2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Schurft is een nogal onaangename ziekte van bieten, die bijna overal kan worden aangetroffen. Het is vooral onaangenaam omdat groeiende wortelgewassen maar liefst drie soorten korst kunnen infecteren. Bietenwortels die zijn aangetast door een schadelijke ziekte, worden gekenmerkt door houtachtigheid en een verhoogd stikstofgehalte, wat de suikeropbrengst aanzienlijk vermindert en de verwerking ervan aanzienlijk belemmert. Ook worden de geïnfecteerde vruchten sterk verdicht, verliezen ze hun commerciële kwaliteiten en worden ze veel slechter bewaard in de winter. Het goede nieuws is dat te ernstige schurftlaesies uiterst zeldzaam zijn
Een paar woorden over de ziekte
Bietenwortels kunnen worden aangetast door drie soorten schurft: puistje, gordel en gewoon. De veroorzaker van puistjesschurft is de bacterie Bacillus scabiegenum Stapp. In dit geval vindt de infectie plaats via de linzen. En de ontwikkeling van gordel en schurft wordt veroorzaakt door actinomyceten als Actinomyces Nigrificans Woll., Act. Krijt Krassil Act. Schurft Cussow en enkele anderen.
puistjes korst
Aanvankelijk verschijnt dit type korst op bietenwortels in de vorm van wratvormige gezwellen. En enige tijd later vormen zich donkerbruine of bijna zwarte talrijke zweren op hen. De aangetaste gebieden versmelten vaak en vormen vrij grote vlekken in de bovenste delen van de wortels of op de nek.
Over het algemeen lijken de symptomen van puistjes schurft vaag op die van aardappelkanker. De wortels reageren op infectie met ongelooflijk actieve celproliferatie, wat resulteert in de vorming van een groot aantal kurkachtige cellen.
Vooral kalkrijke bodems zijn gunstig voor de ontwikkeling van puistjes. De ontwikkeling ervan wordt voor een groot deel ook gefaciliteerd door de introductie van mest. En groene meststoffen zullen de ontwikkeling van het ongelukkige ongeluk helpen beperken.
riem korst
Ringvernauwingen kunnen worden waargenomen in de buurt van de wortelhalzen die zijn aangetast door riemschurft. In dit geval is enige golving kenmerkend voor de aangetaste weefseloppervlakken. Meestal wordt dit type korst gevonden op bieten die ziek zijn geweest van worteleters. En de intensiteit van de schade aan bieten staat in directe verhouding tot het type infectie en de klimatologische omstandigheden.
Met een bijzonder sterke ontwikkeling van de riemschurft verschijnen groeven van indrukwekkende diepte op de wortels, die geleidelijk in het weefsel van de wortels doordringen. Dit kan op zijn beurt leiden tot rotting van groeiende gewassen bij vochtig weer.
Schurft
Dit is de meest ernstige vorm van de noodlottige ziekte. Een dergelijke korst kan op absoluut elk deel van de wortel verschijnen. Het manifesteert zich meestal in de vorm van donkerbruin gekleurde oppervlakkige korstachtige korsten of scheuren, die vrij snel genezen en geleidelijk worden bedekt met kurkweefsel. In de regel is alle schade vrij oppervlakkig. Dit type schurft ontwikkelt zich vooral sterk in die gebieden waar stromest in overmatige hoeveelheden werd toegepast. De ontwikkeling van schurft wordt voor een groot deel ook bevorderd door het niet naleven van vruchtwisseling, te kalkrijke bodems en droog warm weer.
De veroorzaker van dit type korst zijn verschillende soorten streptomyceten, waarvan de belangrijkste Streptomyces-sabels zijn. In de regel nestelt een groot aantal streptomyceten in de grond.
Hoe te vechten?
In gebieden waar bieten worden verbouwd, is het noodzakelijk om de regels voor vruchtwisseling strikt te volgen. Bieten mogen niet worden gekweekt na voorgangers die vatbaar zijn voor schurftplaag (met name na aardappelen). En alle plantenresten moeten onmiddellijk van de percelen worden verwijderd.
Als de eerste tekenen van schurft worden gevonden, worden de bietenaanplantingen besproeid met een Bordeaux-mengsel of met preparaten zoals "Abiga-Peak", "Oxyhom" en "Kartotsid".
