovsky's berenklauw ontwikkelt zo'n kolossale massa groen dat maïstelers er jaloers op kunnen zijn, aangezien maïs de recordhouder is voor de ophoping van groen. In struikgewas van berenklauw is het donker als in een bos. Weinig grassen die de berenklauw en zijn relatieve engelwortel kunnen bijhouden, groeien in zulke "grasbossen" - hoge grassen of "paraplubossen". Houtachtige zijn "niet toegestaan" in dit struikgewas. Hun zaden sterven hier door een gebrek aan licht en schadelijke afscheidingen voor de zaailingen van andere planten.

Men denkt dat de hoge grassen dezelfde oudheid hebben als het tropische regenwoud. Plantengigantisme in grassen is een interessant fenomeen in onze weideflora.